Het inflatiemonster is op de wereld losgelaten en zal zich niet gemakkelijk in de nacht weer terugtrekken. Dit weerspiegelt zich in stijgende grondstoffen- en huizenprijzen. Door het domme en egoïstische beleid van de Amerikaanse Fed, staan we op het punt een enorme verschuiving te ervaren in de manier waarop we leven. Aan de oppervlakte borrelt ook het besef dat de Fed een grote rol heeft gespeeld bij het opdrijven van de ongelijkheid. Dit betekent dat de inflatie op het punt staat de koopkracht van ons inkomen en het spaargeld van degenen die in de loop der jaren hard hebben gewerkt en gespaard, op te slokken.

In de afgelopen maanden hebben we Fed-voorzitter Jerome Powell keer op keer de rente zien verlagen en de balans van de Fed zien vergroten. Dit veroorzaakte pijn bij spaarders, dwong beleggers tot risicovolle beleggingen op zoek naar rendement, beschadigde de dollar, moedigde politici aan om te spenderen als dronken zeelui en vergrootte de ongelijkheid. De grootste overdracht van rijkdom uit de geschiedenis is al begonnen en de volgende crisis zal het proces alleen maar versnellen. Hetzelfde beleid dat enorm veel geld in grotere bedrijven pompt omdat dit een gemakkelijkere en snellere manier is om de economie te ondersteunen, geeft deze bedrijven helaas een gigantisch voordeel ten opzichte van hun kleinere concurrenten.

Tientallen jaren lang zagen Amerikanen toe hoe hun inkomens achterbleven bij de kosten van levensonderhoud. Tot overmaat van ramp zijn de officiële cijfers van de zogenaamde consumentenprijsindex (CPI) vervalst om de inflatie te onderwaarderen, zodat niet de werkelijke impact ervan op ons leven wordt weergegeven. Wilt u weten waar de werkelijke kosten van de dingen naartoe gaan, kijk dan eens naar de vervangingskosten van recente stormen en natuurrampen. Momenteel onderschat de regering de inflatie door een formule te gebruiken die gebaseerd is op het concept van een "constant niveau van tevredenheid", dat in de eerste helft van de 20e eeuw in de academische wereld is ontwikkeld. Hierdoor zijn de verwachtingen scheefgetrokken en denken veel mensen dat zij zich over inflatie geen zorgen hoeven te maken.

Toen ik klein was voerde mijn vader in en rondom het huis experimenten uit. Als je op de bovenkant van een wijnfles blaast, hoeveel manieren van trillingen zijn er dan? Hoe geraak je tot de hogere tonen?

Een andere keer was het onderwerp van onderzoek de "invalshoek van rust" van een hoopje zand, zoals in een zandloper. Hangt die af van de grootte van de deeltjes? Van hun vorm? Bepalen deze factoren de snelheid waarmee een zandloper leegloopt?

De leukste vond ik de vraag met welke techniek een kan water het snelst leegloopt. Moet je de kruik gewoon ondersteboven houden en de lucht erin laten stromen (zoals dat moet om het water te vervangen) op die onderbroken, klok-klok-klok manier, of moet je de kan onder een geleidelijkere hoek houden zodat de stroom ononderbroken is? Antwoord: zet de kan op zijn kop en draai hem krachtig rond, zodat er een draaikolk ontstaat. Hierdoor ontstaat een holle ruimte in het midden van de stroom, waar de lucht vrij kan instromen. De kruik zal zeer snel leeg zijn.

Dankzij deze "natuurkunde-experimenten-in-de- keuken" werd mijn vader beroemd, nadat hij er opdrachten op had gebaseerd in een door hem geschreven studieboek, dat in 1968 werd gepubliceerd en geliefd was bij generaties natuurkundestudenten: Waves (Berkeley Physics Course, Vol. 3). Mijn zuster en ik, twee en vijf jaar oud, worden in het dankwoord vermeld voor het inleveren van onze Slinkies ten bate van dit doel.

