Het Griekse referendum is de eerste democratische daad van een regering binnen de EU sinds de invoering van de Euro. Als er iets duidelijk is geworden dan is het wel dat de Grieken gekregen hebben waarop ze gestemd hebben. De regering Tsipras vecht voor de vrijheid van de Griekse burger waar onze eigen politiek ons verkocht heeft aan de EU. De druk op deze regering is gigantisch en daarom hebben de Grieken op 5 Juli een referendum over de vraag of zij binnen de Eurozone willen blijven of niet.

Deze regering wil die verantwoordelijkheid niet nemen zonder de Griekse bevolking rechtstreeks te vragen wat zij willen. De geschiedenis heeft ook voor ons uitgewezen dat je dit soort grote vragen niet aan politici kunt overlaten om te beantwoorden.

Politici zijn onbetrouwbaar gebleken. Zij hebben als eerste zorg het welzijn van de bank in gedachte. De bank, in de vorm van het grote bedrijfsleven, beloont ze daarvoor met een zorgeloos leven na hun verleende diensten. Onze politici mogen voor ons een toneelspel spelen waarin zij hun best doen om bij ons in het gevlij te blijven terwijl ze maatregelen doorvoeren die het bedrijfsleven ten dienste zijn. Dit blijkt ook uit de schromelijke overschatting die onze politiek ooit gemaakt heeft door ook ons te bevragen over de Europese grondwet. Wij hoefden geen grondwet van Europa dus kregen we het verdrag van Lissabon dat inhoudelijk bijna gelijk was aan de grondwetsvoorstellen die gedaan waren op 5 juni 2005 in het referendum.

Lost in a Roman wilderness of pain
And all the children are insane

¬ The End, The Doors

Het is zonneklaar dat we zelden een accurate weergave van de realiteit voorgeschoteld krijgen in de 'corporate' media, wat per slot van rekening de bestaansreden is van de onafhankelijke media. Vorige week interviewden Joe Quinn en ik een heel gewoon stel met een bijzonder ongewoon verhaal: zakenmensen James en Joanne Moriarty en hoe ze ontsnapten aan gevangenschap door Al-Qaida terroristen gedurende de 'Libische revolutie' van 2011. Luisterende naar James en Joanne die hun verhaal vertelden was het bijna onmogelijk om niet geraakt te worden, door de significantie voor ieder mens op deze planeet, van het probleem van psychopaten in machtsposities.

De Moriarty's presenteren drie krachtige motiverende factoren voor de verwoesting van Libië door westerse machten en hun internationale financiers:

• het dwarsbomen van Khadaffi's plan om een door goud gedekte munteenheid in te voeren, om uiteindelijk te dienen als Pan-Afrikaanse munt en daarmee de Afrikaanse naties op economisch vlak te verenigen en hen te bevrijden van westers imperialisme:
• het verlangen van de VS om AFRICOM op te zetten (militaire controle van Afrika om zo Chinese investeringen af te weren)
• een vermeende $7 biljoen rechtszaak, namens alle participerende Afrikaanse landen op initiatief van Khadaffi, om aan te klagen voor opgelopen schade door niet nagekomen verdragen met Europese landen tijdens hun "koloniaal tijdperk".

Zo ver verwijderd van "het bevrijden van de Libische bevolking van een dictator", ging het NAVO bombardement van Libië in 2011 om het behoud van VS en EU dominantie over Afrika.

Maar wat werkelijk overkomt in dit boeiende interview met de Moriarty's is de complete roekeloosheid tentoongesteld in Libië (en elders wat dat betreft) door zowel de NAVO en de 'rebellen', alsmede het genot waarmee ze zich aantoonbaar verlustigden in het uiteen rijten van het hele land. Deze imbeciele beesten hebben toegang tot ongeëvenaard high-tech wapentuig en voertuigen, die hen in staat stellen om 'prestaties in verwoesting te bereiken' die voorheen alleen 'de goden' konden uitvoeren. Het werk van hun hand is psychopathie geschreven in grote letters, de nihilistische bekroning van de westerse beschaving, en de - voor hen - glorieuze omarming van het destructieve principe.

Mitch Henriquez, de man uit Aruba die zaterdagavond overleed nadat hij door de Haagse politie was opgepakt, kwam om het leven door verstikking. Dat blijkt uit de autopsie. Er loopt een onderzoek tegen de agenten die betrokken waren bij de arrestatie. Ondertussen is het al drie nachten onrustig in de Haagse Schilderwijk. En dat is geen toeval.

Dat Mitch Henriquez stierf door een acuut zuurstoftekort, is niet bepaald een verrassing. Wie de amateurbeelden bekijkt van de arrestatie, ziet duidelijk hoe de Arubaan op de grond ligt terwijl verschillende agenten boven op hem zitten. Op een bepaald moment drukt een agent ook een knie in de hals van Henriquez.

Verder is op de beelden te zien hoe Henriquez reeds bewusteloos is wanneer de agenten hem in het politiebusje werken. Het stond in schril contrast met de eerste verklaring van de politiediensten. Die beweerden dat Henriquez onderweg naar het politiekantoor onwel was geworden.

Het is verbazingwekkend hoe men in Oekraïne kan liegen en er het grootste deel van de tijd ook nog mee weg komt.

Neem de president van het land, Petro Porosjenko, die wat ons betreft niet tot tien kan tellen, wat hij nu maar weer eens bewijst.

Deze man zegt nu dat hij maar liefst 200.000 Russische soldaten heeft geteld in Oekraïne. Een getal dat ongeveer 20 keer hoger ligt dan het aantal dat hij begin vorige maand noemde.

Zo zei hij in een interview met de Italiaanse krant, Corriere della Sera, "Er zijn vandaag, op bevel van Poetin, 200.000 Russische soldaten in Oekraïne, vergezeld van een arsenaal aan gewapende voertuigen, geavanceerde raketsystemen. Eén van deze schoot vorig jaar het Maleisische burgertoestel uit de lucht".

Het is niet duidelijk hoe Porosjenko aan dit enorme aantal soldaten komt. Het is maar liefst een kwart van het totale Russische leger en net zo groot als het volledige leger van Oekraïne.

Als de beweringen van Porosjenko waar zijn dan moeten deze manschappen over verbazingwekkende kwaliteiten beschikken want er is niemand, inclusief veiligheidsdiensten, die dit enorme aantal troepen de grens heeft zien oversteken. Ook de internationale waarnemers van de OSCE bij de grens niet.

Mitch Henriquez is door de Haagse politie vermoord. Dat is de enige conclusie die je kunt trekken na de verhalen en de beelden gezien te hebben. Dit soort moorden door de politie zijn tot nu toe altijd door de autoriteiten door de vingers gezien maar, als we de schijn van het hebben van een rechtsstaat hoog willen houden, dan moeten er nu koppen rollen.

Het is namelijk niet de eerste keer dat de politie met buitensporig geweld een eind maakt aan het leven van een Nederlandse burger. Dan zwijg ik nog over asielzoekers die in detentie op dubieuze manieren overlijden omdat daar meestal het overzicht ontbreekt als deze informatie überhaupt naar buiten komt. Michael Oomen werd in 2011 doodgeschoten in Amsterdam. In 2012 werd de 17-jarige Rishi op het perron in Den Haag neergeschoten. In 2013 werd Mike Stok door een Rotterdamse politieman in burger met 8 kogels naar de andere wereld geholpen en nu dus Mitch Henriquez.

In al deze zaken wordt aanvankelijk door de politie gelogen over de toedracht en geen van deze moordende agenten wordt vervolgd. De bewijslast tegen de agenten, zoals video's, verhoren en getuigenverslagen verdwijnen als ze ooit in de publieke arena terechtkomen en de agenten vervolgen verder hun loopbaan zonder problemen. Waarom is dat?

Mitch Henriquez is door politiegeweld om het leven gebracht, blijkt vandaag. In 2014 werd de tiener Oubayda Jab Allah onterecht tegen de grond gewerkt in de Schilderswijk. De familie deed aangifte, en wacht nog altijd op antwoord.

Bij het Openbaar Ministerie moet het zondagavond geknetterd hebben. Van de politie kwam het bericht binnen dat een man onwel was geworden tijdens het vervoer naar het politiebureau. Het was de man die we nu kennen als Mitch Henriquez. Het OM verspreidde een persbericht met die strekking op social media. Toen doken er filmpjes op waarop te zien was dat Henriquez al behoorlijk levenloos oogde voordat hij in de auto werd gezet.

De rapen waren gaar. Het OM gaat bij het opstellen van een persbericht uit van de informatie die de politie aanlevert. En die was 'summier', zegt het OM vandaag. Het persbericht werd snel ingetrokken. De Rijksrecherche moet nu uitzoeken wat er echt is gebeurd.

Opnieuw zijn er een aantal schepen onderweg met hulpgoederen voor de Palestijnen die opgesloten zitten in de openluchtgevangenis in de Gazastrook.

Iedereen hoopt dat het dit keer anders zal gaan dan in 2010 toen de Israëliërs het schip Mavi Marmara aanvielen en onrechtmatig, de Israëliërs vinden dat ze alle recht hadden, enterden in internationale wateren.

De Marianne is er niet in geslaagd om ongehinderd de Gaza strook te bereiken want het is tegengehouden door het Israëlisch leger.

