Technocratie
© Off-Guardian
Vandaag de dag zijn we getuige van een ingrijpende transformatie. We worden in toenemende mate beïnvloed door algoritmische besluitvorming, kunstmatige intelligentie, gegevensverspreiding, gegevensvergaring en geavanceerd toezicht op onze manier van denken en handelen.

Dit heeft invloed op onze manier van werken, de manier waarop we toegang krijgen tot diensten en de manier waarop we met anderen omgaan.

Hoewel digitale innovaties en online platforms ongekend gemak bieden, roepen ze ook kritische vragen op over onze onafhankelijkheid. De constante verbondenheid en datagestuurde besluitvorming die kenmerkend zijn voor het moderne leven hebben grote gevolgen. Technologische vooruitgang wordt gebruikt om voorkeuren en gedrag te vormen en het is voorspelbaar dat machthebbers het concept van gemak gebruiken om bevolkingen te manipuleren en onder controle te houden.

Reusachtige bedrijven en de staat maken gebruik van wat vaak 'technologisch oplossingsdenken' wordt genoemd om een digitale ijzeren kooi van controle te creëren. Door onze gedachten en handelingen te observeren en te voorspellen, zorgen deze verstrengelde entiteiten voor een steeds strakker wordende strop van geautomatiseerde systemen waardoor persoonlijke vrijheid wordt gesmoord.

We stevenen in toenemende mate af op een realiteit die doet denken aan Aldous Huxleys Brave New World, waar een dystopische technocratie samensmelt met een plutocratie. Huxley voorzag een maatschappij waarin de heersende klasse de controle niet handhaaft door openlijke onderdrukking, maar door subtiele manipulatie en verstrooiing, waarbij effectief een systeem wordt gecreëerd waarin mensen worden geconditioneerd om hun onderworpenheid zonder verzet te accepteren. In deze opkomende wereld heersen de waarden van orde, conformiteit en naleving, waardoor individuele vrijheden en kritisch denken worden overschaduwd.

Binnen de landbouw wordt de technocratische controle steeds duidelijker door het streven naar een 'één-wereldlandbouw' die gedomineerd wordt door AI, genetische manipulatie en precisielandbouw. Bedrijven als Bayer, Cargill, Corteva, Syngenta, Microsoft en Amazon, samen met invloedrijke investeringsbedrijven die aandelen hebben in bedrijven in de hele agrovoedingsketen, hebben als doel de uniformisering van voedselsystemen.

Hun visie is een monopolistisch, cloud-gedreven landbouwkader dat controle, afhankelijkheid en uniformiteit prioriteit geeft boven diversiteit en lokale werkwijzen. Deze benadering dreigt onze voedselsystemen te reduceren tot een nog eenvoudiger, meer gestandaardiseerd productassortiment, waarbij traditionele landbouwmethoden en lokale kennis worden verdrongen.

Ook op cultureel gebied neigt de trend sterk naar uniformisering. Het doel is om traditionele kennis, lokale gebruiken en verschillende wereldbeelden te verwateren of uit te wissen en zo een saai, uniform, AI-gedreven bestaan te creëren dat gemakkelijk gecontroleerd en gemanipuleerd kan worden. Dit streven strekt zich uit tot een radicale verandering van de menselijke biologie zelf door middel van transhumanisme.

De transhumanistische agenda streeft naar het verbeteren van de fysieke en cognitieve vermogens van de mens door middel van technologie, met als doel het menselijke te overstijgen. Deze ambitie sluit aan bij het streven naar één-wereldlandbouw, waarbij een gestandaardiseerde, technologisch verbeterde versie van de mensheid (genetisch gemanipuleerde mensen) in het vooruitzicht wordt gesteld.

Als we de transhumanistische agenda nader bekijken, verandert dat ons begrip van bewegingen als transgenderrechten, versoepelde grenscontroles en de afbraak van het kerngezin. We beginnen een visie te ontwaren van wezens die ontworteld zijn en losstaan van landen, families of vaste geslachten - de ultieme één-wereldmens.

Voor meer inzicht in deze implicaties verwijzen we naar het werk van Silvia Guerini, die het transhumanisme en de verstrekkende gevolgen daarvan kritisch onderzoekt.

Sommigen zullen misschien beweren dat dit slechts menselijke evolutie is. Maar de geschiedenis leert dat er nooit een vooraf bepaald, lineair pad voor de mensheid is geweest. Ons verleden wordt gekenmerkt door conflicten en strijd, waarbij de uitkomst nooit gegarandeerd was.