Niets is triester dan de dood van een illusie. ~ Arthur Koestler

Onze grootste illusie is te geloven dat we zijn wat we denken dat we zijn.
~ H.F. Amiel

Als we maar zouden weten wat Illusie is, dan zouden we het tegenovergestelde weten: wat Waarheid is. Deze Waarheid zou ons bevrijden van slavernij. ~ Boris Mouravieff

De ervaring van ontgoocheling is er een die iedereen met elkaar gemeen heeft. We kunnen gerust zeggen dat ieder mens ooit de ervaring heeft gehad in iets te geloven dat niet waar bleek te zijn. De eerste schok die ontstaat wanneer iemands perceptie van de wereld in strijd blijkt te zijn met de harde feiten van de werkelijkheid, kan variëren van een milde teleurstelling tot een gevoel van overweldigend psychologisch trauma.

Ongeacht de mate van bedrog is de gewaarwording dat men in een leugen heeft geloofd een pijnlijke ervaring, niet alleen psychologisch maar ook lichamelijk. Het kan voelen als een dreun in de maag, alsof de adem wordt ontnomen. En omdat onze overtuigingen omtrent de wereld onderling verbonden zijn met andere overtuigingen welke vastliggen in onze hersenen, kan de vernietiging van één overtuiging vaak leiden tot een cascade van ineenstorting van vele andere.

Wanneer iemand geconfronteerd wordt met feiten die in tegenspraak zijn met zijn overtuigingen, heeft hij twee keuzes. De eerste keuze is om in de ontkenningsmodus te gaan door de feiten af te wijzen als zijnde onwaar, teneinde hun gekozen geloofssysteem overeind te houden en verder te kunnen leven als voorheen. De tweede keuze is de nieuwe gegevens te aanvaarden en te proberen een nieuw intern denkkader of een nieuwe kaart van de werkelijkheid te reconstrueren waarin de nieuwe informatie past, hetgeen kan betekenen dat alle andere overtuigingen die met het oude model samenhingen, ter discussie moeten worden gesteld.

De tweede keuze is moeilijk en vergt veel kracht om de vooringenomen ideeën los te laten en de nieuwe en feitelijke gegevens te aanvaarden. De eerste keuze is gemakkelijk, aangezien deze geen inspanning, pijn, verdriet of herschikking van iemands leven of waarden vergt. Het is ook comfortabeler en omdat mensen over het algemeen comfort verkiezen boven pijn, is de eerste keuze vaak de standaardoptie.

Op het moment waarop iemand zich bewust wordt van feiten die indruisen tegen wat men voor waar houdt, ervaart men wat psychologen cognitieve dissonantie noemen; het is dat gespannen, ongemakkelijke gevoel dat wat men ziet in dusdanige mate niet strookt met wat men reeds voor waar houdt, dat het verstand onmiddellijk verwerpt, zelfs als de feiten duidelijk en onbetwistbaar zijn.

Het is op dit moment van cognitieve dissonantie (te herkennen aan de spanning en het ongemak welke een paniekreactie teweegbrengen) dat de cruciale strijd om de waarheid boven de fictie plaatsvindt. Als iemand het bewustzijn en de wilskracht kan opbrengen om niet toe te geven en de comfortabele weg te kiezen door de feiten onmiddellijk van tafel te vegen en de tegenstrijdige informatie in zijn geest houdt terwijl hij bewust de negatieve gevoelens ervaart die gepaard gaan met cognitieve dissonantie, kan de resulterende bevrijding transformerend zijn. Dit moet men ervaren om het te geloven!

Een belangrijke commissie van het Franse parlement heeft groen licht gegeven voor de zogenaamde Covid-19 'gezondheidspasjes die mensen bij zich moeten dragen wanneer zij drukke evenementen en plaatsen bezoeken. Sommige parlementsleden hebben gezegd dat dit tot discriminatie kan leiden.


