Het gastgezin helpt de man in nood met een kamer, omdat hij geen geld heeft om huur te betalen en laat hem regelmatig mee-eten. Het gezin laat gelukkig de man niet verrekken, maar Almere heeft daar problemen mee.
Voor deze gemeente is het onbegrijpelijk en onmogelijk dat mensen elkaar helpen, zij weigert te geloven dat de man inwoont bij de familie. Hij krijgt daarom aanvankelijk geen uitkering.
Commentaar: Projectie. Omdat Almere de man niet wil helpen gaat de gemeente ervan uit dat niemand zich over hem wil ontfermen. Of de machtswellust is hen naar het hoofd gestegen.
Sociale Zaken (SZ) legt zelfs een huisbezoek af en constateert dat de man hier niet woont omdat het watergebruik van alle inwoners samen te laag ligt!
De politie komt tot de conclusie dat de man hier wel degelijk woont en dat hij van de familie een kamer mag gebruiken.
Dit alles is voor de paranoïde gemeente Almere niet voldoende. Zij organiseren een buurtonderzoek, waarbij tegenstrijdige verklaringen door de buurtbewoners worden afgelegd.
Pas na een tweede hoorzitting kan SZ er niet meer onderuit. Tijdens de watercontrole is vergeten de meter voor het warme water te bekijken en de man ontvangt na 7 maanden alsnog bijstand.
Omdat het gezin de man echter geholpen heeft zonder enige financiële vergoeding hiervoor te vragen, vindt Almere dat er sprake is van kostendeling. Dat betekent dat de bijstandsuitkering van meneer gekort wordt en lager uit komt dan van een alleenstaande.
Almere wordt bestuurd door een coalitie van PvdA, VVD, CDA, LA en D66.
De wethouder verantwoordelijk voor Sociale Zaken is Froukje de Jonge (CDA).
Door de kwalijke gevolgen van de Participatiewet van PvdA-ers Klijnsma en Asscher hebben iedere dag mensen in nood het zwaar te verduren.
Commentaar: De 'Participatiewet' is dubbelspraak voor uitbuiting. Zo worden er gunstige omstandigheden voor bedrijven gecreëerd. Waar vroeger een arbeidskracht werd aangenomen, kunnen bedrijven nu mensen het werk gratis laten doen met behoud van uitkering.Terwijl Nederlanders en Belgen steeds meer gebukt gaan onder belastingverzwaring, werkloosheid, en armoede laat de overheid zijn burgers creperen, maar opent het wel zijn deuren voor corrupte bedrijven en lieden.
Alleen in een psychopathische wereld kunnen dit soort zaken gebeuren.
Zo zei psychologe Martha Stout: Zie ook: Reflectie op "Politieke Ponerologie"