Het enige dat overblijft om te vernietigen in een louter door elites bevolkte wereld, zijn andere elites. Het lijkt erop dat het verlangen om anderen te overheersen niet vanuit zichzelf ophoudt.
Nu het Wereldvoedselprogramma van de VN heeft aangekondigd dat
wereldwijd zo'n 270 miljoen mensen slachtoffer dreigen te worden van hongersnood, stelt het voortgaande debat over de werkelijke doelstellingen van de technocratie ons voor diepgaande vragen, zoals de vraag of hun doel meer neigt naar een grote bevolkingsvermindering, dan wel meer naar een nieuw soort slavernij.
Het lijkt erop dat filosofische en praktische kwesties met betrekking tot de lange termijn een mysterie blijven. Wij zullen betogen dat het kwaad, niet simpelweg de invloed van de basis op de superstructuur de kern van dit streven vormt. Wij hebben het kwaad gedefinieerd als het toebrengen van de grootste mate van pijn aan het grootste aantal onderdanen
die zich verzetten. Kortom, wij hebben het kwaad gedefinieerd als sadisme, het toebrengen van kwaad omdat het voldoening geeft aan hen die het toebrengen.
Omdat het kwaad in beginsel een destructieve kracht is, kan het niets tot stand brengen: niets in het kwaad is werkelijk vernieuwend of van nut voor de mensheid. De genoegens ervan zijn van korte duur en bedrieglijk. Het is onhoudbaar, het richt zichzelf ten gronde en uiteindelijk leidt het tot zelfvernietiging.
Wij hebben uit tal van bronnen voldoende kunnen vaststellen dat achter dit proces snode belangen schuilgaan, die trachten om in dit proces mede machtsuitoefening centraal te stellen, naast verschillende andere doelstellingen (aan de macht blijven, macht uitoefenen op een wijze welke in overeenstemming is met hun occulte opvattingen over het kwaad, enz.)
Wij begrijpen dat zij "slecht" zijn omdat zij een soort "macht-over" inhouden (in tegenstelling tot macht-met/instemming) waarbij deze macht ontleend wordt aan angstzaaierij en terrorisme tegen de bevolking. Terrorisme wordt hier gedefinieerd als het geoperationaliseerde gebruik van angst, pijn en ander leed voor sociaal-politieke doeleinden.
Als hun plannen niet geworteld zouden zijn in het kwaad, dan zouden zij soft-power tactieken hebben gebruikt, zoals het
fabriceren van instemming, om hun doelen te bereiken.
Commentaar: Het is nogal verdacht dat, terwijl sommige gebieden in de wereld voor het grootste deel weer open zijn, andere, met name in het westen, betrokken lijken te zijn bij een gecoördineerde inspanning om enkele van de meest draconische beleidsmaatregelen uit te voeren die ons tijdperk ooit heeft gekend: