Het is belangrijk om te begrijpen dat Klaus Schwabs zogenaamde Grote Reset-agenda voor de wereld geen enkel nieuw of origineel idee bevat. Ook zijn agenda voor de Vierde Industriële Revolutie of zijn bewering dat hij het begrip Stakeholderkapitalisme heeft uitgevonden, is niet van Schwab afkomstig. Klaus Schwab is weinig meer dan een gladde pr-agent voor een mondiale technocratische agenda, een corporatistische vereniging van bedrijfsmacht met overheid, inclusief de VN, een agenda waarvan de oorsprong teruggaat tot het begin van de jaren zeventig, en zelfs eerder. De Grote Reset van Davos is slechts een bijgewerkte blauwdruk voor een wereldwijde dystopische dictatuur onder VN-controle, die al tientallen jaren in ontwikkeling is. De hoofdrolspelers waren David Rockefeller en zijn protégé, Maurice Strong.

Aan het begin van de jaren zeventig was er waarschijnlijk niemand die meer invloed had op de wereldpolitiek dan wijlen David Rockefeller, toen vooral bekend als voorzitter van de Chase Manhattan Bank.

Meerdere studies hebben aangetoond dat het SARS-CoV-2 spike-eiwit uiterst giftig en ontstekingsbevorderend is en ziekten kan veroorzaken bij zijn gastheren.

De aanwezigheid van het spike-eiwit wordt sterk in verband gebracht met long COVID en post-vaccinale symptomen. Studies hebben aangetoond dat spike-eiwitten vaak aanwezig zijn bij symptomatische patiënten, soms zelfs maanden na besmettingen of vaccinaties.

Het aantal gevallen van long COVID en post-vaccinale gevallen groeit in de Verenigde Staten en vormt in toenemende mate een probleem voor de gezondheidszorg.

Gegevens van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) schatten dat ongeveer 7 procent van de Amerikanen momenteel last heeft van langdurige COVID-symptomen, wat neerkomt op meer dan 15 miljoen mensen. Sommige mensen met long COVID zijn dermate verzwakt dat zij niet meer kunnen werken en hetzelfde werd gemeld bij mensen die post-vaccinale symptomen ondervinden.

In het verleden viel me op dat criminelen de neiging hebben op te scheppen over hun criminaliteit als ze geloven dat ze ongenaakbaar zijn. Eerlijk gezegd, in hun narcisme kunnen velen van hen niet anders dan erin opgaan en iedereen laten weten hoe "superieur" ze wel niet aan ons zijn. In de afgelopen jaren, ten tijde van het hoogtepunt van de pandemische heksenketel, zagen we vele elitaire machthebbers binnen globalistische instellingen dit soort gedrag vertonen.

Mensen zoals de globalistische academici van het MIT, die verkondigden dat we "nooit meer naar het normale zouden terugkeren" en dat we het verlies van veel van onze vrijheden voor de rest van ons leven zouden moeten accepteren om de verspreiding van corona te bestrijden. Mensen als Klaus Schwab verklaarden het begin van de "Grote Reset" en het begin van wat de Davos-lui de "4e Industriële Revolutie" noemen. Ook waren er VELE politieke leiders, zoals Joe Biden, die op het mediapodium rondbanjeren en ideologische tegenstanders (meestal conservatieven) ervan beschuldigen "vijanden van de democratie" te zijn.

Indien hun idee van "democratie" medische tirannie en de gedwongen uitbreiding van cultureel marxisme inhoudt, of als hun idee van democratie samenwerking van de overheid met monopolistische bedrijven betekent, alsmede het uitwissen van de grondbeginselen van ons land, dan ben ik, denk ik, inderdaad een vijand van "democratie."

Big Pharma en Big Tobacco dragen eraan bij, dat krachtige THC-producten die psychoses veroorzaken op de markt worden gebracht als de 'medicinale cannabis' van je moeder.

Dr. Libby Stuyt, een onlangs gepensioneerde psychiater gespecialiseerd in verslavingspsychiatrie uit Pueblo, Colorado, behandelde 30 jaar lang patiënten met een ernstige drugsverslaving. Over het algemeen waren ze verslaafd aan alcohol, heroïne en methamfetamine. Maar zo'n vijf jaar geleden signaleerde ze een nieuwe ontwikkeling.

"Er kwamen mensen bij me met de ergste psychosesymptomen die ik ooit heb gezien," vertelt ze me. "En de ergste wanen die ik ooit heb gezien."

Deze gevallen waren nog acuter dan wat ze had waargenomen bij psychotische patiënten die methamfetamine gebruikten. Sommige wanen gingen gepaard met "ernstig geweld." Maar deze patiënten werden alleen positief bevonden op cannabis.

In dit eerste deel van een nieuwe serie onderzoeken Iain Davis en Whitney Webb hoe het VN-beleid voor "duurzame ontwikkeling", de Duurzame Ontwikkelingsdoelstelligen (SDG's), niet de "duurzaamheid" bevorderen in de zin van het begrip zoals de meeste mensen dat opvatten, maar in plaats daarvan gebruik maken van hetzelfde schuldenimperialisme, dat reeds lange tijd door het Anglo-Amerikaanse Rijk wordt gebruikt om landen te verstrikken in een nieuw, maar even roofzuchtig systeem van wereldwijd financieel bestuur.

Agenda 2030 voor Duurzame Ontwikkeling van de VN wordt gepresenteerd als een "gedeelde blauwdruk voor vrede en welvaart voor mensen en de planeet, nu en in de toekomst." Centraal in deze agenda staan de 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen, of SDG's.

Veel van deze doelstellingen klinken mooi in theorie en schetsen een beeld van een opkomende wereldwijde utopie - zoals zonder armoede, zonder honger in de wereld en met minder ongelijkheid. Maar zoals met zoveel zaken het geval is, zijn de meeste - zo niet alle - SDG's in werkelijkheid beleidsmaatregelen, gehuld in utopisch taalgebruik, die in de praktijk alleen de economische elite ten goede komen en hun macht verder verankeren.

Dit is duidelijk te zien in de kleine lettertjes van de SDG's, aangezien er veel nadruk wordt gelegd op schulden en op het in de val lokken van nationale staten (vooral ontwikkelingslanden) met schulden als middel om de goedkeuring van SDG-gerelateerd beleid af te dwingen. Het is dan ook geen toeval dat vele drijvende krachten achter het SDG-beleid, bij de VN en elders, carrière bankiers zijn. Voormalige directeuren van enkele van de meest roofzuchtige financiële instellingen uit de wereldgeschiedenis, van Goldman Sachs tot Bank of America en Deutsche Bank, behoren tot de belangrijkste voorstanders en ontwikkelaars van SDG-gerelateerd beleid.

De Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC) hielden het basisdossier met sterfgevallen van de Sociale Zekerheid Administratie achter. Ik ontving het van een klokkenluider. Uit het dossier blijkt dat het vanaf het moment van vaccinatie 5 maanden duurt voordat mensen sterven. Daarom is het moeilijk te ontdekken.

Dit is het kernpunt:

De Britse gegevens tonen statistisch bewijs van causaliteit van sterfgevallen (p<.001): de vaccindoses komen 23 weken later overeen met het sterftecijfer. Dosisafhankelijkheid is de sleutel tot het aantonen van causaliteit. Als niemand dit kan verklaren, vereist het voorzorgsprincipe van de geneeskunde van elke ethische samenleving dat de vaccins nu worden stopzet.

Menigeen veronderstelde dat het vaccin binnen korte tijd dodelijke gevolgen hebben (in de eerste twee weken), aangezien mensen dan de associatie opmerken en het bij VAERS melden. Dit klopt nog steeds; sommige mensen gaan er inderdaad snel aan dood: de helft van de bij VAERS gemelde sterfgevallen vindt plaats gedurende de eerste weken.

Maar de sleutelwoorden zijn "gemeld bij VAERS." Het blijkt dat als we die beperking niet hebben, maar ons gewoon afvragen wanneer de meeste sterfgevallen na coronavaccinatie plaatsvinden, het antwoord anders luidt.

Dankzij een behulpzaam persoon die werkzaam is bij de HHS, kunnen we nu duidelijk zien dat de meeste sterfgevallen ten gevolge van het vaccin gemiddeld 5 maanden na de laatste dosis plaatsvinden. Dat geldt voor de tweede dosis; het wordt misschien korter naarmate men meer injecties toegediend krijgt, maar er zijn argumenten in beide richtingen (aangezien er sprake kan zijn van survivor bias). Uit Britse gegevens blijkt duidelijker, dat de tussenliggende tijd ongeveer 23 weken bedraagt (dus iets meer dan 5 maanden). We zullen daar zo meteen op ingaan.

Dit is iets wat we allemaal kunnen doen.

Doe iedere dag je best om het succes van anderen toe te juichen: vooral als het gaat om succes omtrent dingen die je voor jezelf wilt.

Denk aan iemand en stel je voor dat hij of zij een doorbraak maakt en ontdek dat plekje in jezelf waar je blij bent voor die persoon.

Prik door die steek van jaloezie heen. Laat je liefde voor de mensheid schijnen en verdrijf de duisternis van gemeenheid: de bekrompenheid, het Gollum-gezicht, de verharde lelijkheid van kleinzielig en ondankbaar zijn.

