Poetin bezoekt Erdogan okt. 2016
In feite zijn alle oorlogen in het Midden Oosten terug te herleiden naar de enorme energiebelangen die er spelen.

Dat is de werkelijke reden voor de oorlog in Syrië, en nu Rusland en Turkije opnieuw dikke maatjes zijn, ziet het er somber uit voor Amerika en haar vazallen.

In december 2014 gebeurde er iets dat een keerpunt in de wereld beloofde te worden. We schreven daar toen het volgende over:
Er zijn van die momenten in de wereldgeschiedenis die later "een keerpunt" worden genoemd.

De overeenkomst die de Russische president Vladimir Poetin met Turkije heeft gesloten, wordt een dergelijk keerpunt in onze geschiedenis. Gas heeft hierin weer eens een hoofdrol.

Eigenlijk heeft alles wat er nu gebeurt, zoals de burgeroorlog in Syrië en het oneindig demoniseren van Rusland, alles te maken met de lucratieve (Europese) energiemarkt.

De Syrische president Assad moet verdwijnen omdat deze geen toestemming geeft voor de aanleg van een gaspijplijn vanaf Quatar door Syrië richting Europa. Amerika, met hun maatjes Saoedi Arabië en Qatar, wil dat deze pijplijn er hoe dan ook komt, zodat Europa via deze toevoer een groot deel van hun gasvoorraad kan binnenhalen, waardoor Rusland als het ware buitenspel wordt gezet.

Dat is ook de reden dat de Europese Unie de afgelopen jaren er van alles aan heeft gedaan om de zogenaamde South Stream pijplijn te boycotten. Deze pijplijn die door het Russische Gazprom zou worden aangelegd via de Zwarte Zee, zou Europa binnenkomen via Bulgarije en vervolgens doorlopen tot aan Oostenrijk.

Gazprom is al in 2012 begonnen met de voorbereidingen hiervan. Nu is het energiebedrijf op een punt gekomen waarbij daadwerkelijk begonnen moet worden met de aanleg. Onder druk echter van de Europese Unie heeft Bulgarije nog steeds geen toestemming gegeven voor de aanleg van de pijplijn door het land.

Dit is merkwaardig omdat een relatief arm land als Bulgarije honderden miljoenen Dollars per jaar gaat verdienen met de doorvoer van gas. Poetin merkte dan ook op dat Bulgarije niet meer in staat is om te handelen als een zelfstandig land en zei verder dat hij niet van plan is om een dure pijplijn aan te leggen die vervolgens voor de grens van Bulgarije tot stilstand komt.

Formeel ligt de EU dwars omdat volgens eigen reglementen de eigenaar van de pijplijn niet hetzelfde bedrijf mag zijn wat het gas levert, maar de werkelijke reden is een hele andere. Het wordt een "politieke reden" genoemd waardoor Brussel geen toestemming geeft voor de aanleg van die pijplijn, maar uiteraard is de werkelijke reden de druk van Amerika om Rusland zoveel mogelijk van de Europese energiemarkt af te sluiten.

Poetin adviseert Bulgarije dan ook om een schadeclaim in te dienen bij de EU voor derving van inkomsten en heeft besloten om niet verder te gaan met de South Stream pijplijn.

Wat Poetin wel heeft gedaan, als alternatief op het mislukte project, is een historische overeenkomst tekenen met Erdogan om een gaspijplijn aan te leggen die vanaf Rusland naar Turkije zal lopen tot aan de Griekse grens.

Het wordt een enorm grote pijplijn met een capaciteit van 63 miljoen kubieke meter gas per jaar. Daarvan zal jaarlijks 14 miljoen kubieke meter aan Turkije worden geleverd. Ook krijgt het land een aantrekkelijke korting op de Russische gasleveringen die misschien wel kunnen oplopen tot 15 procent. Daarnaast wordt er gesproken over eventuele deelname van Turkse bedrijven in het project.

De bedoeling van die pijplijn is uiteraard dat niet alleen Turkije gas zal krijgen via deze toevoer, maar ook andere Zuid en Oost Europese landen, waardoor Turkije ook weer extra zal verdienen.

De gevolgen van deze overeenkomst zijn immens.

Turkije heeft nu gekozen, niet voor Europa en het Westen, maar voor Rusland en eventueel straks Iran wanneer die er wel in slaagt om een pijplijn door Syrië aan te leggen.
Toen het voorval vorig jaar met het neerschieten door Turkije van een Russisch gevechtsvliegtuig en de daarop zeer snel verslechterende relatie tussen Turkije en Rusland.


Daarna kwam Israël in beeld, sloot onverwacht opnieuw vriendschap met Turkije, vervolgens gaat Erdogan met hangende pootjes naar Poetin, er volgt een (nep)staatsgreep in Turkije, waardoor de laatste zich volkomen vervreemd van het Westen, met als gevolg dat Amerika hun kernwapens moet weghalen van de Turkse basis Incirlik.


Na zijn bezoek aan Rusland verwelkomde Erdogan deze week de Russische president Poetin in Istanboel, waar de bovengenoemde overeenkomst voor de gaspijplijn door beide landen werd getekend.

Rusland heeft alle sancties tegen Turkije opgeheven, geeft het land een fikse korting op de gasprijs en beide landen willen in de nabije toekomst op nog veel meer gebieden gaan samenwerken.

Ook hebben beide landen gesproken over humanitaire hulp aan Syrië en waar ze elkaar kort geleden nog naar de keel vlogen, zo zijn het nu de grootste vrienden en het ook wat Syrië betreft helemaal met elkaar eens.

Alles draait om energie en wanneer je een machtig energieblok hebt van Rusland, Turkije en Iran, dan heeft het Westen op alle fronten het nakijken.

Ook kwam de Russische krant Izvestia met het bericht dat er verregaande besprekingen zijn gevoerd door Rusland en Egypte over het opnieuw aanleggen van een aantal Russische militaire bases in het Noord Afrikaanse land.

Egypte ontkent dat formeel, maar alle signalen wijzen erop dat ook deze Amerikaanse bondgenoot binnenkort een pact met Rusland zal gaan sluiten.


Commentaar: Rusland en Egypte zullen rond deze tijd samen oefeningen houden in Egypte. Nog meer landen die toenadering zoeken tot Rusland? Russia set to stage military exercises with Egypt within days, eyes renovation of Sidi Barani base