Bovendien, wie bepaalt dat de huidige machthebbers die deze agenda's aansturen de 'natuurlijke' erfgenamen zijn van de nalatenschap van de mensheid? Wie geeft hen de autoriteit om het lot van miljarden te dicteren? Zij hebben deze rol voor zichzelf opgeëist.

Het zijn niet figuranten als Musk, Bezos of Gates die de agenda werkelijk orkestreren - het zijn degenen die zich in de schaduw verschuilen, niet in de laatste plaats de machtige bankiersfamilies. Volgens Dean Henderson zijn dit onder andere de families Goldman Sachs, Rockefeller, Lehman, Kuhn Loeb, Rothschild, Warburg, Lazard en Israel Moses Seif (zie The Federal Reserve Cartel: The Eight Families).

De jaarlijkse bijeenkomst van het Wereld Economisch Forum (WEF) in Davos maakt duidelijk dat mondiale machthebbers en hun volgelingen echt geloven dat ze het recht hebben om te oordelen over het lot van miljarden. Ze minachten de ware democratie en denken dat ze een goddelijk recht hebben op grond van gestolen rijkdom of rijkdom verkregen door manipulatie of door zwoegende loonarbeid.

Het algemene narratief wil ons doen geloven dat deze mensen het beste met de mensheid voor hebben, in plaats van dat ze nietsontziende, arrogante, slinkse intriganten zijn die het merendeel van de mensheid minachten.

Het is onthullend dat wijlen Aaron Russo, Amerikaans filmmaker en zakenman, in een interview uit 2007 beweringen deelde over gesprekken die volgens hem hadden plaatsgevonden met Nicholas Rockefeller. Volgens Russo vonden deze gesprekken enkele maanden voor 9/11 plaats.

Russo beweerde dat Nicholas Rockefeller hem vertelde over verschillende toekomstige gebeurtenissen en plannen, niet in het minst een "gebeurtenis" die zou leiden tot de Amerikaanse invasies van Afghanistan en Irak. Russo beweerde dat Rockefeller had gezegd dat de "gebeurtenis" zou worden gebruikt om een "oorlog tegen terreur" te beginnen zonder een echte vijand, die Rockefeller zou hebben beschreven als een mystificatie om Amerikaanse burgers te kunnen controleren.

Rockefeller zou ook hebben verklaard dat er plannen waren om de wereldbevolking met de helft te verminderen en dat papiergeld zou worden vervangen door onderhuidse microchips met digitaal geld (die door de staat kunnen worden uitgezet) en persoonlijke informatie als middel om de bevolking te controleren.

Nicholas Rockefeller verwees naar verluidt naar het overgrote deel van de wereldbevolking als "lijfeigenen" of "slaven" die onder de duim moeten worden gehouden en hij vroeg zich af waarom Russo zich ook maar iets zou aantrekken van het lot van zulke mensen.

Ook zou Rockefeller tegen Russo hebben gezegd (tot Russo's verbazing) dat de feministische beweging door de Rockefellers werd gefinancierd om vrouwen aan het werk te krijgen om hen te belasten en om het gezag van het gezin te verzwakken, zodat de staat zijn controle over toekomstige burgers kon vergroten door kinderen op jongere leeftijd te conditioneren.

Deze beweringen zijn niet geverifieerd, maar een kwart eeuw nadat het gesprek naar verluidt plaatsvond, zou het verstandig zijn om te overwegen hoeveel dichter we zijn opgeschoven in de richting van de wereld die Russo onthulde.

Een enorme daling van het aantal zaadcellen, de destabilisatie en invasie van landen en het inperken van individuele rechten onder het mom van de 'oorlog tegen terreur,' het naar de marge dringen van contant geld, een narratief over een klimaatnoodtoestand, gepraat over klimaat-lockdowns en bewegingsbeperkingen, programmeerbare digitale munteenheden die mogelijk gekoppeld zijn aan koolstofvoetafdrukken, enzovoort.

Maar we hoeven niet te vertrouwen op een gesprek dat misschien een kwart eeuw geleden plaatsvond om de motieven en spelletjes van deze elite te evalueren. Een elite waarvan in 2012 werd beweerd dat ze tot 32 biljoen dollar wereldwijd had verstopt in offshore banken. Wie zou kunnen zeggen wat het cijfer nu, 13 jaar later, zou kunnen zijn, aangezien de stroom van rijkdom van gewone mensen naar multimiljardairs tijdens de corona-episode in een stroomversnelling raakte.

Die zogenaamde 'welvaartscheppers,' die zich al eeuwenlang de rijkdom van gewone mensen toe-eigenen, die hebben verstopt in belastingparadijzen, die economieën failliet hebben laten gaan door hun roekeloze goklust en hebzucht en die een vorm van globalisering hebben opgelegd die heeft geleid tot verwoestende vernietiging en oorlog voor degenen die onafhankelijk van hen proberen te blijven, of tot structureel aangepast geweld middels privatisering en economisch neoliberalisme voor miljoenen in landen die zich erbij neergelegd hebben.

Pogingen om de balans te herstellen werden door de decennia heen wreed onderdrukt. Van democratische linkse organisaties of regeringen die alternatieven nastreven of slechts onafhankelijke tendensen vertonen, maakte deze eliteklasse gebruik van inlichtingendiensten, dekmantels, bedreigingen, omgekochte leiders en militaire macht om te proberen elke bedreiging van haar wereldwijde hegemonie te ondermijnen of te vernietigen.

Wie bekend is met het werk van wijlen historicus William Blum zal zich bewust zijn van de humanitaire kosten voor wat betreft mensenlevens die alleen al sinds 1945 verloren zijn gegaan, dankzij zijn boek Killing Hope: U.S. Military and CIA Interventions since World War II.

Dit boek, dat voor het eerst werd gepubliceerd in 1995, onderzoekt militaire acties en geheime operaties van de VS en geeft een kritische kijk op het Amerikaanse buitenlands beleid en zijn imperialistische motieven. Blum documenteert meer dan 50 gevallen van Amerikaanse inmenging in buitenlandse regeringen, waarvan vele democratisch gekozen waren, en biedt een grondige analyse van de gevolgen van deze acties.

Voor een diepgaander inzicht in de mondiale elite is de driedelige serie van Robert J Burrowes over de aard, het activiteiten en doelen ervan essentieel leesvoer, evenals zijn open-access e-book Historical Analysis of the Global Elite: Ransacking the World Economy Until 'You'll Own Nothing.

Het WEF en zijn handlangers in nationale regeringen hebben het over 'voedseltransities,' 'energietransities,' 'digitale transities' en talloze andere 'transities.' Maar achter deze onschuldig klinkende termen gaat een ingrijpende herstructurering van onze samenlevingen schuil - de door het WEF alom gepropageerde grote reset die allesbehalve onschuldig is.

In de kern vertegenwoordigt deze herstructurering een krachtige poging om rijkdom, macht en controle verder te concentreren in de handen van de zelfbenoemde meesters van de wereld. Hun doel is om de bevolking voor eens en voor altijd volledig te knechten, waarbij men geleidelijk (digitaal) tot volledige onderworpenheid zal worden gebracht.

Huxleys kritiek op de moderne samenleving suggereert dat een elite efficiënter kan regeren door psychologische methoden te gebruiken, zoals conditionering en propaganda, in plaats van traditionele vormen van dwang: een "pijnloos concentratiekamp," waar ware controle kan worden bereikt door mensen hun slavernij lief te laten hebben.

Dus bij elke stap die wordt ondernomen, zullen bevolkingen over de hele wereld (ook in de BRICS-landen) psychologisch gemanipuleerd ('nudged') worden om te geloven dat ze gevolgd en getraceerd worden, geïmplanteerd worden met chips, geïnjecteerd worden met nanodeeltjes, gecensureerd worden, ontdaan worden van individuele vrijheden, gecriminaliseerd worden voor het uiten van een mening die niet overeenkomt met het officiële narratief of digitaal geïdentificeerd worden voor hun gemak, hun veiligheid of om 'vrije meningsuiting' of 'democratie' te beschermen.

Slechts in naam democratie - allang uitgehold door overheidscrediteuren, ondermijnde en gecontroleerde oppositie en een particuliere sector die haar politieke invloed gebruikt om controle te krijgen over het besluitvormingsapparaat van de staat.

Wat we zien, is een fundamentele reset die niet alleen onze relatie met macht wil bepalen, maar ook de aard van ons bestaan en zelfs het recht om als mens te bestaan.

Wat is dan de oplossing? Er bestaat geen eenvoudig antwoord. Dit soort artikelen wordt vaak gelezen door mensen die het belang van onderwijs, organisatie, activisme en niet-naleving al inzien. De belangrijkste uitdaging ligt in het mobiliseren van een kritische massa van mensen om de noodzakelijke weerslag en verandering teweeg te brengen.

Terwijl sommigen misschien wat schamper doen, werken velen actief aan dit doel. En we mogen nooit vergeten - Wij zijn mensen, wij zijn vrij.

Een aantal onderwerpen uit het artikel worden besproken in het nieuwe open e-book van de auteur, dat hier kan worden gelezen.

Zie: https://off-guardian.org/2025/02/04/hegemony-and-propaganda-love-your-servitude/