© Nu
SOTT
SIGNS
OF THE
TIMES
OF THE
TIMES
Welkom op Sott.net
De Wereld voor Mensen die Nadenken
Wetenschap & TechnologieS
© EPADe IJslandse vulkaan Eyjafjallajokull barstte uit op 16 mei 2010. Vliegverkeer werd gehinderd door vulkanische as.
Geofysicus James Daniell telde de gevolgen van meer dan 35.000 natuurrampen tussen 1900 en 2015 bij elkaar op. De resultaten daarvan presenteerde hij maandag in Wenen.
© Metrotime
Een Hubble-foto van NGC 1600. Een vergroting van het sterrenstelsel is te zien in het kader.
De recordhouder is een supermassief zwart gat in het Comacluster, dat in 2011 is ontdekt. Dit zwarte gat heeft een massa van 21 miljard zonnen. Dat is ongeveer 2% van het totale gewicht van onze Melkweg.
© ESA/Rosetta/NavCam
In februari en maart bevond Rosetta zich heel dicht bij komeet 67P/C-G en dat leverde onder meer heel mooie en gedetailleerde foto's op van het oppervlak van de komeet. Inmiddels heeft de sonde zich verder van de komeet verwijderd en zien we deze weer in volle glorie.
Vanaf een afstand van zo'n 329 kilometer heeft Rosetta nu een prachtige foto van 67P/C-G gemaakt. Rosetta maakte de foto op het moment dat de komeet zich voor de zon bevond en Rosetta, de komeet en de zon zich bijna op één lijn bevonden.
Omdat de zon achter de komeet staat, zien we juist de directe omgeving van de komeet - onder meer zijn coma, oftewel atmosfeer - heel goed. Maar niet overal: onderaan zie je hoe de kern van de komeet een schaduw werpt op de atmosfeer.
© NASA/JPL-CaltechKomeet 252P/LINEAR scheerde op 21 maart j.l. langs de aarde. Op 22 maart 2016 scheerde komeet P/2016 BA14 op een afstand van 3,5 miljoen kilometers langs de aarde.
Op het moment van zijn dichtste nadering, vloog de komeet op een afstand van ongeveer 3,5 miljoen kilometers langs de aarde, waardoor het de derde dichtste nadering van een aardscheerder is in de geschiedenis. De eerste plaats gaat naar komeet D/1770 L1 (Lexell), die in juli 1770 slechts op 5,9 maanafstand langs de aarde scheerde.
Voor de tweede dichtste passage van een komeet, moeten we 650 jaar terug in de tijd. Komeet 55P/1366 U1 (Tempel-Tuttle) passeerde de aarde op basis van berekeningen op 8,9 maanafstand, ongeveer 2,3 miljoen km, in oktober 1366.
© Slooh Community ObservatoryFoto's genomen door de Observatory Telescope van Slooh Community Observatory in Chili. Hier ziet u kometen 252P/LINEAR (rechts) en 2016 BA14 toen ze langs de aarde scheerden op 21 en 22 maart 2016, respectievelijk.
© NASA, ESA, H. Bond (STScI) and M. Barstow (University of Leicester)
Als onze zon over een paar miljard jaar is 'opgebrand', wordt hij een witte dwerg: een overblijfsel ter grootte van de aarde, dat half zo zwaar is als de huidige zon. Van dit type 'ster' zijn er inmiddels tienduizenden bekend. Maar geen daarvan lijkt op het exemplaar waarover drie astronomen nu hebben gepubliceerd in Science.
De planeet Jupiter is mogelijk getroffen door een kleine komeet of planetoïde.
Twee amateursterrenkundigen hebben waarschijnlijk een inslag van een kosmisch projectiel op de grootste planeet van ons zonnestelsel gefilmd.
Het gaat om een korte lichtflits die op 17 maart rond middernacht te zien was aan de rand van Jupiter, meldt nieuwssite Sky & Telescope.
© News United/Dennis BakkerZinkgat in Enschede
Via de satelliet kan overal ter wereld tot op de millimeter nauwkeurig gemeten worden hoeveel de grond verzakt. Zinkgaten zijn gaten in de aardkorst, veroorzaakt door instorting van de ondergrond. In de meeste gevallen is dit een ondergrond die veel kalksteen bevat.
Commentaar: Dat zou handig zijn! Zinkgaten komen namelijk steeds vaker voor. Waarschijnlijk worden ze veroorzaakt door de vertraging van de aarde als gevolg van toename in elektrisch geladen kometenstof dat de planeet omringt, en de afname in de zonneactiviteit. Dit leidt tot het letterlijk "open gaan" van de aarde. Voor meer informatie, raden wij het boek 'Earth Changes and the Human-Cosmic Connection' aan:
Rapporten over de afgelopen tien jaar te hebben bekeken, lijkt het dat het aantal nieuwe zinkgaten sterk toenam in 2007toen een gigantisch zinkgat zich opende in Guatamala-Stad. Een tweede monster-gat verscheen in 2010.
De frequentie van zinkgaten in de afgelopen drie of vier jaar is gestegen tot het punt dat mensen in stedelijke gebieden onverwachts worden 'opgeslokt' en zelfs om het leven komen. Huizen en voertuigen worden ook opgeslokt in steeds grotere aantallen.
[...] Nieuwe zinkgaten zijn niet alleen toegenomen in aantal, maar ook in zwaarte. Als tien jaar geleden iemand tegen u zei dat een zinkgat letterlijk een heel persoon levend heeft opgegeten, had u dat waarschijnlijk terzijde geschoven als een scène uit een slechte horrorfilm. Welnu, dat is de realiteit van vandaag. In de laatste paar jaren, hebben meer dan 20 mensen 'de dood door zinkgat' ervaren.
Aangezien geen van de aangevoerde oorzaken de plotselinge verschijning van zo veel nieuwe zinkgaten op zo veel verschillende locaties kan verklaren, moeten wij overwegen dat er een nieuwe factor moet zijn die ten grondslag moet liggen aan de sterke toename. Wij vragen ons af of het 'open gaan' van de aarde deze factor zou kunnen zijn.
© Metrotime
Commentaar: Lees ook:
Zeldzame reuzenbekhaai spoelt aan op Filipijnen