Op 20 juli 1974 begon de Turkse invasie van Noord-Cyprus. De oorlog verliep in het voordeel van de Turken. De oorspronkelijke Grieks-Cypriotische bevolking werd etnisch gezuiverd. Niet lang daarna begon Turkije met de Turkificering van het noordelijke deel van het eiland; 120.000 mensen afkomstig van het vaste land van Turkije vestigden zich in Noord-Cyprus. Tot op de dag van vandaag blijft het eiland gescheiden in een Turks en Grieks deel. Alleen Turkije erkent de zogenaamde 'Turkse Republiek Noord-Cyprus'. Het niet erkennen van Noord-Cyprus als soevereine staat is slechts een formaliteit. De houding van de Europese Unie (EU) evenals de NAVO ten opzichte van het Cypriotische vraagstuk is simpelweg laf en schaamteloos.Regelmatig berichten de media over 'Russische agressie' of de 'illegale Russische bezetting van Oost-Oekraïne'. Het is bijna dagelijkse kost geworden. Ondertussen wordt de Turkse bezetting van Noord-Cyprus, die overigens al bijna 41 jaar duurt, systematisch genegeerd. Onder het mom van een 'vredesmacht' zijn er naar schatting ruim 17.500 Turkse soldaten aanwezig op het eiland. Bijna een even groot aantal als de totale grootte van de Koninklijke Landmacht.
OF THE
TIMES
Commentaar: Het lijkt erop dat het westen Cyprus nu wil scheiden van Rusland, vooral nu Cyprus olie en gas heeft gevonden in de omringende zee.
Zie ook: