Geheime Geschiedenis
De onderzoekers - verbonden aan het American Research Center in Egypt - ontdekten de tombe bij toeval, tijdens restauratiewerkzaamheden. De archeologen waren tombes van de adel in Koerna (op de westelijke Nijloever) aan het herstellen toen ze op de tombe stuitten. De tombe stamt uit de achttiende dynastie (1543 tot 1292 voor Christus).
De wanden van de tombe zijn prachtig versierd met tal van schilderingen. De schilderingen laten jagers zien, maar geven ook een beeld van de man (en zijn echtgenote) aan wie de tombe toebehoorde. Ze zijn samen te zien terwijl ze aan een offertafel zitten.
De onderzoekers deden hun ontdekking in Xultun, een oude Maya-stad. De schilderingen stammen uit het einde van de achtste eeuw en bevinden zich op de muren van een kleine kamer.
Kiekeboe!
Op de schilderingen zijn meer dan tien mensen te zien. De titels van deze mensen staan bij hun afbeelding vermeld. Op de eerste muurschildering zien we een knielende man (zie afbeelding bovenaan dit artikel). De man draagt de titel 'itz'in taaj'. De onderzoekers vertalen dat in hun studie als 'junior obsidian'. Wat 'obsidian' precies voor rol was, is onduidelijk. Mogelijk geeft het aan dat de man een geleerde was of tot een bepaalde rituele ore behoorde. De man voor wie de 'junior obsidian' knielt, zit op een troon. Het is één van de leiders van de stad. De man wordt afgebeeld als de windgod. Wat onmiddellijk opvalt, is het enorme hoofddeksel van de leider dat rijkelijk met veren is bedekt. Een derde man gluurt vanachter het hoofddeksel in de richting van ons: de toeschouwers. Alsof hij kiekeboe speelt. Hij is 'baah tz'am': een titel die door bepaalde bedienden aan het hof gedragen werd. Waarschijnlijk is hij net bezig om de leider van de stad aan te kleden.
Uit een DNA-analyse blijkt dat het om een man en een vrouw gaat. De twee zouden ongeveer 3800 jaar voor Christus geleefd hebben.
Bijzonder
Het is een bijzondere vondst, zo benadrukken de archeologen. Het komt maar zelden voor dat twee mensen in een innige omhelzing begraven worden. Het stelletje dat nu is ontdekt, is één van de oudste - en mogelijk zelfs het oudste - voorbeeld van zo'n bijzonder graf.

Dat de man in de lotushouding werd aangetroffen is voor professor Ganhugiyn Purevbata het bewijs dat de monnik nog aan het mediteren is.
Dat de man in de lotushouding werd aangetroffen is voor professor Ganhugiyn Purevbata het bewijs dat de monnik nog aan het mediteren is.
Momenteel wordt een forensisch onderzoek uitgevoerd op het lichaam dat naar schatting 200 jaar oud is en in dierenhuiden is bewaard.
Op zucht van Boeddha
Maar experts blijven erbij: het lichaam bevindt zich in een zeer zeldzame spirituele staat, 'tukdam', en is slechts één fase verwijderd van de staat van een levende Boeddha.
Professor Purevbata, tevens stichter van het Mongoolse Instituut van Boeddhistische Kunst aan de Boeddhistische universiteit van Oelan Bator, de hoofdstad van Mongolië: "De lama zit in de lotuspositie vajra, zijn linkerhand is open en zijn rechterhand symboliseert de prekende Sutra".

De grondig bestudeerde bacteriën uit verschillende tijden.
De onderzoekers bestudeerden zwavelbacteriën die 1,8 miljard jaar geleden leefden en in gesteenten voor de kust van West-Australië zijn teruggevonden. Tot hun grote verbazing zien deze zwavelbacteriën er net zo uit als bacteriën die 2,3 miljard jaar geleden in datzelfde gebied leefden. En beide populaties bacteriën zijn ook nog eens niet te onderscheiden van de moderne zwavelbacteriën die vandaag de dag voor de kust van Chili leven.
