OF THE
TIMES
En de Russen maar blijven kwalificeren als dominante wereldmacht, die uit zou zijn op nóg meer wereldmacht. En daarbij volledig de invloed van krachten-achter-de-schermen in de VS niet benoemend. Kijk met eigen ogen, naar wat Rusland in Syrië doet, wat de VS niet deed...? In ieder geval maakt Rusland, met behulp van het Syrische leger, korte metten met ISIS, de door de Amerikanen en andere Westerse democratieën (!!) gesteunde terreurbeweging.Het blijkt dat de Russen binnen enkele maanden korte metten hebben gemaakt met de moordpartijen en bombardementen op burgerdoelen. Officieel zijn het nog steeds 'de opstandelingen' die één van de sterkste legers in het Midden Oosten zouden aanpakken. Maar geloof jij het..? Dat dezelfde figuren in hun TOYOTA 4-Wheel-drives, die eerder al in Libië en Algerije de zittende leiders verdreven zouden hebben, nu in Syrië hun zelfde kunstje doen..? Wordt wakker! Over de daadkracht van de Russen het volgende.
(Mocht je nog steeds twijfelen: HIER, HIER, HIER, HIER en HIER). Dat deed de VS dus niet, een einde proberen te maken aan ISIS. Logisch ook, want je gaat toch geen eigen marionettenleger uitmoorden, zoals zo treffend op de cartoon hierboven wordt afgebeeld. Je kunt als de VS (en Israël) natuurlijk niet open-en-bloot op het Syrische strijdtoneel verschijnen, en dus verzin je een kletsverhaal zoals dat ook bij Al Qaida het geval was..
De rol van propaganda in tijden van oorlog (en er is altijd wel ergens oorlog)Lees ook: Volledig Assad interview met Russische media: 'Het Westen huilt met één oog om de vluchtelingen, maar richt met het andere een machinegeweer op ze'
Wat wij nodig hebben is een Vijfde Macht: journalistiek die de media monitort, ontrafelt en zijn propaganda tegenspreekt, die de jongeren leert om woordvoerders van mensen te zijn, niet van macht. Wij hebben nood aan dat wat de Russen 'perestrojka' noemen - een opstand van onderdrukte kennis. Ik noem dat gewoon 'echte journalistiek'.
In het onderzoeksrapport dat ze woensdag aan de nabestaanden overdroegen, melden ze dat ook in zijn ribben en bekken hoge concentraties van de dodelijke stof zaten. Die waren minstens 18 keer hoger dan de normale waardes.
Op 10 november 2015 is het twintig jaar geleden dat Ken Saro-Wiwa werd geëxecuteerd. De Nigeriaanse strijder voor de mensenrechten verzette zich tegen de vernietiging van de leefwereld van de Ogoni, zijn volk, door het petroleumbedrijf Shell. De militaire dictatuur executeerde hem voor die strijd in opdracht van Shell, dat weigerde zijn enorme financiële overmacht over de dictatuur in te zetten om zijn leven te sparen.Ken Saro-Wiwa, geboren in 1941, was al een bekende Nigeriaan voor hij politiek actief werd in de jaren 1980. Na zijn studies aan de universiteit van de stad Ibadan in het zuidoosten van Nigeria werkte hij jarenlang in de overheidsadministratie van de havenstad. Hij werd bekend in eigen land met de publicatie van een aantal romans. Daarin toonde hij reeds zijn belangstelling voor democratie en mensenrechten. Tijdens de burgeroorlog van 1967-1970 sprak hij zich openlijk uit voor de rechten van het Igbo-volk, dat een eigen staat Biafra poogde op te richten in het zuidoosten van Nigeria.
Eind 2014 was het werkloosheidspercentage gestegen naar 8,9%. Terwijl ons werd voorgespiegeld dat het de goede kant opging met de economie bleek het aantal werklozen weer toe te nemen. Dit kon natuurlijk niet. Een afgang voor het kabinet. Daar moest iets op gevonden worden. Geen probleem: we stappen over op een andere werkloosheidsdefinitie.Tot eind december 2014 hanteerde het CBS de nationale definitie van werkloosheid: je was werkloos als je minder dan 12 uur per week werkte en meer wilde werken. Dit is een redelijk. Vanaf anderhalve dag per week geeft de meerderheid van de mensen namelijk aan dat betaald werk de belangrijkste bezigheid voor hen is. En wat ook belangrijk is: pas bij dit aantal uren wordt een enigszins substantieel inkomen verdiend.
Commentaar: Aanbevolen leesmateriaal: 1177 B.C.: The Year Civilization Collapsed van Eric H. Cline.