Trump VS Deep State
De huidige mediaoorlog tegen Trump is op het eerste opzicht niet wat het lijkt. De verscholen reden hierachter is een machtsstrijd die de Amerikaanse en westerse positie in de wereld drastisch zou kunnen veranderen.
''We zullen een nieuw buitenlands beleid nastreven dat leert van de fouten uit het verleden. We zullen stoppen met het omverwerpen van regimes en regeringen, citeerde The Washington Examiner zijn woorden. "Ons doel is stabiliteit, geen chaos, want het is tijd voor de wederopbouw van ons land.''
- Trump, 1 december 2016, Amerikaanse thank you tour
Trump verklaarde als president in de eerste week al de oorlog tegen de globalisten om hun paradepaardje het TPP verdrag in tweeën te scheuren. Verdere afbraak van soevereine landen in ruil voor aan het roer machtige Amerikaanse corporaties ging in rook op. Verkiezingsbeloftes en politici gaan vaak niet samen; was dit echter een voorbode dat de nieuwe Amerikaanse president oprecht is inzake zijn beloftes? Dat Trump leden van zijn eigen beveiligingspersoneel verkiest boven die van het Witte Huis kan erop duiden dat hij het allemaal niet zo vertrouwt en kiest om waakzaam te zijn. Botst Trumps agenda met die van anderen?

Imperiaal Amerika

De globale imperiale ambities van de gevestigde orde komen simpelweg niet overeen met de plannen van Trump. De essentie van het Amerikaanse buitenlandbeleid streeft naar wereldhegemonie. Inmenging in politieke ontwikkelingen via 'kleurenrevoluties', chantage, moord en staatsgrepen; economische oorlogvoering middels sabotage, sancties en proxy-oorlogen; en militair geweld worden niet geschuwd. Hillary Clinton zou deze koers onverkort voortgezet hebben. Maar bij de 45ste president van de Verenigde Staten is dat minder zeker. Wil Trump een eind maken aan militaire interventies, dan staat hij lijnrecht tegenover de geostrategische oligarchie. Dreigt hun aanspraak op wereldheerschappij ten onder te gaan?

Trump heeft in ieder geval de vinger op de zere plek gelegd met deze verkiezingsbelofte wat grotendeels kan verklaren waarom de pers van de globalisten Trump torpedeert met nepnieuws. Het westerse mainstream media-offensief zoals ze altijd al hebben gedaan strijdt vóór het behoud van imperiaal Amerika, zonder hun medewerking komt er ook een eind aan de westerse wereldhegemonie. De geopolitieke wereldoorlog die het westen voert tegen de rest van de wereld kan alleen met de VS. Trump mag geen roet in het eten gooien.

Hoe gaat deze machtsstrijd eindigen? En is Trump überhaupt wel in staat om een eind te maken aan imperiaal Amerika? De VS is een slecht functionerende democratie. De inlichtingendiensten opereren los van de autoriteit van het Witte Huis, congresleden zijn corrupt tot op het bot en de media is in handen van een select groepje. Het enige wat de gevestigde orde nu ontbreekt sinds decennia is een marionet in het Witte Huis. De boodschap aan Trump is duidelijk, de ongewenste verkiezingsuitslag betekent oorlog, het is buigen of barsten.

Zal het media-offensief tegen Trump voldoende wezen om hem buitenspel te zetten, een negatieve publieke opinie maakt regeren moeilijk. Daarbovenop hebben Amerikaanse inlichtingendiensten veel ervaring in het omverwerpen van buitenlandse regeringen die zich niet onderwerpen aan het Amerikaans imperium. Gaat dit nu op het thuisfront gebeuren, of zal de president onder deze druk in de pas gaan lopen?

Ironisch genoeg staat Trump er als president niet machteloos voor. Dankzij hetzelfde beleid van Obama en Bush erft Trump het meest uitgebreide politiestaat-bewakingsapparaat dat de wereld ooit heeft gezien. Buitengerechtelijke moorden kunnen overal in de wereld bevolen worden en het leger onder de NDAA-wet is bevoegd om een ieder op te sluiten voor onbepaalde tijd en zonder proces. De gevestigde orde heeft niet alle touwtjes meer in handen en zal moeten oppassen in hoeverre ze de machtsstrijd brengen.