Twee miljard jaar
Het betekent dat de evolutie van deze bacteriën al meer dan twee miljard jaar stilstaat. "Dat is bijna de helft van de leeftijd van de aarde," benadrukt onderzoeker J. William Schopf nog eens.
Als de beeldjes inderdaad van de hand van Michelangelo zijn, is het een heel bijzondere ontdekking. Het zou namelijk betekenen dat dit de enige twee bronzen beeldjes van Michelangelo zijn die - voor zover we weten - tot op de dag van vandaag intact zijn.
De beelden
De beelden zijn ongeveer een meter hoog en laten beiden een naakte man zien. De ene man is wat ouder. De andere man is jonger en atletischer. Beiden tonen ze hun spieren en rijden triomferend op een panter. Aangezien de beeldjes niet van documentatie voorzien zijn en nergens een handtekening of paraaf van de maker bezitten, werden ze lang toegeschreven aan verschillende getalenteerde beeldhouwers.
Qijianglong betekent 'draak van Qijiang'. Door zijn lange nek heeft de dinosaurus wel iets weg van een draak. Daarnaast zijn de botten gevonden nabij de Chinese stad Qijiang. Hier troffen bouwvakkers in 2006 fossielen aan, waarna Canadese en Chinese wetenschappers begonnen met opgravingen. Al snel stuitten zij op grote nekwervels van een mysterieuze dino. Verrassend genoeg was de kop van de dino nog verbonden met de nekwervels. "Het komt zelden voor dat de kop en de nek van zo'n soort dinosaurus samen worden gevonden, omdat het hoofd erg klein is en makkelijk losraakt wanneer het dier sterft", legt PhD-student Tetsuto Miyashita van de universiteit van Alberta uit.
Mamenchisauridae
De nieuwe soort behoort tot de familie Mamenchisauridae. Er zijn verschillende mamenchisaurussen. Allemaal hadden ze een lange nek, die tot twaalf meter lang kon worden. Dat is zes keer langer dan de nek van een gemiddelde giraf. De Mamenchisauridae leefden waarschijnlijk alleen in China en stierven circa 145 miljoen jaar geleden uit.
De Chinese resten werden in 1976 ontdekt in een grot in Xujiayao. Het gaat om schedelfragmenten en negen tanden van vier individuen. Een analyse van de tanden is pas gepubliceerd in het American Journal of Physical Anthropology.
María Martinón-Torres van het Nationale Onderzoekscentrum voor Menselijke Evolutie in het Spaanse Burgos en haar collega's kwamen al snel tot de conclusie dat de tanden niet toebehoren aan de moderne mens, de Homo sapiens. Andere resten die in de grot gevonden zijn komen ook niet overeen met de vier bekende soorten.
In totaal ontdekten de onderzoekers vier recordbrekend oude slangen die eerder onterecht voor hagedissen werden aangezien. In het zuiden van Engeland stuitten ze op de resten van een vrij kleine slang die de naam Eophis underwoodi heeft gekregen. Dit is de oudste slang die de onderzoekers hebben ontdekt. Tevens ontdekten ze er de resten van Parviraptor estesi (zie de afbeelding hierboven). In Portugal vonden ze de resten van een één meter lange slang terug: Portugalophis lignites. In Noord-Amerika troffen de onderzoekers resten van de soort Diablophis gilmorei aan. De Europese slangen leefden voornamelijk aan de kust in moerasachtige gebieden, terwijl de Noord-Amerikaanse slang meer landinwaarts nabij een rivier werd ontdekt.
De archeologen stuitten op de rode verf toen de poorten ontdaan werden van het vuil dat zich al jaren aan de stenen van het Colosseum vastklampt. Onder het vuil bleken zich kleine resten rode verf te bevinden. De rode verf werd ooit gebruikt om nummers die in de verschillende poorten die toegang geven tot het Colosseum staan gegraveerd ook van een afstandje zichtbaar te maken.
Uitzonderlijk
"Het is een uitzonderlijke ontdekking," stelt onderzoeker Rosella Rea. "We hadden niet verwacht dat restjes van de rode verf nog bewaard zouden zijn gebleven." De rode verf bevindt zich in twee meter diepe graveringen die de Romeinse cijfers X, L en I vormen.