Mens & MaatschappijS


X

Wat we niet mogen zeggen

censuur
Censuur brengt culturen en de beschaving in gevaar. Wanneer regeringen en elites verbieden om te spreken of te schrijven zonder bedreigingen, beschimpingen of scheldwoorden die bedoeld zijn om discussies de kop in te drukken, sterft het vrije denken. Mensen sterven ook.

Er ontstond een industrieel-censuur complex rond de coronahysterie, die begon als een oorlog tegen een virus. Nieuwe regelrechte oorlogen, met geweren, bommen, tanks en vliegtuigen en duizenden doden, ontbranden nu om ons heen terwijl het vrije woord verloren gaat in het puin van de oorlogen en propaganda waarheden begraaft.

Met geld en enorme invloed hebben particuliere industrieën met winstoogmerk, zoals farmaceutische bedrijven, Amerikaanse instanties zoals de Food and Drug Administration en de Centers for Disease Control in hun greep gekregen, zodat deze de winsten van de industrie bevorderen in plaats van te zorgen voor bescherming van de volksgezondheid. Op dezelfde manier helpen in de tang genomen politici bedrijven om te profiteren van oorlogen, zoals brigadegeneraal Smedley Butler van het Korps Mariniers opmerkt in zijn boek War is a Racket en waar Dwight D. Eisenhower in 1961 voor waarschuwde in zijn Afscheidsrede. Bedrijfs- en regeringselites verdienen veel geld aan oorlogen die gebaseerd zijn op leugens, zoals de oorlogen in Irak en Afghanistan - en genieten nu van hun rijkelijke pensioenen.

Welke waarheden kunnen we achterhalen als we het puin van de oorlogen doorspitten? Kinderen en jongeren hadden geen coronaprikken nodig omdat ze weinig risico liepen op ernstige ziekten door corona en sommige landen stopten met de aanbeveling ervan. Maar vaccins vormen een belangrijke bron van inkomsten voor kinderartsen. Er is nooit een "pandemie van niet-gevaccineerden" uitgebroken, hoewel entertainers, goedbetaalde mediafiguren en politici degenen die wachtten of een coronaprik weigerden op gemene wijze aan de schandpaal nagelden.

Yellow Vest

Boerenprotesten in Frankrijk voorbode van ophanden zijnde grote confrontatie

boer frankrijk
Boeren in het Franse Bretagne protesteerden woensdag met tractoren in de stad Rennes tegen het landbouwbeleid van de regering.

De protesterende boeren vinden dat ze worden opgezadeld met buitensporige regelgeving in het kader van hun landbouwactiviteiten.

Toen de boeren bij het hoofdkantoor van de regionale raad van Bretagne aankwamen, gooiden ze stro op de parkeerplaats en strooiden officiële documenten in het rond.

Commentaar: Terwijl de Fransen bekend staan om hun bereidheid om te protesteren, zoals we ook elders in het westen hebben gezien, is er sprake van een gecoördineerde aanval op boeren, en meer in het algemeen op de voedselvoorziening, en het is slechts een kwestie van tijd voordat totalitaire wetgeving de Franse boeren zal treffen; zoals de volgende analyse van John Lichfield in TheLocal.fr beschrijft:
Protestacties van Franse boeren met plaatsnaamborden wijzen op aankomende grote confrontatie

Wie op het Franse platteland vertoeft, heeft misschien gezien dat de plaatsnaamborden op hun kop hangen - in plaats van een eenvoudige grap is dit een protest van jonge Franse boeren dat, schrijft John Lichfield, het begin zou kunnen betekenen van een grote confrontatie tussen boeren, milieuactivisten en de regering.

Normandië is op zijn kop gezet. En het lijkt erop dat dit in grote delen van Frankrijk ook het geval is.

In mijn uithoek van de Calvados werden alle naambordjes aan de rand van dorpen en steden losgeschroefd en op z'n kop weer teruggehangen. Een met stift beschreven bord naast de weg kondigt aan: "Nous marchons sur la tête." (Wij lopen ondersteboven).

Is dit het werk van een nachtelijke bende landelijke surrealisten? Kondigt het de terugkeer van de Gele Hesjes aan?

Nee. Het maakt deel uit van een agrarische "opstand van de borden," die twee weken geleden in de Gard in het zuidoosten van Frankrijk begon en zich als een lopend vuurtje over de rest van heeft verspreid.

Het protest, bedacht door Jeunes Agriculteurs, de organisatie van jonge boeren, waarschuwt voor meer ontwrichtende acties als de regering niets doet aan de vele grieven van de boeren.

Protesterende Franse boeren? Wat uitzonderlijk.

In feite is het minder gebruikelijk geworden dan vroeger. Boeren houden zich al enkele jaren relatief gedeisd. Ze wezen de Gele Hesjes-protesten, die vijf jaar geleden op het Franse platteland en in de buitenwijken begonnen, van de hand.

De regering neemt de dreiging van een boerenopstand blijkbaar serieus. Premier Elisabeth Borne ontmoette dinsdag de leiders van de landbouwbonden en gaf onmiddellijk toe aan twee van hun belangrijkste eisen.

Boeren moesten volgend jaar €47 miljoen betalen aan verhoogde licentierechten voor het oppompen van water uit de grond en voor het erin pompen van pesticiden en andere chemicaliën. Deze bepalingen zijn nu uit de nationale begroting voor 2024 geschrapt nog voordat ze door het parlement behandeld zijn.