De Wetgevingscommissie van de Nationale Assemblee, het lagerhuis van het Franse parlement, heeft een wetsvoorstel goedgekeurd over gezondheidspasjes die burgers verplicht bij zich zullen moeten dragen om bijeenkomsten van meer dan 1.000 mensen te kunnen bijwonen. Volgens het plan van de regering zal het pasje dienen als bewijs dat een persoon is ingeënt, negatief is getest op Covid-19, of hiervan hersteld is.

Een van de kenmerken van totalitaire systemen is het strafbaar stellen van kritiek. Niet alleen het stigmatiseren van afwijkende meningen of het demoniseren van afwijkende meningen, maar het formeel strafbaar stellen van kritiek en elke andere vorm van oppositie tegen de officiële ideologie van het totalitaire systeem. Het mondiale kapitalisme is al geruime tijd op weg naar deze stap en nu is kennelijk de tijd gekomen om deze stap te zetten.

Duitsland nam hierin het voortouw. Al meer dan een jaar wordt iedereen die vraagtekens zet bij of protesteert tegen de "Covid noodmaatregelen" dan wel de officiële Covid-19 verhaallijn, gedemoniseerd door de overheid en de media, en, helaas, maar niet geheel onverwacht, de meerderheid van het Duitse publiek. En nu wordt het verkondigen van een dergelijke afwijkende mening officieel als "extremisme"beschouwd.

Ja, dat klopt, in het "Nieuwe Normale" Duitsland ben je nu officieel een gevaarlijke "extremist" als je het niet eens bent met de officiële staatsideologie. De Duitse inlichtingendienst (de "BfV") heeft zelfs een nieuwe categorie van "extremisten" uitgevonden om zichzelf in staat te stellen iedereen die verdacht wordt van "antidemocratisch en/of het delegitimeren van de staat op een manier die de veiligheid in gevaar brengt" legaal in de gaten te houden, zoals ... u weet wel, geweldloos protesteren, of zich uitspreken tegen, of kritiek leveren op, of satire bedrijven over, het zogenaamde "Nieuwe Normaal".

Natuurlijk ben ik een beetje bezorgd, want ik nam deel aan het merendeel van deze "extremistische" activiteiten. Mijn gedachtenmisdrijven staan gewoon op internet te wachten om door de BfV te worden onderzocht. Ze zijn waarschijnlijk op dit moment deze column aan het vertalen met Google-translate en een lijst aan het opstellen van alle mensen die deze column lezen alsmede hun Facebook-vrienden, Twitter-volgers, kennissen uit hun werkkring, familieleden en iedereen die een van de voornoemde mensen mogelijk heeft ontmoet of terloops heeft genoemd, die zich mogelijk schuldig heeft gemaakt aan soortgelijke gedachtenmisdrijven.

Ons hele leven al worden we dagelijks herinnerd aan de litanie van crises welke immer sluimeren; de eindeloze dreiging voor het bestaan, het naderende onheil, de dreigende rampen en de bedreigingen voor het leven en dan weten we, dat we op de Dag van de Aarde het paniekzaaiende gewauwel van het establishment en hun spreekbuizen in de media kunnen verwachten, die hun inspanningen opvoeren om ons de stuipen op het lijf te jagen. Het is een belangrijke datum op de kalender van de paniekzaaiers en ze verspillen geen seconde.

Of het nu gaat om de dreiging van terrorisme, de dodelijke virusuitbraak, de inkomende asteroïden, de nucleaire apocalyps, het uitsterven van de bijen of de racistische White Supremacists, ons wordt voorgehouden dat er altijd wel een reden is om bang te zijn en dus een reden om meer geld in de zakken van de parasieten te stoppen, meer controle in handen van de roofzuchtigen. Vandaar dat niemand verbaasd had moeten zijn toen de aristocraten op de Dag van de Aarde van stal werden gehaald om met hun vingertjes te wijzen en ons eens ernstig toe te spreken, de massa's er nog eens aan te herinneren wat een overlast zij als soort vormen en de onnoemelijke schade te veroordelen die zij aan het milieu blijven toebrengen. De wereld wordt geconfronteerd met een onmiddellijke catastrofe, zo vertellen ze ons, en het is allemaal onze schuld.

Onze manier van leven, zo wordt ons verteld, is er door de generaties heen een van egoïsme en gulzigheid geweest en als gevolg daarvan zijn wij verantwoordelijk voor de verwoesting. Het is nu aan ons om het te herstellen. Het goede nieuws is natuurlijk dat het nog niet te laat is. Gelukkig kunnen we de strijd tegen klimaatverandering aangaan op dezelfde manier als we het afgelopen jaar de strijd tegen de pandemie zijn aangegaan - door onze vrijheden op te geven en alles op te offeren wat ons dierbaar is. Dit lijkt de pasklare oplossing te zijn voor elk belangrijk wereldprobleem.

Zolang we de machthebbers maar blindelings vertrouwen en doen wat ons gezegd wordt, slepen we ons er wel doorheen. We zitten zogezegd allemaal in hetzelfde schuitje - en dat geldt zelfs voor de in limousines rijdende, in privé-jets vliegende, Tsaar van het Klimaat John Kerry, die ons op de Dag van de Aarde allemaal opriep om meer druk uit te oefenen op onze regeringen met betrekking tot klimaatverandering en meldde dat we ook nog agressiever de CO2-uitstoot moeten terugdringen.

Opmerkelijk om zoiets te horen als we in beschouwing nemen dat deze meneer zo'n 24 uur eerder geen snars om het milieu leek te geven.

Eerder dit jaar begon China met de uitvoering van een project dat al lang in de pijplijn zat - een digitale versie van haar munteenheid, de yuan, wordt nu gebruikt in vier Chinese steden. De Chinese regering ziet twee grote potentiële voordelen aan het experiment: een concrete provocatie voor de wereldwijde alomtegenwoordigheid van de Amerikaanse dollar, alsmede een manier om te controleren hoe Chinese burgers hun geld uitgeven.

Als door de overheid uitgegeven valuta kan de digitale yuan op een aantal manieren worden gemanipuleerd en gecontroleerd. Belangrijker is dat deze programmeerbaar is. The Wall Street Journal schrijft: "Beijing heeft vervaldata getest om gebruikers aan te moedigen het snel uit te geven in tijden dat de economie een impuls nodig heeft."

Hoewel het concept van een munteenheid welke kunstmatig op afroep opblaasbaar/afblaasbaar is nieuw lijkt, heeft het haar wortels (zoals zoveel concepten) in de theoriën van een reeds lang overleden econoom. Silvio Gesell, een Duitse ondernemer, was getuige van de financiële crash van Argentinië in 1890. De daaropvolgende werkloosheid, armoede en economische stagnatie overtuigden hem ervan dat er iets moest veranderen. Dergelijke crises deden zich voor, zo redeneerde hij, omdat mensen uit angst geld oppotten en bedrijvigheid tot stilstand brachten - dit noemde Gesell "armoede temidden van overvloed".

Zal een SARS-CoV-2 vaccin het probleem daadwerkelijk verergeren? Hoewel het niet zeker is wijzen alle huidige gegevens erop, dat dit een reële mogelijkheid is welke zorgvuldig in de gaten moet worden gehouden. Hieronder zal ik uitleggen waarom.

Laten we allereerst het debat over de vraag of vaccins werken en de negatieve gevolgen voor de gezondheid van de bestanddelen van het vaccin opzij zetten. Ongeacht uw positie met betrekking tot deze kwestie, zal ik niemand vragen om in te leveren op dit punt. Ik vraag alleen om deze kwestie even terzijde te schuiven, omdat voor de doeleinden van dit artikel deze discussie volstrekt irrelevant is. Zelfs zonder enig ander onderwerp in het debat over vaccins te betrekken, is een vaccin tegen het coronavirus een uiterst gevaarlijke onderneming als gevolg van een eigenaardig trojaans paard-mechanisme, dat bekend staat als Antilichaam Afhankelijke Versterking (AAV). Ongeacht iemands overtuiging over vaccins, moet dit punt worden erkend. In het resterende deel van dit artikel zal ik uitleggen hoe AAV werkt en welke gevaren het in de toekomst met zich mee kan brengen.

Opdat een vaccine werkzaam is moet ons immuunsysteem gestimuleerd worden om een neutraliserend antilichaam te produceren, in tegenstelling tot een niet-neutraliserend antilichaam. Een neutraliserend antilichaam is een antilichaam dat een bepaald gebied ("epitoop") van het virus kan herkennen en zich daaraan kan binden, hetgeen er vervolgens toe leidt, dat het virus niet in uw cellen binnendringt of zich daar vermenigvuldigt.

De deugdelijkheid van de PCR-test wordt al maanden, zo niet al vanaf het allereerste begin van de afgekondigde covid-19 plandemie in twijfel getrokken, de laatste tijd ook door de WHO. Toch wordt deze test ons nog immers en in toenemende mate opgedrongen, terwijl steeds meer wetenschappelijk bewijs naar boven komt dat de test absoluut ongeschikt is om vast te stellen of een persoon "besmet" is met het covid-19 virus. Volgens sommige wetenschappers zijn er tot 90% valse positieven. Bovendien betekent een positief resultaat in 97% van de gevallen niet dat men ook symptomen zal ontwikkelen. Vooral jonge mensen en mensen zonder co-morbiditeiten vertonen zelden symptomen.

Aan de andere kant vertonen westerse landen, vooral Europa en de VS, een niet te stuiten drang tot vaccineren-vaccineren-vaccineren - en dit met een stof die niet eens als vaccin kan worden aangemerkt, namelijk een nieuw soort ook wel aangeduid als "gentherapie", een mRNA-type injectie welke het menselijk genoom en hoogstwaarschijnlijk ook het menselijk ADN zal aantasten. mRNA staat voor messenger ribonucleuc acid.

De bekendste farma-fabrikanten van deze mRNA-type stoffen, welke ten onrechte vaccins worden genoemd, zijn Pfizer, Moderna, AstraZeneca, Johnson and Johnson (J & J) alsmede enkele andere vaccins van de door Bill Gates opgerichte GAVI Alliance, of de Global Alliance for Vaccines and Immunizations, ook wel de Vaccine Alliance genoemd. Zij zijn gevestigd in Genève, naast de WHO.

"De hel is leeg en alle duivels zijn hier." William Shakespeare, De Storm (The Tempest)

Mike Yeadon is een microbioloog met een milde stem en een voormalig Vice President of Allergy and Respiratory Research bij Pfizer. Hij heeft 32 jaar voor grote farmaceutische bedrijven gewerkt en is een vooraanstaand deskundige op het gebied van virale infecties van de luchtwegen. Hij is ook een man met een missie en zijn missie is om zoveel mogelijk mensen te informeren over de elitaire machthebbers, die de pandemie gebruiken als een rookgordijn om hun werkelijke doelen te verbergen. In een recent interview vertelt Yeadon als volgt:

"Als je een aanzienlijk deel van de wereld zou willen ontvolken en dat zou willen doen op een manier die geen vernietiging van het milieu met kernwapens met zich meebrengt, of iedereen te vergiftigen met miltvuur of zoiets, en je zou plausibele ontkenning willen hebben, terwijl je een meerjarige crisis van een infectieziekte zou hebben, dan denk ik niet dat je met een beter uitvoeringsplan had kunnen komen dan wat voor mij lijkt te liggen. Ik kan niet zeggen dat dit is wat ze gaan doen, maar ik kan geen goedaardige verklaring bedenken voor waarom ze het doen." ("Interview with Dr Mike Yeadon", The Delingpole Podcast; Minuut 44: 25)

"Ontvolking"? Wie zei er iets over ontvolking? Is het niet wat ver gezocht om van een grootschalige vaccinatiecampagne over te gaan tot beschuldigingen van een samenzwering om "een aanzienlijk deel van de wereld te ontvolken"?