Een andere mogelijkheid is dat zowel Trump als de gevestigde orde hun verliezen pakken en een compromis sluiten. De Amerikaanse eeuw loopt namelijk ten einde. Momenteel komt er in de wereldarena weer een machtsbalans tot stand. De pogingen om een unipolaire wereldorde te vestigen zijn mislukt. De meer dan 800 militaire basissen verspreid over 140 landen kosten de Verenigde Staten een flinke som geld en is iets wat ze zich ook eigenlijk niet meer kunnen veroorloven, de wereldmacht-droom is voorbij.

Trump kan de rol van Gorbatsjov op zich nemen die verantwoordelijk was voor het vreedzaam afbreken van de Sovjet-Unie, alleen is het deze keer het Amerikaanse rijk dat wereldwijd ontmanteld wordt. Dit gaat echter niet zonder rekening te houden met de gevestigde orde, als een olifant in een porseleinwinkel te werk gaan zou fataal kunnen aflopen.

Het verhogen van het defensiebudget kan bijvoorbeeld een poging tot compromis wezen om alsnog de kas van het invloedrijke militair-industrieel complex te spekken zonder dat daar een nieuwe oorlog voor nodig is. Een machtsstrijd lukt niet zonder de nodige bondgenoten, die je niet altijd voor het kiezen hebt. Dat Trump zich nederig voordoet tegenover de invloedrijke AIPAC-lobby kan ook hier betekenen dat hij bondgenoten zoekt om tegengewicht te bieden aan de diepe staat, die hij nodig zal hebben als hij daadwerkelijk het vernietigende buitenlandbeleid van de VS een halt wil toe roepen. Al het kan gevaarlijk wezen wie je als bondgenoot nodig acht.

De diepe staat

De diepe staat, waar geen precieze definitie van bestaat verwijst naar agentschappen zoals de CIA, de NSA en de andere inlichtingendiensten, die in hoofdzaak zijn ontworpen om desinformatie, bedrog en propaganda te verspreiden, niet alleen dat, maar ze hebben ook een lange geschiedenis van 's werelds ergste oorlogsmisdaden, wreedheden en doodseskaders. Terwijl presidenten komen en gaan blijven ze hun eigen agenda volgen, zij oefenen doorgaans hun macht in het geheim, in het donker uit, zodat ze nauwelijks democratische verantwoording hoeven af te leggen. Amerikaanse agentschappen leiden hun eigen leven, wat ook de grondslag was waarom John F Kennedy naar verluidt dreigde de CIA "in duizend stukjes te versplinteren en uit te strooien in de wind''. Dit is nooit gelukt, omdat hij vermoord werd tijdens zijn eerste ambtstermijn. De president heeft over het algemeen weinig zicht op de activiteiten van de agentschappen.

De tweet van Trump in januari dat hij de geloofwaardigheid van de inlichtingendiensten met een korreltje zout nam resulteerde dan ook in een harde waarschuwing waarin de leider van de democratische partij Chuck Schumer liet weten dat Donald Trump zich dom opstelt om een gevecht te kiezen met de inlichtingendiensten; "Laat me je vertellen: Als je de strijd aangaat met de inlichtingendiensten - ze hebben zes manieren van zondag om je terug te pakken". Ofwel vertaald: je hebt het niet voor het zeggen, ze kunnen je op allerlei manieren te grazen nemen.

Als president Trump zijn eigen agenda wil nastreven dan zal hij moeten afmaken wat John F Kennedy tevergeefs probeerde, het vernietigen of in het gareel brengen van de inlichtingendiensten, wat oorlog betekent.

De machtsstrijd die gaande is

Dus in zoverre lijkt de diepe staat niet om de tafel te willen gezien de manier waarop zij Trumps veiligheidsadviseur eruit hebben gewerkt. Het doel is om de Trump-regering te ondermijnen, toch lijken beide tegenpolen op dit moment niet bereid elkaar direct de oorlog te verklaren, al zijn de eerste schoten wel al gelost, de soft couppogingen met de ongegronde beschuldiging dat Trump verstrengelde belangen heeft inzake het Kremlin zijn mislukt. Het tegenoffensief wat daarop volgde van de president, dat hij afgeluisterd is door Obama tijdens de presidentsverkiezingen heeft daarentegen waarschijnlijk wel een gevoelige snaar geraakt. Wetende dat Obama verscheidende wereldleiders zoals Merkel, Sarkozy en vele anderen in hoge posities systematisch heeft afgeluisterd maakt dit niet ongeloofwaardig. Het is eerder de vraag wie Obama tijdens zijn ambtstermijn niet heeft afgeluisterd. Trump beweert het bewijs hiervoor op dit moment nog achter te houden. Mag dit echter op waarheid berust zijn dan heeft hij een troefkaart in handen. Alle beschuldigingen om de positie van de president in diskrediet te brengen kunnen rekenen op een harde tegenreactie. Daarbovenop heeft Trump als president de bevoegdheid om inkijk te hebben in vele nationale geheimen; het gezegde "kennis is macht" verwordt zo tot een bittere waarheid voor de diepe staat.

Dit maakt het plegen van een soft coup erg riskant, een Amerikaanse georchestreerde 'kleurenrevolutie' zou een uitkomst kunnen bieden maar tot zover blijft het animo daarvoor uit. Volgt nu dan de hard coup? Een moordaanslag op president Trump zal lastig blijken, een tweede Kennedy in het internettijdperk, terwijl nog maar 30% van de Amerikaanse bevolking de mainstream media als geloofwaardig ervaart zou het land in een burgeroorlog verwikkeld kunnen raken. De staten waar Trump de meerderheid van de stemmen had kunnen verzet bieden. Het duidt erop dat de gevestigde orde voor een dilemma staat.

Trump en de echte oorlog tegen het terrorisme

Radicale elementen in samenlevingen, welke ideologie ze ook aanhangen zijn strategisch bruikbaar en worden wereldwijd aangewakkerd om soevereine landen die niet buigen voor het Amerikaans imperium te destabiliseren en legitieme regeringen omver te werpen."Ga en moord erop los". Dat is hoe het westen geopolitiek bedrijft. Het conflict in Syrië valt daaronder, jihadisten worden gefinancierd, bewapend en getraind door het westen met 'gematigde rebellen', wat een leugen is.

Terwijl de zogenaamde westerse coalitie geleid door de VS anderhalf jaar lang bombardementen in Syrië uitvoerde tegen ISIS veroverde dezelfde terreurgroep driekwart van het land. Pas toen Rusland zich mengde in het conflict begon ISIS terrein te verliezen. De westerse oorlog tegen het terrorisme is een charade en Trump weet dit. De nieuwe Amerikaanse president heeft laten weten tezamen met Rusland de echte oorlog tegen het terrorisme te willen voeren.
"We zullen de handen ineenslaan met elke land dat bereid om met ons ISIS en radicaal islamitisch terrorisme te verslaan, citeerde TASS nieuwsmedia zijn woorden. ''we zullen ISIS vernietigen.''
- Trump, 1 december 2016, Amerikaanse thank you tour
Een geheime audio-opname die in september door Wikileaks werd vrijgegeven laat horen hoe de Amerikaanse staatssecretaris John Kerry opbiecht dat de Obama-regering ISIS gebruikte om Assad weg te krijgen. De vernietiging van ISIS gaat rechtstreeks tegen het huidige geopolitieke beleid van de VS in en toont aan dat zij een oorlog VAN terrorisme hebben gevoerd, en geen oorlog TEGEN terrorisme. De reden dat Trump, generaal Jim Mattis als minister van Defensie had aangesteld kan echter een omwenteling betekenen. De nieuwe minister van Defensie uitte al kritiek dat de politieke wil ontbrak om ISIS te verslaan. Verscheidene branches en rangen van Defensie delen ook deze frustratie, mariniers protesteren hiertegen, legerinstructeurs hebben er genoeg van om jihadisten te trainen en luchtmachtpiloten krijgen tijdens hun vluchten systematisch geen toestemming om ISIS-doelwitten te bombarderen.

Dat de Russische buitenlandse minister Sergei Lavrov in december 2015 de Obama-regering had beschuldigd van het feit dat ze weten waar ISIS-doelwitten zich bevinden maar deze weigeren te bombarderen moet ons dus niet verbazen. Een van de vorige Amerikaanse bevelhebbers was al opgestapt omdat hij niet de middelen en toestemming kreeg van Washington om ISIS effectief te bestrijden. Er heerst verdeeldheid in het Amerikaanse militaire apparaat en Trump speelt hier op in. Daarbovenop heeft de westerse coalitie herhaaldelijk het Syrische leger en cruciale infrastructuur gebombardeerd. In september vorig jaar kwamen in Deir El-Zour zelfs 80 Syrische soldaten om het leven tijdens een anderhalf uur durende westerse luchtaanval die tegelijk plaatsvond toen ISIS exact op die positie een grootschalig offensief startte, wat duidt op coördinatie tussen de twee zogenaamde 'vijanden.' De NAVO fungeerde hier als de luchtmacht van ISIS.

