© Wikimedia
En de Europese Unie, evenals acolieten als de dappere Britten, zitten met een overvloed aan intrinsieke, structurele problemen die neerkomen op een politieke ineenstorting.
In de loop der decennia heeft het Europese blok van 27 leden zich ontwikkeld tot een gecentraliseerde superstaat, waarin beleidsbeslissingen volledig losstaan van de democratische voorkeuren van de 450 miljoen burgers.
Onze columnist Ian Proud onderzocht in een recent artikel waarom de EU haar oorspronkelijke visie als een vriendschappelijke vereniging van Europese buren heeft omgevormd tot een logge en weinig responsieve bureaucratie, die zich tot in de kern blindstaart op ideologische conformiteit.
Zoals Ian Proud opmerkt: "De enige raison d'être van de Europese Unie lijkt vandaag de dag te streven naar de strategische nederlaag van een buurland - Rusland - ondanks de enorme politieke en economische kosten voor de Europese bevolking, die geen inspraak krijgt dankzij een muur van propaganda."
Hij voegt er deze waarschuwing aan toe: "Een steeds grotere centralisatie van bevoegdheden in Europa zal er onvermijdelijk toe leiden dat lidstaten zich rechteloos voelen door het wegnemen van soevereiniteit en de aanval op hun identiteit. Dit zal de aanzet blijven geven tot politieke dissidentie en druk tot desintegratie, zoals we nu al in Duitsland, Frankrijk, Hongarije en op andere plaatsen zien."
Veel andere waarnemers zijn van mening dat de EU in de komende jaren afstevent op een systemische ineenstorting door een combinatie van topzware geconcentreerde politieke macht, democratisch failliet, economische malaise en een hypergemilitariseerde maar ineffectieve staat.
In een wanhopige poging om hun stagnerende toestand te compenseren, proberen de bureaucraten en politieke leiders van het Europese blok (met een paar eervolle uitzonderingen) hun politieke overleving te bereiken door roekeloos angst voor een oorlog met Rusland aan te wakkeren. Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie en dochter van een aan de nazi's gelieerde Duitse politicus, wil dat het blok zijn totale militaire budget verhoogt tot 800 miljard euro. Dit militarisme zal de civiele economie beroven van essentiële middelen en openbare diensten. Het achterliggende doel is om te proberen de kwijnende industriële groei van de EU te stimuleren. Rusland tot zondebok maken en praten over een dreigende oorlog is een handige manier om dit idiote militarisme te rechtvaardigen, in plaats van de onderliggende oorzaken van de economische malaise aan te pakken zoals het verspillen van miljarden aan een proxy-oorlog in Oekraïne en het opblazen van gaspijpleidingen uit Rusland.
Deze week kwamen Europese militaire kopstukken van zo'n 30 landen bijeen in het NAVO-hoofdkwartier in Brussel om een zogenaamde "geruststellingsmacht" voor Oekraïne op te zetten.
De Amerikanen waren veelzeggend afwezig. De Amerikaanse minister van Defensie Pete Hegseth liet zich vrijdag ook niet bij de Oekraïense contactgroep voor defensie in het Duitse Ramstein zien.
Terwijl de regering Trump prioriteit geeft aan diplomatie met Rusland om een einde te maken aan het al meer dan drie jaar durende conflict in Oekraïne, lijken de Europeanen elk vredesinitiatief wanhopig te willen ondermijnen door te hameren op de "militaire verdediging" van Oekraïne.
De Europeanen voeren een edelmoedige poppenkast op door zich als een "coalitie van bereidwilligen" op te werpen om elk vredesakkoord dat Trump en de Russische president Vladimir Poetin kunnen sluiten, te ondersteunen.
Vorige week kwamen Britse en Franse militairen in Kiev bijeen met Oekraïense collega's om de inzet van troepen te bespreken, naar verluidt ter ondersteuning van een eventuele vredesovereenkomst. De havenstad Odessa aan de Zwarte Zee werd genoemd als een van de locaties voor een Brits-Franse troepenmacht.
Dit is niets anders dan een cynische dekmantel om een militaire interventie van de NAVO in Oekraïne voor te bereiden, die onvermijdelijk een escalatie van de oorlog naar een kritiek gevaarlijk internationaal niveau zal veroorzaken. Rusland heeft veelvuldig gewaarschuwd dat Europese troepen die in Oekraïne worden ingezet, zelfs als zogenaamde vredeshandhavers, als strijders zullen worden beschouwd. Op die manier riskeren Europese luchtfietsende kolonels, die de bevelen van hun luchtfietsende politici uitvoeren, een nucleaire Derde Wereldoorlog.
In plaats van diplomatie de vrije loop te laten, zijn de Europese leiders vastbesloten zich ermee te bemoeien en de situatie te verergeren. Dit alles vanwege hun lafhartige verlangen om relevant en geloofwaardig te lijken.
Dit wordt door verschillende factoren aangedreven: zoals hierboven vermeld, de interne politieke spanningen binnen de EU (en Groot-Brittannië), de bezorgdheid van leiders over verzet onder de bevolking tegen de gecentraliseerde hersendode structuur en de economische malaise van de Europese leden, in het bijzonder Duitsland.
Een groot deel van de crisis werd door de Europese politici zelf veroorzaakt, doordat ze slaafs de agenda van de regering Biden volgden om in Oekraïne een proxy-oorlog tegen Rusland uit te lokken - met alle desastreuze gevolgen van dien.
Rusland heeft de oorlog zo goed als gewonnen nu het regime in Kiev gebukt gaat onder de welig tierende corruptie, onderdrukking en despotisme onder de marionettenpresident Zelensky en onder de verwoestingen op het slagveld in het oosten van het land. Russische troepen walsen over het NAVO-proxy-leger heen en maken korte metten met de bergen militaire wapens die de VS en Europa in Oekraïne hebben gepompt.
De regering Trump erkent de zinloosheid van de proxy-oorlog en probeert de enorme financiële en militaire verliezen te compenseren door een langverwachte diplomatieke dialoog met Rusland aan te gaan. Dat geldt niet voor de Europese machtselite, voor wie het erg lastig blijkt hun criminele machinaties in Oekraïne toe te geven. Zij verkeren in de ontkenningsfase.
Om hun politieke hachje te redden moeten ze stug volhouden en extra hard inzetten op hun vrijgevigheid. Hoe kunnen ze de Europese burger uitleggen dat ze 200 miljard euro - waarschijnlijk meer - hebben verspild aan het voeren van een proxy-oorlog tegen Rusland die heeft geresulteerd in meer dan een miljoen dode Oekraïense soldaten en miljoenen vluchtelingen die dankzij gemeenschapsgeld op de been blijven?
De met russofobie doordrenkte Europese schurkenpolitici ontsnappen aan hun verantwoordingsplicht door Rusland hysterisch af te schilderen als een bedreiging voor de rest van Europa.
Dit moeten ze wel doen om hun bestaan te rechtvaardigen evenals hun eis om de Europese economieën te militariseren door een oorlogsagenda tegen Rusland af te dwingen.
Vandaar dat Europese landen waarschuwingen aan hun burgers hebben verspreid om noodvoorraden voedsel, medicijnen en andere essentiële goederen in te slaan. De waarschuwingen hebben met de werkelijkheid niets van doen en hebben een Orwelliaans karakter. Rusland vormt geen bedreiging voor de Europeanen. Ruslands Poetin heeft dergelijke angsten en snerpende beweringen dat Moskou klaar staat om NAVO-landen aan te vallen herhaaldelijk van de hand gewezen. Feit is dat Rusland in februari 2022 in Oekraïne een defensieve actie uitvoerde om een decennialang NAVO-offensief tegen te gaan.
Het rondstrooien van paniekverhalen over Russische boosdoeners is echter noodzakelijk ter rechtvaardiging van de militarisering van de EU, die op haar beurt noodzakelijk wordt geacht als een manier voor falende politieke leiders om toch in het zadel te kunnen blijven zitten.
Het speelt ongetwijfeld een rol bij de draconische maatregel die de EU onlangs heeft genomen om de toegang van het publiek tot Russische nieuwsmedia, waaronder dit online tijdschrift, te verbieden. Europese lezers zullen gebruik moeten maken van internet proxy-servers als ze op de hoogte willen blijven van meer accurate informatie en perspectieven. Dat zijn dan die veelgeroemde Europese "waarden" van vrije meningsuiting en onafhankelijk nieuws.
Kort samengevat, is de propaganda van de Europese Unie een bespottelijke parodie op een vervlogen Koude Oorlog-tijdperk. Het wemelt van de leugens en onhoudbare verzinsels, die dit tijdschrift de afgelopen jaren aan het licht heeft helpen brengen. Zie bijvoorbeeld ons archief van wekelijkse redactionele artikelen en de vele onderwerpen die we hebben behandeld waarin de leugens van de EU, de NAVO en de VS worden blootgelegd. Daarom worden we verboden.
De Britse leider "Sir" Keir Starmer, uitgedost in militair uniform tijdens manoeuvres met troepen, plechtig belovend om op z'n Winston Churchills "tegen ze te vechten op de stranden (van de Zwarte Zee)," komt regelrecht uit de oude Britse comedydoos. Terwijl de belofte van Frankrijks Emmanuel Macron om "de rest van Europa te verdedigen" tegen "Russische agressie" met Franse kernwapens van absurd toneel getuigt.
Europese illusies zijn lachwekkend. Desalniettemin blijft een gewapende dwaas een gevaarlijke dwaas.
Zie: https://strategic-culture.su/news/2025/04/11/european-elitist-rulers-are-hyping-russian-threat-and-war-for-political-survival/
Commentaar: Lees ook: