Onderzoek naar de politionele acties

Historici roepen op tot een onderzoek naar het Nederlandse geweld in Indonesië. Waarom is dat niet al lang gebeurd?

De kramp is eraf,' zegt directeur Gert Oostindie van het Leidse Koninklijk Instituut voor Taal, Land en Volkenkunde (KITLV).
'Het veld ligt nu open, hè hè eindelijk,' zegt hoofdonderzoeker Henk Schulte Nordholt. Het tweetal behoort tot de initiatiefnemers van de recente oproep in de Volkskrant een onderzoek te doen naar het Nederlandse geweld tijdens de dekolonisatie van Indonesië tussen 1945 en 1949. Vorig jaar nog kende de rechter weduwen uit het dorpje Rawagede een schadevergoeding toe omdat daar in 1947 mannen, broers en zonen standrechtelijk werden geëxecuteerd. Onlangs diende advocate Liesbeth Zegveld, die de belangen van de weduwen van Rawagede vertegenwoordigt, opnieuw een claim in bij de overheid. Nu willen weduwen uit Zuid-Celebes (het tegenwoordige Sulawesi) waar in 1947 eenheden van de beruchte kapitein Raymond Westerling huishielden, ook een schadevergoeding.

Die opeenvolgende rechtszaken, maar ook de spijtbetuiging die minister Bot van Buitenlandse Zaken in 2005 deed: 'We stonden aan de verkeerde kant van de geschiedenis' - het creëert volgens Oostindie en zijn collega Schulte Nordholt een klimaat waarin nieuw onderzoek mogelijk is. 'Het is voor ons de grootste oorlog ooit gevoerd. Nooit stuurden we zo veel mensen naar het front, nooit waren er zo veel doden. Hoe kan het dat er na 65 jaar nog steeds geen gezaghebbende studie over is?' Het tweetal is vooral benieuwd naar wat er feitelijk is gebeurd tijdens militaire operaties. Ongetwijfeld werden mensen ondersteboven gehangen tijdens verhoren. Zeker is dat krijgsgevangenen tijdens routinepatrouilles werden geëxecuteerd. Maar hoe systematisch gebeurde dat? Waarom onderdrukte kapitein Westerling de bevolking met zo veel geweld? Hoe kan het dat hij daarna jarenlang ongestoord in Nederland heeft kunnen wonen? Oostindie en Schulte Nordholt ontzien ook zichzelf niet, want het blijft natuurlijk vreemd dat het KITLV, het Nederlands Instituut voor Oorlogs-, Holocaust en Genocidestudies (NIOD) en het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH) niet veel eerder het initiatief hebben genomen. 'Ook dat komt aan de orde in het onderzoek,' zegt Oostindie. 'Voor onze generatie is het vanzelfsprekend om hiermee aan de slag te gaan. Maar onze voorgangers zeiden: "Bemoei je daar niet mee. Dat is voor de politiek."'

John Pilger sprak op 27 oktober 2016 of het Sheffield Festival of Words. Hij is verontrust over het groepsdenken en de slaafse volgzaamheid van de grote media, die kritiekloos reproduceren wat politieke leiders hen zeggen, ook al hebben die eerder zo flagrant gelogen over de onbestaande massavernietigingswapens in Irak.

Amerikaanse journalist Edward Bernays wordt dikwijls omschreven als de man die moderne propaganda heeft uitgevonden¹. Deze achterneef van Sigmund Freud, de pionier van de psychoanalyse, vond de term 'public relations' uit als eufemisme voor (media)spin² en misleiding.

"Vrijheidsfakkels"

In 1929 overtuigde hij feministen om vrouwen er toe aan te zetten openlijk te roken tijdens de Paasoptocht in New York City van 1929 - een gedrag dat toen nog als vulgair werd aanzien. De feministe Ruth Booth verklaarde: "Vrouwen! Steek nog een vrijheidsfakkel aan! Bestrijd nog een sekstaboe!".

Een spoor van vervreemding

Naast het beginsel dat de aanklager altijd gelijk heeft, lijkt nog een ander principe de politieke en journalistieke begeleiding van het JIT-onderzoek te beheersen, namelijk de gedachte dat veel zwak bewijs een sterke zaak zou maken.

Vervreemdend, zo kan het gevoel het beste omschreven worden dat overheerste nadat het Joint Investigation Team (JIT), aanklager in de zaak MH17, op 28 september jl. de resultaten van haar onderzoek openbaarde. In een twintig minuten durende persconferentie gaf het team informatie prijs over het wapen waarmee vlucht MH17 ruim twee jaar geleden zou zijn neergeschoten en, belangrijker nog in verband met de vaststelling van de dader, over de afvuurlocatie van dat wapen.

Het standaard scenario waarmee gewerkt is, moge bekend zijn. Op de ochtend van de bewuste 17de juli 2014 zou een Buk-raketinstallatie zijn aangeleverd vanuit een Russisch konvooi, die vervolgens naar een landbouwveld zuidelijk van de stad Snizhne in het oosten van Oekraïne werd begeleid, waarna het - na de lancering - via Luhansk over de grens weer naar Rusland verdween. Het JIT publiceerde maart 2015, dik negen maanden na de ramp, een oproep voor getuigen waarin dit scenario al centraal stond; de getuigen werden als het ware bij het verhaal gezocht. Een aanklacht gebaseerd op een tunnelvisie leek toen al in de maak (zie artikel Ravage).

Het verkiezingsprogramma van de PVV is een gevaarlijk en ronduit fascistisch pamflet. De tamme reactie vanuit de gevestigde media en het gebrek aan een krachtig tegengeluid geven het racisme alleen maar meer ruimte.

Kern van het programma is een reeks maatregelen om de burgerrechten van moslims in te perken en asielzoekers te weren. De grenzen moeten dicht, alle azc's moeten gesloten worden (mensen die in azc's verblijven moeten vermoedelijk worden gedeporteerd), vrouwen met een hoofddoek moeten verbannen worden uit de publieke sector, moskeeën, islamitische scholen en de koran verboden.

De voorstellen om 'radicale' moslims preventief op te sluiten en 'islamitische uitingen die in strijd zijn met de openbare orde' te verbieden komen erop neer moslims rechteloos en vogelvrij te maken. Voor Wilders is iedere belijdende of mondige moslim namelijk radicaal en elke islamitische uiting ongewenst.

De moslimgemeenschap in het Franse Saint-Etienne-du-Rouvray weigert de begrafenis voor te bereiden van een van de daders van de aanslag in de kerk. Adel Kermiche (19) vermoordde er dinsdag een hoogbejaarde priester en verwondde een kerkbezoeker. Een zoveelste sterk signaal dat er door de moslimgemeenschap wordt gegeven.

De vraag die ik mij stel is de volgende: "Als er een aanslag wordt gepleegd zijn wij als niet-moslimgemeenschap verontwaardigd, maar als er een boodschap moet worden gegeven staat die moslimgemeenschap wel altijd alleen?"

Een overzicht

Hoe groot de roep richting de moslimgemeenschap vlak na Hebdo was om afstand te nemen van religieus geïnspireerd terrorisme, zo klein was de waardering toen ze dat ook daadwerkelijk wereldwijd deden.

Donderdag 7 januari 2016 kwam het bericht naar buiten dat burgers in de Syrische stad Madaya, ten westen van hoofdstad Damascus, veroordeeld zijn tot de hongerdood. Al Jazeera wijdde er een video aan en beweert dat er reeds bewoners zijn omgekomen door het gebrek aan eten en hulp. Volgens het medium is het gebrek ontstaan door een blokkade van hulpgoederen en is vermoedelijk opgelegd door de Syrische overheid (of de aan hen gelieerde groepen).

De realiteit is echter complexer dan dat. Zoals wel vaker is voorgevallen in de afgelopen vijf jaar, het is juist de oppositie die de condities van een tragedie creëert om vervolgens aan de hand van de reactie van het pro-Assad kamp de schuld op hen afschuift. Dat is een beproefde methode, die tevens ondersteuning krijgt van anti-Assad zenders zoals Al Jazeera. De in Doha gevestigd nieuwszender heeft in het verleden laten zien te fungeren als een megafoon voor propaganda van de Assad-oppositie, en doet dat met Madaya weer.

De situatie rondom Madaya

Om de situatie in Madaya te begrijpen is (een korte introductie van) de militaire context noodzakelijk. Grote delen ten westen van hoofdstad Damascus, aan de grens met Libanon, de Qalamoun Bergen, kwamen na het begin van de opstand in controle van allerlei terroristische groeperingen. Denk hierbij aan de aan al-Qaida gelieerde milities Jabhat an-Nusra en Ahrar ash-Sham (AS).

Nederland is het geboorteland van de corporatie zoals we die nu kennen: niet gebonden aan grenzen, verstrengeld met de overheid en met een bijna onbeperkte macht. Zowel de corporatieve multinational als de corporatieve centrale bank vinden hun oorsprong in Nederland. Beide zijn nauw verbonden. Corporaties hebben slechts één enkel doel: winst.

Winst ten koste van alles. Ten koste van de mens, het dier, oerwouden, zeeën, het leven op aarde. De corporatie is een parasiet, een alles consumerend monster. De corporatie heeft een psychopathische persoonlijkheid en voelt geen gewetenswroeging bij haar uitbuiting, onderdrukking, vermoording van tallozen ten behoeve van een exorbitant rijke 'happy few.' Dit is de door Balkenende zo geroemde 'VOC-mentaliteit' ten voeten uit, zoals u hieronder zult lezen. Deze happy few maken uiteindelijk de dienst uit in een land: het is de financiële macht achter de façade van de overheid. Mussolini zegt over corporatisme: 'Het is toepasselijker als men fascisme, corporatisme noemt want het is de samensmelting tussen staats- en corporate macht.'

Het is het innige huwelijk van de overheid en het corporate bedrijfsleven. De Italianen, bedenkers van de term fascisme, spreken in dit geval simpelweg van 'estato corporativo.'¹ De huidige Europese Unie is daarvan een lichtend voorbeeld.

Documenten, die door terugtrekkende jihadisten zijn achtergelaten en door een RT-documentaire team zijn gevonden in een door Koerden bevrijd deel van Syrië, laten de omvangrijke commerciële omvang van oliesmokkel zien en de nauwe relaties tussen ISIS en Turkije.

De beelden, aangevuld met getuigenverklaringen, werd door het RT-team gemaakt in de stad Shaddadi, tien dagen nadat het door de Koerden was bevrijd. Het gebied rondom de stad is bekend vanwege grote oliereserves en het maandenlang oppompen en verkopen door ISIS om hun terroristische oorlog te financieren.

Het team volgde Koerdische soldaten in de vernielde en verlaten huizen en vond documenten die een directe link tussen ISIS en Turkije laten zien. Er werd een complete stapel buitenlandse paspoorten gevonden met Turkse stempels van het moment van aankomst in Turkije, evenals boekjes die de jihadisten aansporen tegen de Syrische regering te vechten die in Turkije zijn gedrukt.

Een van de zaken die de al meer dan vijf jaar durende oorlog tegen Syrië duidelijk maakte is de oorlogszucht van zogenaamde ngo's voor de mensenrechten als Amnesty International (AI), Save the Children, Dokters zonder Grenzen, Pax Christi en Human Rights Watch (HRW).

Progressieve haviken

Stephen M. Walt, de Amerikaanse politicoloog en specialist in de buitenlandse politiek, spreekt daarom van liberal Hawks, 'progressieve haviken' die hij plaats naast de neoconservatieve krijgsheren genre Dick Cheney, de vicepresident onder George Bush Jr. die in 2003 de oorlog tegen Irak dirigeerde. Het is een zeer correcte definitie.

Typerend was toen Human Rights Watch begin september 2013, zich baserend op niet geverifieerde en foute gegevens komende van al Qaeda rond die aanval met het gifgas sarin, de VS opriep om Damascus en andere Syrische steden te bombarderen. Een massaslachting ter verdediging der mensenrechten dus. Met als te verwachten resultaat het dan aan de macht te brengen van al Qaeda & Co.

Een mogelijke afzetting van president Dilma Rousseff van Brazilië komt dichterbij met de goedkeuring van een eerste motie op 17 april. Een groot deel van de leden van dat parlement wordt vervolgd voor corruptie. President Rousseff is nergens bij deze corruptie betrokken. Vreemd genoeg is zij het die nu dreigt afgezet te worden. Wat is er werkelijk gaande?

Zondag 17 april kwam de Braziliaanse Kamer van Volksvertegenwoordigers samen in een speciaal bijeengeroepen plenaire zitting om te stemmen over een motie van een speciale parlementscommissie. Die heeft geoordeeld dat er gronden zijn voor de afzetting van president Dilma Rousseff. De motie behaalde de vereiste twee derde van alle stemmen (367 op 513).


Eerste stap in de afzettingsprocedure

Daardoor wordt de Senaat automatisch verplicht om binnen een aantal weken eveneens te stemmen voor het begin van een onderzoek over de eventuele afzetting van president Dilma Rousseff. In de Senaat is slechts de helft plus één (41 op 81) van alle stemmen nodig. Eenmaal dat daar ook goedgekeurd moet de president gedurende 180 dagen al haar bevoegdheden afstaan aan de vicepresident.