Het Amerikaanse buitenlandbeleid omgooien zal echter totale oorlog betekenen tussen president Trump en de diepe staat. Al zijn er tekenen dat dit mogelijk stilletjes al in werking is getreden, recente Amerikaanse bombardementen hebben rake klappen uitgedeeld aan ISIS tijdens de herovering van Palmyra. Wat een primeur voor de VS zou wezen, is dit het Trump-effect in actie? De Trump-regering ontkent echter publiekelijk samen met Rusland luchtaanvallen uit te voeren. Maar de Russen begrijpen ook wel dat daden voor zich spreken en niet woorden. Was dit wellicht een teken van goede wil richting de Russen?

Rusland is in ieder geval bereid de relaties tussen de twee landen te normaliseren zelfs als de Amerikaanse sancties van kracht blijven. Betekent dit ongewone gebaar dat de Russen weten waar Trump mee te maken heeft? Gezien dat Poetin tijdens een persconferentie aangaf dat er mogelijk een Amerikaanse 'kleurenrevolutie' op de agenda staat om de nieuwe president uit zijn ambt te zetten, duidt dit er sterk op dat de Russen de interne Amerikaanse machtsstrijd nauwlettend volgen.

Samenwerken met de Russen is blasfemie. Om de Amerikaanse wereldhegemonie in stand te houden moet Rusland zowel economisch als militair omsingeld en geïsoleerd worden. Openlijk en op grote schaal samenwerken met Rusland gaat niet zolang de diepe staat nog invloedrijk is.

De pedofiele elite 

Het is een interessante ontwikkeling dat Trump de bestrijding van pedofilie een topprioriteit heeft gemaakt. Pedofilie is wijdverspreid in Washington en het blootleggen van dit soort hooggeplaatste pedofiele netwerken kan volgens ex-congreslid Cynthia McKinny zowel de democraten, als de republikeinse partij ten val brengen. In 2014 had de FBI minder dan 400 van dit soort arrestaties verricht, deze maand alleen al zijn er onder Trumps bevel meer dan 1500 arrestaties verricht waarbij ook tientallen kinderen zijn bevrijd. Pedofilie op hele hoge posities is al decennia, zo niet een eeuwenoud probleem. Macht trekt psychopaten aan, psychopaten molesteren kinderen en ze weten dat ze alleen met dit gedrag weg kunnen komen als zij machtige en gewaardeerde posities bekleden. Deze combinatie is de reden waarom pedofilie aan de top heerst. Daarbij zijn congresleden die zich vergrijpen aan kinderen eenvoudig te chanteren en in het gareel te houden. Pedofielen aan de top maakt regeren eenvoudiger voor de diepe staat.

De president voert de strijd op door pedofielennetwerken de oorlog te verklaren. Dit is de achilleshiel van de gevestigde orde en het kan erop duiden dat Trump heel goed weet wie hij tegenover zich heeft en wat voor druk hij moet uitoefenen. Elk bewijs dat Trump hierover verzamelt kan hij wellicht gebruiken om druk uit te oefenen, of de invloedrijke diepe staat te verzwakken? Mogen er arrestaties volgen op hoge posities, voornamelijk congresleden zelf dan kan dit serieuze implicaties hebben. Een tiental politici verwikkeld in een pedofiel netwerk kan een kolossale volkswoede ontsteken, wat heel pedofiel Washington aan het licht zou kunnen brengen. Trump hoeft dus niet direct te diepe staat aan te pakken, het afbreken van hun status quo kan wellicht voldoende wezen? Wat de werkelijke intentie ook kan zijn van de president om pedofielennetwerken op te rollen, het kan een gewaagde en slimme zet wezen als hij daarmee aast op de pedofielen aan de top.


Commentaar: Onze vermiste kinderen - hoeveel van hen eindigen als slachtoffers van de pedo's aan de top?

Verwacht dat de machtsstrijd zal oplopen, en dat Trump hier en daar strategisch met de diepe staat in de pas zal lopen. Hard toeslaan kan alleen als je genoeg belastend materiaal hebt, je eigen mensen op de juiste posities klaar hebt staan en genoeg macht hebt verzameld om een verschil te maken.

Of Trump handelt uit empathie of een andere agenda nastreeft, daar valt nog weinig over te zeggen. Het lijkt er echter wel op dat de president waar mogelijk zal proberen zijn eigen agenda te handhaven die losstaat van de diepe staat. Het valt te bezien hoe dit gaat aflopen.