
© Peter Nicholls/Reuters/MI6/KJNJulian Assange
De 20ste en 21ste februari zouden voor WikiLeaks-oprichter en -chef Julian Assange de
laatste kans kunnen inhouden om uitlevering aan de VS te voorkomen.
Het Hooggerechtshof van Londen heeft twee zittingsdagen gereserveerd voor argumenten over de vraag of hij een hof van beroep kan verzoeken om zijn uitlevering aan de VS tegen te houden. Als dat niet lukt, kan hij naar de andere kant van de Atlantische Oceaan worden gestuurd, waar hij vervolging riskeert op grond van Washingtons draconische spionagewet en strafmaatregelen opgelegd krijgen die uiteenlopen van 175 jaar in een "maximaal beveiligde" gevangenis
tot de doodstraf, wegens het onthullen van de leugens en misdaden van het wereldomspannende Amerikaanse imperium.
Deze zaak geldt als de belangrijkste zaak ooit op het gebied van persvrijheid. Noch tijdens Julians zeven jaar van willekeurige vasthouding in de ambassade van Ecuador in Londen,
noch tijdens zijn vijf jaar in Belmarsh Prison, Groot-Brittannië's versie van Guantanamo Bay, ook wel "Gitmo" genoemd, toonden de reguliere media en internationale mensenrechtengroeperingen
ook maar enige serieuze belangstelling voor zijn lot. Veel westerse burgers - inclusief degenen die tot nu toe WikiLeaks en Julians kruistocht tegen officiële geheimhouding volmondig steunden - stonden eveneens onverschillig tegenover, of steunden zelfs, zijn gewelddadige verwijdering uit de Ecuadoraanse ambassade.
Veel van deze samenzwering van zwijgzaamheid en onverschilligheid kan worden toegeschreven aan een
gezamenlijke lastercampagne, die in Londen en Washington DC werd opgezet met de bedoeling om de sympathie van het publiek voor Julian in de kiem te smoren. Zoals Nils Melzer, de speciale VN-rapporteur inzake marteling,
in een opiniestuk van juni 2019 schreef dat westerse media weigerden te publiceren,
werd hij "systematisch belasterd om de aandacht af te leiden van de misdaden die hij aan het licht bracht," en toen hij eenmaal "ontmenselijkt was door isolatie, spot en schaamte, net als de heksen die vroeger op de brandstapel terechtkwamen,
was het eenvoudig om hem zijn meest fundamentele rechten te ontnemen zonder wereldwijd publieke verontwaardiging uit te lokken."Volgens een toonaangevende aantijging tegen Julian zou hij in opdracht en in het belang van het Kremlin hebben gewerkt. Voorgesteld als een almachtige schurk op het wereldtoneel na de
door het westen ondersteunde Maidan-coup in Oekraïne in februari 2014, werden alle mogelijke vormen van binnenlandse politieke onrust in Europa en Noord-Amerika
geframed als op de een of andere manier onophoudelijk door Moskou georkestreerd, waarbij alles en iedereen die ook maar vaag sympathiseerde met Rusland automatisch werd bestempeld als een FSB- en/of GRU-agent van chaos.
Commentaar: Zoals opgemerkt in het artikel Wie de goden verderven willen ... lijkt de ervaring van de mensen van Paquimé een relatief algemeen patroon te volgen bij de opkomst en ondergang van beschavingen: Het lijkt erop dat veel sociale en culturele gebruiken, waaronder een kastensysteem en een bepaalde vorm van offeren, doorgaans aanvankelijk gebaseerd worden op een element van waarheid, maar uiteindelijk tot het uiterste worden doorgevoerd in de latere stadia van de ondergang: