In augustus 2022 tweette de Amerikaanse toneelschrijver, satiricus en vaste inwoner van Berlijn, C.J. Hopkins, de omslag van zijn boek over The Rise of the New Normal Reich. Deze omslag bevatte een afbeelding van een medisch mondkapje uit het Covid-tijdperk met daarop een nauwelijks zichtbaar wit hakenkruis. In zijn eerste tweet schreef Hopkins: "Mondkapjes zijn symbolen van ideologische conformiteit. Dat is alles wat ze zijn, en dat is alles wat ze ooit waren. Doe niet langer alsof ze ooit iets anders waren of wen er maar aan om ze te dragen." In zijn tweede tweet citeerde Hopkins simpelweg de beruchte uitspraak van Minister van Volksgezondheid Karl Lauterbach dat "Mondkapjes altijd een signaal afgeven."

"Neto-nul" - Dat is de leuze die door iedere deugdzame staat of land wordt gebruikt als het officiële doel om het energiesysteem koolstofvrij te maken. Het "netto" gedeelte is een achterbakse erkenning dat sommige delen van het energiesysteem (zoals vliegreizen of staalproductie) misschien nooit volledig koolstofvrij zullen worden gemaakt. Er zullen dus misschien compensaties of coulanceregelingen moeten worden geaccepteerd om te beweren dat het doel is bereikt.

Maar het "netto" aspect geldt niet voor de eenvoudige delen van de ontkoling. En met de eenvoudige onderdelen bedoel ik de opwekking van elektriciteit en de energievoorziening voor alles wat op elektriciteit of batterijen kan werken. In de elektrificeerbare delen van het energiesysteem bestaat geen ruimte voor "netto"; alleen "nulemissie" is voldoende. Het officiële standpunt is dat nulemissie-elektriciteit gemakkelijk en goedkoop is omdat het door wind en zon kan worden geleverd.

Het officiële standpunt klopt niet. Naarmate de bouw van deze wind- en zonne-opwekkingssystemen vordert, wordt het steeds duidelijker dat er nooit een nulemissie elektriciteitssysteem zal komen dat voornamelijk op wind en zon draait.

Het grootste deel van mijn lange leven heb ik slapend doorgebracht. Ik was 8 jaar oud toen JFK werd vermoord. Pas toen ik in de dertig was, dacht ik er zelfs maar over na (nou ja, misschien een "eerste gedachte" tien jaar voor ik er serieus over nadacht). Ik was bijna 14 toen de mens een reuzensprong op de maan zou hebben gemaakt - ik dacht er niet eens over na - natuurlijk was dat echt gebeurd.

Ik werd bijna opgeroepen om mee te vechten in de "rechtvaardige" oorlog in Vietnam en maakte talloze wereldgebeurtenissen mee waarvan ik me niet eens bewust was.

Gebeurtenissen die te maken hadden met operaties onder valse vlag, CIA-manipulaties en God weet wat nog meer. Ik beleefde dit alles zonder ook maar één moment op te letten - het was zeker alles wat mij werd wijsgemaakt, niets meer. Het was 'business as usual.' Het meeste, zo niet alles, had geen directe invloed op mij of mijn vermogen om te eten, werken, plezier te hebben en mijn leven relatief comfortabel te leiden.

Ik kreeg uiteindelijk een flinke schop onder mijn kont toen corona begon en toen ik langzaam volledig wakker werd, realiseerde ik me dat alles wat er in mijn leven aan me voorbij was gegaan en waarvan ik had aangenomen dat het normaal was, allesbehalve normaal was. Begrijp me niet verkeerd, ik denk dat ik altijd een heel klein beetje wakker ben geweest. Ik krabde vaak achter mijn oren en was altijd geïnteresseerd in de alternatieve kijk op dingen.

Maar deze inzichten waren voor mij altijd van ondergeschikt belang.

De grote lijn van het leven was over het algemeen goed, mensen waren te vertrouwen, de overheid deed soms rare dingen, maar was over het algemeen welwillend en deed erg haar best om fatsoenlijk te zijn. De afschuwelijk lelijke, rare of bedrieglijke dingen waren uitzonderingen, niet de norm.

Ik denk dat 9-11 mij echt deed ontwaken, maar ik had het geloof in het fundament van "juistheid" in de wereld nog niet verloren. Maar de hele zaak viel in duigen toen corona begon met zijn stortvloed van valse retoriek en bedrieglijke leugens. Nu is de cirkel rond en is er helemaal niets meer te vertrouwen, het is allemaal slecht, lelijk en kwaadaardig. Het is zelfs lastig om mij ervan te overtuigen dat er ook maar één persoon in de wereld aan de macht is die fatsoenlijk is.

Wat betekent dat voor mij (voor ons)? Dat is een moeilijke vraag om te beantwoorden. Ik weet wel dat we het vrij goed hebben in het weelderige Westen - het "vrije en dappere" Noord-Amerika. Het gaat al een hele tijd zo en als je niet te kieskeurig bent als je kijkt, kun je een behoorlijk zorgeloos leven leiden, ook al knagen de maden vlak onder de oppervlakte er lustig op los.

De Britse premier heeft een zwart gat gevonden in 's lands schatkist. Het ziet ernaar uit dat de gepensioneerden moeten bijspringen tegen de prijs van hun leven!

Niets zegt meer over "onze waarden" als het terugdringen van tekorten door gepensioneerden te vermoorden. De nieuwe Britse premier, Sir Keir Starmer, kondigde onlangs het plan van zijn regering aan om de brandstoftoeslagen voor de winter voor 10 miljoen gepensioneerden in Groot-Brittannië te schrappen. Een lastige beslissing, en men zal niet staan te springen en het zal pijn doen, maar het moet gewoon gebeuren. Sir Keir en zijn kabinet ontdekten namelijk tot hun grote schrik en ontsteltenis dat er een "zwart gat" van 22 miljard pond in de Britse schatkist zit! Dit is een noodsituatie die moet worden gecorrigeerd, zelfs als dat wat ongemak voor een paar gepensioneerden met zich meebrengt.

Hoeveel ongemak, en voor hoeveel gepensioneerden? In 2017, toen Tory-premier Theresa May met een soortgelijk voorstel kwam en Labour in de oppositie zat, bleek uit hun eigen onderzoek dat het snijden in de brandstoftoeslagen die winter het leven zou kosten aan naar schatting 3.850 gepensioneerden. En dat was vijf jaar geleden - praktisch de goede oude tijd, voordat de "energierekeningen van doorsnee huishoudens in april 2022 met 54% en in oktober 2022 met 27% waren gestegen."

Het besluit van Duitsland om de controle aan al zijn landgrenzen te verscherpen, lijkt vooral ingegeven door politieke motieven, is juridisch moeilijk te rechtvaardigen, betekent een zware klap voor het gekoesterde vrije verkeer binnen Europa en kan de eenheid binnen de EU ernstig op de proef stellen.

Afgelopen maandag zei Berlijn dat de controles aan de grens met Oostenrijk, die sinds 2015 van kracht zijn, en die sinds vorig jaar ook aan de grens met Polen, Tsjechië en Zwitserland gelden, volgende week worden uitgebreid naar Frankrijk, Luxemburg, België, Nederland en Denemarken.

De maatregel zou migratie beteugelen en "beschermen tegen de acute gevaren van islamitisch terrorisme en zware criminaliteit," aldus Nancy Faeser, de minister van Binnenlandse Zaken.

De meest recente in een reeks dodelijke aanvallen met messen waarbij de verdachten asielzoekers waren, vorige maand in Solingen, vond plaats enkele dagen voor verpletterende regionale verkiezingen in Oost-Duitsland, waarbij de extreemrechtse, anti-immigratiepartij Alternative für Deutschland (AfD) historische overwinningen in twee deelstaten behaalde.

Wie mijn reizen, onderzoek en diepgaande beschouwingen over de onderliggende drijfveren van de multinationale bedrijven heeft gevolgd, wordt geattendeerd op een artikel in Politico en ik hoop dat het interessante kost vormt voor een breder gesprek.

Aan het begin van mijn post-COVID economisch onderzoek, merkte ik op dat alle proactieve investeringen door de grote multinationals zouden profiteren van een verminderde "westerse" economische dominantie.

Meer specifiek merkte ik op dat als we kijken naar de investeringsvoetafdruk - waar de multinationals al het geld instoppen dat ze hebben onttrokken aan de westerse consument - zien we dat ze de afgelopen generatie zwaar hebben geïnvesteerd in de "GRIJZE Zone" op de kaart hieronder. Met die realiteit als achtergrond, zouden de multinationals dan verliezen of profiteren van de "Build Back Better"-agenda die de GELE zone een systeem van gedwongen dalingen in de levensstandaard indreef?

Er doen tegenwoordig veel sterke verhalen de ronde over illegale immigratie. Mogelijk een van de meest voorkomende beweringen van het linkse politieke spectrum is dat westerse economieën "illegalen nodig hebben" om de haperende economie te ondersteunen en een hongerige arbeidsmarkt te voeden. Een verlengstuk van deze opvatting is dat veel van deze migranten "geschoolde arbeiders" zijn die het westen dringend nodig heeft voor cruciale functies.

Maar in hoeverre hebben de VS en Europa illegale immigranten nou werkelijk nodig om de westerse economieën draaiende te houden? En hoeveel van hen voegen daadwerkelijk belangrijke vaardigheden toe aan de westerse arbeidsmarkten? Zouden ze ten onder gaan zonder deze mensen? Of zouden ze veel beter af zijn?

Allereerst moet worden opgemerkt dat er in de VS voldoende bewijs bestaat dat aantoont dat de regering Biden de afgelopen vier jaar de statistieken heeft gemanipuleerd, ook de arbeidsmarktstatistieken. Hoewel er inderdaad een duidelijk tekort was aan werknemers in de dienstensector tijdens de coronalockdowns (en het helikoptergeld dat werd uitgedeeld door de coronastimuleringsleningen en leningen voor het kleinbedrijf), hebben recente herzieningen van de cijfers van het Amerikaanse Bureau of Labor Statistics minstens 819,000 banen geschrapt uit de boeken waar Biden oorspronkelijk mee aan de haal was gegaan. Met andere woorden, deze banen hebben nooit bestaan.

Algiers speelt tegenwoordig een steeds belangrijkere rol bij het waarborgen van de energiezekerheid van de EU en is bovendien bezig economische soevereiniteit te verwerven

In de lente van 2022, op het hoogtepunt van het conflict tussen Rusland en Oekraïne, overwoog de EU om de levering van Russisch gas stop te zetten en het energieverbruik zoveel mogelijk te beperken. De EU-landen zochten hun heil elders en een van de plaatsen waar de aandacht naar uitging, was Algerije.

Nu, twee jaar later, is Algerije de EU's grootste gasleverancier via pijpleidingen en blijft het koploper in Afrika voor wat betreft de productie en export van aardgas. Maar Algerije's positie in een aantal internationale kwesties vormt nu een bedreiging voor de leveringen aan Europa, waarbij de landen van het Europese Middellandse Zeegebied concessies moeten doen aan hun buitenlandse beleid om zo'n belangrijke energiebron niet te verliezen.

Mijn naam is Luis Elizondo. Ik was voorheen werkzaam als senior inlichtingenofficier bij de Amerikaanse overheid. Op dit moment heb ik nog steeds een adviserende en ondersteunende rol binnen de Amerikaanse overheid, terwijl ik ook publiekelijk pleit voor meer transparantie en openbaarmaking op het gebied van UAP's (Unidentified Aerial Phenomena).

Ik was nooit echt geïnteresseerd in UFO's of sciencefiction. Mijn achtergrond is in de wetenschap - ik ben afgestudeerd aan de Universiteit van Miami met als hoofdvakken microbiologie en immunologie, met studies in parasitologie.

De wetenschappelijke methode was altijd een van mijn basisprincipes. Na mijn tijd in het leger diende ik als speciaal agent bij de contraspionagedienst, waar ik terrorisme, spionage en andere ernstige misdaden onderzocht. Ik ben altijd een op feiten en regels gebaseerd persoon geweest.

Aan het begin van mijn carrière werkte ik veelvuldig met geavanceerde ruimtevaarttechnologie en zorgde ervoor dat die niet in handen van onze tegenstanders viel. Ik hield me bezig met eerste fase boostermotoren voor vaste raketmotoren, geavanceerde avionicasystemen en andere wapensystemen, waarbij ik met grote bedrijven werkte die de grondlag van mijn carrière vormden.

In 2008 kreeg ik een nieuwe functie bij het Pentagon, nadat ik mijn vorige functie bij de Director of National Intelligence (DNI) had neergelegd. Ik accepteerde de functie omdat ik dan meer tijd met mijn gezin kon doorbrengen.

Mijn nieuwe rol bestond uit het integreren van informatie van nationale inlichtingendiensten en deze toegankelijk maken voor lokale wetshandhavers, wat best lastig was omdat de meeste lokale wetshandhavers geen veiligheidsmachtiging hebben. Na 9/11 werd duidelijk dat er een manier moest zijn om gevoelige informatie met lokale instanties te delen zonder de veiligheid in gevaar te brengen.

Het is de statistiek die men niet durft te noemen, hoewel dat uiteindelijk wel zal moeten. Het heeft enorme gevolgen voor het maatschappelijke en politieke leven in dit land, de status van de aandelenmarkten en, het meest direct, de woningmarkt. Dus vergeet niet dat het hier voor het eerst te lezen was: de bevolkingsomvang van Groot-Brittannië ligt momenteel ergens tussen de 77 en 80 miljoen.

De volkstelling van 2001, al hopeloos verouderd en gemakkelijk te omzeilen voor degenen die het invullen van formulieren nogal hinderlijk vinden, telde ons op iets minder dan 59 miljoen. Maar voor wat statistieken betreft, berust deze wel op een absoluut grove leugen.

Mijn bronnen voor de bovenstaande bewering zijn betrouwbaar, maar huiverig om de waarheid toe te geven uit angst de toorn van de Britse regering [Whitehall] over zich af te roepen. Het is vergelijkbaar met de beste manier om illegaal drugsgebruik te controleren: vergeet de vrome verklaringen van ministers - de onfeilbare methode is om monsters te nemen van ons water en het afvalwater erin. Dat is zonder twijfel de beste manier om te controleren wat de natie heeft geconsumeerd.