Een van de grootste struikelblokken om de aard van het menselijk kwaad te begrijpen, is de neiging om te denken dat iedereen hetzelfde is: precies hetzelfde als jij. Als je de werken van enkele socialistische filosofen van de afgelopen eeuwen erop naslaat, kan je niet anders dan lachen om hun vreemde simplistische benadering van de menselijke natuur en hun naïef utopisme.¹ Als we nou maar alle privé-eigendom konden afschaffen, de band tussen ouders en kinderen konden verbreken en (in veel socialistische utopieën) gewoon elkaars vrouwen konden delen (of beter nog, het "onderdrukkende" huwelijk afschaffen en vrouwen gewoon tot gemeenschappelijke seksuele eigendom maken)² , nou, dan zou er geen vuiltje aan de lucht zijn. Al het kwaad in de wereld zou verdwijnen (of in ieder geval gemakkelijk te bestrijden). Iedereen zou in harmonie leven, de juiste gedachten denken (omdat ouders en priesters geen invloed zouden hebben op kinderen) en alles delen in een broederschap van mensen (nou ja, er zouden een paar hardnekkige lui kunnen overblijven die weigeren om de oude gewoonten op te geven, maar die kunnen altijd nog tot slaaf gemaakt worden of zelfs een kopje kleiner). Als iedereen hetzelfde wordt behandeld, zal iedereen hetzelfde worden - op de wijze die wij wensen.

Het is vrij lastig te begrijpen hoe mannen die zo intelligent leken, zo ongelooflijk dom konden zijn. Zoals het verhaal van Aristoteles (waarschijnlijk apocrief, maar wie weet), die er tot aan zijn dood van overtuigd was dat mannen meer tanden in hun mond hadden dan vrouwen. Bertrand Russell zei ooit dat hij dit misverstand heel gemakkelijk uit de wereld had kunnen helpen, door gewoon aan zijn vrouw te vragen haar mond open te doen. Je hoeft geen kinderen te hebben gehad om het te zien, maar voor degenen die wel kinderen hebben gehad, is het duidelijk dat zelfs vanaf jonge leeftijd dezelfde trucjes niet bij iedereen werken. Daar is een simpele reden voor: mensen zijn verschillend. Sommigen zijn zo opstandig dat zelfs een harde hand hen er niet van weerhoudt problemen te veroorzaken; anderen zijn dermate meegaand dat zelfs een zweempje kritiek volstaat om hun gedrag te veranderen en een levenslange neurose uit te lokken.

We hebben een probleem.

Opmerking: Dit is geschreven ter ere van een dierbare vriendin van de familie die onlangs met vlag en wimpel haar kanker heeft overwonnen.

Ik haat de titel van dit artikel, maar er was geen andere titel voor dit artikel. We bevinden ons op een punt waar informatie razendsnel binnenstroomt, en hoewel dat ons helpt dat omslagpunt te bereiken waar we allen naar toe werken, gaat het gepaard met zoveel pijn en ellende.

Hoofd Pathologie

Dr. Ute Kruger is onderzoeker en hoofdarts aan de Lunds Universiteit in Zweden. Zij is hoofd Pathologie, een vakgebied waarin zij de laatste 25 jaar heeft gewerkt en waarin zij zich de laatste 18 jaar heeft gespecialiseerd in het diagnosticeren van borstkanker. Ze heeft duizenden autopsies en monsters van borstkanker bestudeerd. Zij is buitengewoon vertrouwd met de sector en patiëntleeftijd, tumorgrootte en graad van kwaadaardigheid liggen alle binnen haar vakgebied en vertoonden een natuurlijk verloop gedurende haar carrière. Dat natuurlijke verloop kwam tot stilstand in 2021 toen de uitrol van het vaccin een aanvang nam.

In een nogal schokkende wending van gebeurtenissen, heeft de Amerikaanse Food and Drug Administration stiekem een "Future Framework"¹ regeling ingevoerd, die Pfizer en Moderna in staat zal stellen aangepaste coronaprikken op de markt te brengen zonder enige aanvullende klinische proeven op personen uit te voeren, anders dan wat reeds is gedaan.^2,3,4

FDA Past Bliksemsnel de Regels Aan

Een stemming over het Framework was gepland voor 28 juni 2022 door het FDA's Vaccines and Related Biological Products Advisory Committee (VRBPAC), maar terwijl het VRBPAC een bivalente coronaprik goedkeurde (19-2) voor de herfst van 2022,⁵ leek de verwachte stemming specifiek over het Framework niet plaats te vinden - maar dat gebeurde dus WEL.

Het blijkt dat we weer eens zijn beetgenomen door een instantie die de regels telkens weer herschrijft. Toby Rogers, Ph.D. - een politiek econoom wiens onderzoek zich richt op regelgeving en corruptie van Big Pharma⁶ - legt uit op welke stiekeme manier ze dit voor elkaar hebben gekregen:⁷