De onrust in Palestina laait weer hoog op, met tientallen doden en gewonden tot gevolg. Wat drijft deze Palestijnen? En kan de etnische zuivering in slow motion gestopt worden? Een poging tot antwoord door Marc Vandepitte.

Aanleiding waren de spanningen rond de Al-Aqsamoskee en enkele provocaties vanuit joodse zijde. Die aanleidingen zijn niet nieuw en het is ook niet de eerste keer dat de Palestijnen revolteren. De eerste intifada, of opstand, begon in december 1987 en duurde zes jaar. De tweede intifada brak los in september 2000 en duurde tot 2005. Wat drijft Palestijnen telkens weer tot deze revoltes?

Land zonder volk ?

Vanaf het einde van de negentiende eeuw waren zionisten op zoek naar 'een land zonder volk' voor 'een volk zonder land'. Het 'Beloofde land', Palestina was echter allesbehalve een land zonder volk. Na WOII maakten de Palestijnen ongeveer 70% uit van de lokale bevolking. Pech voor hen. Een bloedige oorlog en een reeks terreurslagen in 1948-1949 zorgde voor de nodige Lebensraum voor joden uit Europa. Honderden dorpen werden verwoest en ontvolkt. Miljoenen Palestijnen werden op de vlucht gedreven en verblijven sindsdien in vluchtelingenkampen in Libanon, Syrië en Jordanië. Zij zijn vandaag met zeven miljoen.

In een zeldzaam interview met de Russische media, waaronder RT, sprak de Syrische leider Bashar Assad over mondiale en binnenlandse terroristische dreigingen, de noodzaak van een verenigd front tegen het jihadisme, westerse propaganda over de vluchtelingencrisis en manieren om vrede naar zijn door oorlog verscheurd land te brengen.


Vraag 1: Meneer de president, ik dank u namens de Russische media, RT, Rossiyskaya Gazeta, Channel 1, Russia 24, RIA Novosti en NTV Channel, dat u ons deze gelegenheid geeft om met u praten tijdens deze zeer kritieke fase van de crisis in Syrië. Er moeten veel vragen aan bod komen, zoals de precieze koers van het politieke proces om vrede te bereiken in Syrië, wat de laatste ontwikkelingen van de strijd tegen ISIL zijn, en de status van het Russische en Syrische partnerschap, en natuurlijk de enorme uittocht van Syrische vluchtelingen die de krantenkoppen in Europa domineren.

De crisis in Syrië gaat nu haar vijfde jaar in. U heeft alle voorspellingen van westerse leiders dat u binnenkort zou worden verdreven getrotseerd, en u blijft vandaag de dag dienen als de president van de Arabische Republiek Syrië. Welnu, door persberichten waarin werd vermeld dat officieren van uw regering een ontmoeting hadden met officieren van uw tegenstander Saoedi-Arabië, is er de laatste tijd veel speculatie dat het politieke proces in Syrië een nieuwe fase is ingegaan. Echter zijn er ook verklaringen van Saoedi-Arabië die blijven aandringen dat u moet aftreden. Dit suggereert dat er in feite heel weinig is veranderd ondanks de ernstige bedreiging die groepen als ISIL vormen ver buiten de grenzen van Syrië.

Dus, wat is uw positie in het politieke proces? Hoe voelt u zich over de machtsdeling en het werken met deze groepen in de oppositie die nog steeds publiekelijk zeggen dat er geen politieke oplossing in Syrië kan zijn, tenzij het uw onmiddellijke vertrek inhoudt? Hebben zij u enig signaal gegeven dat zij bereid zijn om met u en uw regering samen te werken? In aanvulling daarop, sinds het begin van de crisis in Syrië gelastten velen van hen u om hervormingen en politieke veranderingen uit te voeren. Maar is een dergelijke verandering überhaupt mogelijk onder de huidige omstandigheden met betrekking tot de oorlog en de voortdurende verspreiding van terreur in Syrië?

Gelieve onze verontschuldigingen te aanvaarden voor het gedrag van onze regeringen en media. Westerse landen, onder leiding van de Verenigde Staten, lijken vastbesloten om een oorlog met Rusland te beginnen. Een weldenkend mens zou de verschrikkelijke consequenties inzien van een dergelijke oorlog, en zou alles doen wat in zijn macht ligt om het te voorkomen. Het lijkt erop dat dit ook precies is, wat u aan het doen bent. Ondanks de eindeloze stroom leugens en provocaties, bent u erin geslaagd om te voorkomen dat Rusland meegesleurd werd in een nucleaire oorlog.^{1, 2}

Gebeurtenissen rond de oorlog in Oekraïne worden verdraaid om u neer te zetten als een agressor, terwijl de feiten duidelijk anders uitwijzen. Bendes neonazi's begaan dagelijks wreedheden tegen de burgers van Novorossija en zij ontvangen de politieke en financiële steun van westerse regeringen. Het Oekraïense leger heeft Russische controleposten en steden aangevallen en bombardeert regelmatig vluchtelingen die het land proberen te ontvluchten. Rusland werd beschuldigd van de verwoesting van Malaysian Airlines vlucht MH17, terwijl bewijs suggereert dat de vlucht neergeschoten werd door het Oekraïense leger. U biedt humanitaire hulp aan de bevolking van Loehansk en wordt vervolgens beschuldigd van het binnensmokkelen van wapens.³

Waarom bent u het doelwit van deze leugens en provocaties? De pathologische criminelen van het Westen dringen aan op een oorlog met Rusland, omdat ze een externe vijand nodig hebben. Zolang de mensen zich concentreren op de "Russische agressie" blijven zij onbewust van diegenen die werkelijk verantwoordelijk zijn voor de verslechtering van de Amerikaanse economie en het sociale systeem. In Europa, dat een geschiedenis heeft van wrede oorlogen aangewakkerd door arrogantie en hebzucht, hebben de leiders een totale morele instorting ondergaan, en zich naïef achter het Amerikaanse beleid van imperialistische agressie geschaard. De laatste voortreffelijke president van de Verenigde Staten, John F Kennedy, beschreef onze gemeenschappelijke vijand in 1961:

In aanloop naar zijn bezoek aan Italië gaf de Russische president Vladimir Poetin een interview aan de Italiaanse krant Il Corriere della Sera. Gedurende het interview kwamen er belangrijke onderwerpen aan bod, zoals het conflict in Oekraïne, de verslechterde relatie met de EU, de recente ontwikkelingen van de NAVO in de Baltische regio en de financiële crisis in Griekenland. Verder deed Poetin ook enkele interessante uitspraken over deze thema's. Hierna volgt een vertaling van de belangrijkste punten uit het interview. Het volledige transcript van het interview kunt u hier raadplegen.

Commentaar: Voor diegenen die Duits beter begrijpen, zie hier.

Poetin werd geïnterviewd door Italiaans journalist Paolo Valentino en Luciano Fontana, die onlangs tot directeur is benoemd van bovenstaande krant. Het interview wordt ingeleid door de internationale betrekkingen tussen Rusland en Italië, maar nog specifieker: de verslechterde verstandhouding tussen beide landen door de economische sancties. Het antwoord van Poetin slaat terug op de betrekkingen tussen Europese staten en de Russische Federatie. Verder gaat Poetin uitgebreid in op de situatie in Oekraïne.

Luciano Fontana: Ik zou graag willen beginnen met een vraag die betrekking heeft over de internationale betrekkingen tussen Rusland en Italië. Deze verstandhouding is altijd sterk geweest, zowel in economisch als in politiek opzicht. Nochtans zijn de betrekkingen ietwat verslechterd door de crisis in Oekraïne en de sancties. [...]

Sinds 2005 is Vladimir Poetin niet meer op het podium van de Verenigde Naties (VN) verschenen. Maar deze week, een decennium later, was het dan zover. Waar Curiales in voorgaande artikelen voor waarschuwde, is door Poetin verschillende keren aangehaald in zijn toespraak. En daar is het overigens niet bij gebleven. Rusland heeft daad bij woord gevoegd; de afgelopen dagen hebben we kunnen zien hoe de Russische interventie in Syrië officieel tot stand is gekomen. In dit artikel breng ik de langverwachte inmenging van Rusland in kaart en tevens geef ik u een overzicht van de krampachtige reacties daarop vanuit het Westen. Daarnaast neem ik enkele belangrijke punten uit zijn toespraak met u door en vergelijk ik deze met eerdere publicaties van Curiales.

De speech

In zijn toespraak haalde Poetin enkele belangrijke punten aan inzake het conflict in Syrië en diens totstandkoming middels de zogenaamde Arabische Lente. Zo zei hij onder meer dat de VN als organisatie er niet voor niets is. Wie dit probeert te ondermijnen, zal het internationale systeem doen laten instorten. Naties moeten niet worden onderworpen aan een democratisch model dat iemand ooit de wereld in heeft geholpen als hét correcte model. Zoals Rusland heeft geleerd van de fouten van haar Sovjet verleden, zo zouden ook anderen moeten leren van hun fouten uit het verleden. Toch is daar geen sprake van als wij bijvoorbeeld kijken naar het implementeren van ''democratische'' waarden in het Midden-Oosten die in werking gesteld zijn door, zoals mijn collega het een tijdje terug omschreef, georchestreerde revoluties. In plaats van hervormingen werd middels agressieve maatregelen gepoogd de lokale regeringen omver te helpen. En wat is hiervan het gevolg? Geen democratie maar enkel conflicten, armoede en honger.


De verantwoordelijke partijen realiseren zich niet wat zij hebben gedaan. Het is van belang om in te zien wie de touwtjes in handen heeft. Het Westen denkt een slim spelletje te kunnen spelen met gematigde rebellen door hen te beschermen en te voorzien van wapens, in de hoop IS en Assad in een keer te kunnen verdelgen. Maar deze kleine groeperingen zijn niet dom. De meest recente overgave van een van deze gematigde rebellen aan IS vormt hier een perfect voorbeeld van. Poetin noemt dit terecht onverantwoord, want men snijdt zichzelf alleen maar in de vingers door nu een groep rebellen aan te praten dat er een andere groep terroristen is die bevochten moet worden, zodat uiteindelijk ook de gemanipuleerde groep rebellen het onderspit delven als zij hun klus hebben geklaard voor het Westen. Deze rebellen genieten misschien geen academische achtergrond, maar dom zijn ze allerminst. De vraag is dus: wie bespeelt wie?

In dit interview praat Gerald Celente, redacteur en uitgever van Trends Research Journal en oprichter en directeur van The Trends Research Institute, met Lew Rockwell, Amerikaans libertair auteur en redacteur. Celente volgt de trends op het gebied van economie en andere ontwikkelingen in de wereld. In dit interview praten zij eerst over de vluchtelingencrisis. Het is belangrijk zo zegt hij om de oorzaak van de vluchtelingencrisis te begrijpen, iets waar de mainstream media niet op in wil gaan. Ook spreken zij over hoe Amerika in een situatie is terechtgekomen waar de psychopaten - mensen zonder enig geweten - de grote beslissingen nemen, hoe ze angst gebruiken om het volk te sturen, en wat we eraan kunnen doen.

Celente vertelt hoe de VS het excuus van 'vrijheid en democratie' gebruikte om Libië aan te vallen. Toen Khadaffi nog aan de macht was in het land, was er geen sprake van Libiërs die het land verlieten, aldus Celente. Niet alleen is de situatie in Libië verslechterd door westerse oorlogsstokers, maar ook in andere landen in Noord-Afrika, zoals Tunesië en Somalië, waardoor de hele regio gedestabiliseerd is. Celente wijst verder uit dat de oorlog in het armste land van het Midden-Oosten, Jemen, gestart door Saudi-Arabië, volledig gesteund wordt door de VS. Ook de destabilisatie en verwoesting van Irak en Afghanistan waren voornamelijk veroorzaakt door psychopathische figuren in de VS.

Naast Irak, Afghanistan en Libië, maken Soedan, Somalië, Centraal-Afrika, Mali, Nigeria, Ghana, en Congo ook corruptie mee. De economie in deze landen blijft verslechteren, waardoor ook bewoners van deze landen naar Europa vluchten voor een beter leven. Maar daar blijft het niet bij, zegt Celente, zo benadrukt hij: "Het is een wereldwijde crisis, die rampzalige geopolitieke en economische gevolgen zal hebben." Vluchtelingen komen niet alleen uit door oorlog verscheurde of economisch verwoeste landen zoals het Midden-Oosten of in Afrika. Celente wijst naar Mexico, Oostenrijk, Canada, Colombia, Chili, enz.: al hun valuta's zakken weg omdat hun wereldgrondstoffenprijzen dalen, er is sprake van een globale economische recessie. Ook inwoners van die landen zullen naar opties kijken om te verhuizen naar een ander land, zoals de VS.

Over de overheidsfunctionarissen die zich in de VS bevinden en die mede-verantwoordelijk zijn voor de chaos en verwoesting in de VS en de rest van de wereld, zoals Donald Trump en Victoria Nuland, zegt Celente terecht: "Dit zijn lafaards, freaks, leugenaars en dwazen en ze vernietigen onze natie, ze zijn sociopaten en psychopaten! De grondleggers van de VS zouden zich in hun graf omkeren als ze zagen wat er met dit land is gebeurd. "

Inderdaad, de psychopaten hebben de macht in handen, en dit zal meer ernstige gevolgen hebben voor ons allemaal. Deze 'mensen' op hoge posities baseren keuzes op hun eigen begeerten en die van de Verborgen Machten die op de achtergrond aan de touwtjes trekken. Vergis je niet, dergelijke figuren zijn ook in Nederland werkzaam.

Bekijk het volledige interview:

De zogenaamde 'vluchtelingencrisis' is hier om te blijven. Hogere muren en scherpere prikkeldraad zullen geen soelaas brengen zolang we ons niet buigen over de structurele problemen en uitdagingen waar we voor staan.

Oorlogsvluchtelingen die het open veld inlopen, weg van agenten die hen bestoken met flashgranaten en traangas. Gezinnen met wenende kinderen die langs een met afval bezaaide spoorberm dagenlang zitten wachten. Honderden mensen die tegelijk hekken bestormen. Hongerigen die elkaar te lijf gaan tijdens voedselbedelingen. Lijken die in het azuurblauwe water van de Middellandse Zee drijven.

Het zijn harde beelden waarmee we het voorbije jaar geconfronteerd werden. Beelden die aan het netvlies blijven plakken, die het geweten een stamp geven.

De leiders van de Europese Unie vergissen zich volkomen over de islamitische aanslagen in Europa en de migraties naar de EU van mensen die de oorlogen ontvluchten. Thierry Meyssan laat hier zien dat dit alles niet het toevallige gevolg is van de conflicten in het uitgebreide Midden-Oosten en in Afrika, maar een strategisch doel van de Verenigde Staten.

De leiders van de Europese Unie zijn plotseling geconfronteerd met onverwachte situaties. Aan de ene kant zijn er aanslagen of pogingen tot aanslagen gepleegd of voorbereid door niet tot geïdentificeerde politieke groeperingen behorende individuen, aan de andere kant is er een toevloed van migranten via de Middellandse Zee, waarvan er meerdere duizenden aan hun deuren sterven.


In afwezigheid van een strategische analyse hebben deze twee gebeurtenissen voorshands geen verband met elkaar en worden ze door verschillende administraties behandeld. De eersten vallen onder de Inlichtingendienst et de politie, de tweeden onder de Douane of onder Defensie. Ze hebben echter een gemeenschappelijke oorsprong: de politieke instabiliteit in de Levant en in Afrika.

Het Duitste stadje Heidenau was dit weekend gedurende twee opeenvolgende nachten het decor voor schermutselingen tussen extreem-rechtse militanten en de ordetroepen. Buiten-parlementair extreem-rechts is sinds enige tijd aan een sterke opmars bezig in Duitsland. En geweld behoort tot het vast arsenaal van actiemiddelen.

Heidenau is een klein stadje in de buurt van Dresden. Dat is niet onbelangrijk, want Dresden is ook de stad waar afgelopen winter de grootste Pegida-betogingen plaatsvonden. In de nasleep van de aanslagen in Parijs wist Pegida in Dresden meer dan dertigduizend deelnemers te mobiliseren. De extreem-rechtse burgerbeweging verloor echter haar momentum nadat ondermeer een foto opdook waarin pegida-oprichter Lutz Bachmann zich uitdoste als Hitler - inclusief het typerende snorretje.

Het draagvlak dat Pegida had in Dresden zegt iets over het anti-migratiesentiment dat in Dresden en omgeving leeft. Het is een sentiment dat verder gecultiveerd en opgeklopt wordt door extreem-rechtse en neo-nazistische groeperingen in de regio. Opvallend was overigens dat de extreem-rechtse militanten die In Heidenau de confrontatie aangingen met de politie de door Pediga toegeëigende slogan "Wir sind das Volk" scandeerden. Zie bijvoorbeeld dit filmpje (omstreeks 5:30):

Duizenden migranten ondernemen momenteel pogingen om de Eurotunnel binnen te raken. Een risicovolle onderneming: het veldhospitaal van Dokters van de Wereld in het migrantenkamp in Calais, ziet de medische noden exploderen.

De situatie is ontegensprekelijk verergerd. Gisteren had de helft van onze patiënten ernstige verwondingen na valpartijen uit treinen of vrachtwagens", vertelt Chloe Lorieux, medewerker van Dokters van de Wereld vanuit Calais. In het veldhospitaal, een eenvoudige houten constructie bemand met dokters en verpleegkundigen, komen momenteel 90 mensen per dag over de vloer. Twee weken geleden waren het er nog maar 60.

Dokter Jean-François Corty, directeur van de nationale projecten in Frankrijk, verklaarde woensdag dat de situatie ter plekke niet langer houdbaar is. "Vorig jaar telden we 'slechts' 15 doden rond Calais. Dit jaar zijn er sinds juni al 6 doden gevallen. Telkens gaat het over jonge mensen wiens dood vermeden had kunnen worden. Toch onderneemt de overheid onvoldoende actie om deze situatie een halt toe te roepen."