Wederom in internationale wateren is het schip geënterd door de IDF, het Israëlische leger. Dit gebeurde op een afstand van zo'n 160 kilometer uit de kust in internationale wateren.

Op dit moment wordt het in beslag genomen schip, inclusief bemanning en passagiers, overgebracht naar de Israëlische haven Ashdod. Verwacht wordt dat het schip hier ergens in de loop van vandaag zal aankomen.

De drie boten die de Marianne vergezelden zijn volgens plan teruggekeerd naar de havens van vertrek.

Zoals Sott.net eerder deze maand rapporteerde komt deze foto uit een Nederlands schoolboek voor 15- en 16-jarigen dat Rusland afbeeldt als een monster met klauwen en slagtanden in een poging om Oekraïne te verzwelgen, terwijl Europa de redder in nood uithangt - in volledige overtreding van de waarheid - en omvat de volle spectrum waanzin die via de Atlanticistische elite naar beneden vloeit.

Vijf maanden geleden schreef ik een open brief aan de leiders van de EU:

An open letter to Europe's leaders: "F*ck the EU" was an insult, not a command!

En nu hebben ze - als het ware - antwoord gegeven met acties die het rijkelijk duidelijk maken dat het ruggengraatloze, lafhartige uitschot flanerend als 'leiders van de EU' geen centimeter van koers is gewijzigd. De EU heeft zijn schijnheilige sancties tegen Rusland verlengd, zo meer leed verzekerend voor Europeanen in de naam van VS wereldwijde hegemonie. De sancties werden op 22 juni verlengd, toevallig op dezelfde dag die in Rusland wordt herdacht als de dag waarop nazi-Duitsland in 1941 binnenviel. Zoals een verklaring van de Russische Ministerie van Buitenlandse Zaken luidt:

"We zouden graag geloven dat het toeval is en niet opzettelijk."

Nabestaanden van de vuurwerkramp op 13 mei 2000 hebben een advocaat in de arm genomen om openheid van zaken af te dwingen. Nooit werd duidelijk hoe de eerste vlam ontstond. Een politierapport verdween onder het tapijt.

Waterdicht bewijs over hoe de brand ontstond, werd nooit geleverd. Ondanks speciale politieteams, onderzoeken van de Rijksrecherche en agenten 'van buiten' om de schijn van een doofpotaffaire te voorkomen.

Oud-rechercheurs Jan Paalman en Charl de Roy van Zuydewijn moesten na de ramp opstappen. Ze waren buitenspel gezet door de korpsleiding omdat ze het hadden gewaagd kritiek te uiten op de manier waarop de politie zich volledig richtte op verdachte André de Vries. Mede door hun inzet werd De Vries vrijgesproken, maar het tweetal werd gedumpt.

Ze bleven als privédetectives verder speuren en kregen tot aan de Raad van State nul op het rekest. De hoogste bestuursrechter oordeelde dat de minister van Justitie de stukken niet openbaar hoeft te maken omdat door openbaarmaking de Staat onevenredig kon worden benadeeld.

Landbouwreus Monsanto, producent van onder meer genetisch gemodificeerde sojabonen en 'mogelijk kankerverwekkende' Roundup, levert al minstens 20 jaar witte fosfor aan de Amerikaanse overheid voor de productie van wapens. Een deel van de witte fosfor vond zijn weg naar Israël en werd ingezet tegen de Palestijnen.

De blog Current Events Inquiry dook in een aantal stukken die in 2012 op de website van de US Federal Business Opportunities (FBO) zijn geplaatst en kwam tot de ontdekking dat Monsanto witte fosfor leverde aan de VS en aan Israël tijdens Operation Cast Lead, waarbij in 2008 en 2009 veel Palestijnse slachtoffers vielen.

"De overheid kent slechts één bron, Monsanto, die witte fosfor in de VS produceert," aldus het document. In het stuk valt ook te lezen dat een bedrijf dat witte fosfor produceert speciale bescherming moet krijgen.

Monsanto is niet altijd de enige producent van witte fosfor geweest, maar de namen van de andere producenten zijn zwart gemaakt. Er wordt ook gesproken van grote producenten in onder meer China en India.

"In de afgelopen 20 jaar is de productie van witte fosfor verschoven naar China en India vanwege de lagere kosten en het gebrek aan toezicht in die landen. In de jaren negentig waren er [zwart gemaakt] producenten van witte fosfor in de VS; [zwart gemaakt]. Vanwege regelgeving en concurrentie staakte [zwart gemaakt] zijn activiteiten. Omdat Monsanto de enige bekende producent van witte fosfor is in de NTIB, is het van groot belang dat de overheid steun biedt zodat het risico voor het leger tijdens noodsituaties wordt beperkt en wordt voorkomen dat de VS afhankelijk wordt van een bron in het buitenland."