Andere grieven blijven bestaan. Boeren zijn onder andere woedend over een nog niet geratificeerd EU-verdrag met Zuid-Amerika, waardoor goedkoop Braziliaans en Argentijns rundvlees naar Frankrijk geïmporteerd zou worden.

Ze klagen ook over de prijsstijging van landbouwdiesel (waarover ze al veel minder belasting betalen) en vertragingen in de uitbetaling van de EU-subsidies (waarvan Frankrijk €7,5 miljard per jaar ontvangt, meer dan ieder ander land).

Ze klagen er vooral over dat Frankrijk niet over een duidelijke strategie beschikt om een evenwicht te vinden tussen de behoeften van de landbouw en een milieuvriendelijke toekomst.

Philippe Bardy, leider van de belangrijkste landbouwvakbond, de FNSEA, in Tarn waar het ondersteboven-protest begon, zei: "De regering wil dat we de manier waarop we boeren veranderen; ze dringen er ook bij ons op aan om zoveel mogelijk te produceren onder het mom van voedselsoevereiniteit. Ze zetten ons onder druk om lonen hoog te houden; ze eisen ook dat we de prijzen verlagen om de inflatie te beteugelen."

Daarmee heeft hij een punt. De opeenvolgende Franse regeringen houden er al zeventig jaar (op een of twee uitzonderingen na) een schizofrene, of hypocriete, benadering van het landbouwbeleid op na.

Ze hebben lippendienst bewezen aan "familiale boerenbedrijven" en "Frankrijks uitzonderlijke voedselkwaliteit." Ze hebben toegestaan of aangemoedigd dat EU-subsidies werden gericht op de intensieve, met chemicaliën doordrenkte graanboerderijen en grote agrovoedingsindustrieën die van Frankrijk een van de grootste massa-exporteurs van voedsel ter wereld maken.

Landbouwvakbonden hebben hier ook schuld aan. De ooit dominante vakbond, de Fédération Nationale des Syndicats d'Exploitant Agricoles (FNSEA), wordt van oudsher gedomineerd door de graanbelangen die grote delen van Noord-Frankrijk in een groene woestijn hebben veranderd. De organisatie heeft zich verzet tegen een radicale verschuiving van EU-subsidies van grote naar kleine landbouwbedrijven.

Aan het begin van de 21e eeuw waren er 750.000 Franse boerderijen. Nu zijn dat er nog zo'n 450.000.

Ondanks deze sterke daling verdienen twee van de vijf Franse boeren minder dan €4.500 per jaar. Zonder subsidies uit Brussel zouden tienduizenden van hen in de rode cijfers belanden.

Een van mijn buren in Normandië is toevallig voorzitter van de rundveehouders van Calvados. Hij legde me ooit eens de economische aspecten uit van wat, voor Frankrijk, een grote tot middelgrote boerderij is met 280 dieren.

Daniel Courval en zijn vrouw Christine maken €25.000 winst met het werk van twee mensen per jaar, maar de boerderij ontvangt €50.000 aan subsidies van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) van de EU. Zonder deze subsidies zouden ze jaarlijks €25.000 verlies lijden en zou er geen sprake meer zijn van een boerderij.

Deze fragiele situatie wordt bedreigd door twee nieuwe factoren. Meer dan de helft van de resterende boeren in Frankrijk is ouder dan 50 jaar en zal voor het einde van het volgende decennium met pensioen gaan. Tot nu toe is er geen duidelijk nationaal beleid om jonge boeren aan te moedigen om hen te vervangen.

Landbouw is na transport de grootste bron van koolstofuitstoot in Frankrijk.


Zoals elders beschreven heeft CO2-uitstoot niets te maken met de veranderingen die onze planeet ondergaat. Bovendien is de aarde een afkoelingsfase ingegaan en de impact van deze verschuiving op de voedselproductie, zoals die nu plaatsvindt, zal dodelijk zijn: Gerenommeerde Russische poolwetenschapper: Afkoeling begint in 2030... Klimaatcrisis is een 'Globalistische zwendel'


De landbouw moet zijn uitstoot van broeikasgassen zoals methaan - dat voor een groot deel afkomstig is uit de voor- en achterzijde van koeien - vanaf 2030 met 16 procent hebben verminderd.


En hoe zit het met mensen die het door het WEF goedgekeurde veganistische voedsel eten, waardoor ze zelf 7 keer meer 'uitstoot' veroorzaken in vergelijking met vleeseters?



De rundvleesproductie daalt, maar het eten van rundvlees neemt weer toe. De regering wil dat Frankrijk meer eigen voedsel gaat produceren. Dit impliceert intensievere landbouw; de ecologische transitie impliceert het tegenovergestelde. Franse boeren huiveren bij de gedachte aan import uit landen die minder strenge milieueisen stellen dan de EU.

Emmanuel Macron beweert, met enige reden, een landbouwvriendelijke president te zijn. Hij heeft beloofd zich te verzetten tegen post-Brexit bezuinigingen op de EU-landbouwsubsidies. Hij weigert het Zuid-Amerikaanse handelsverdrag met Mercosur in zijn huidige vorm te ondertekenen.

Maar zijn regering heeft de hierboven genoemde tegenstellingen tussen productiviteit en ecologie, massaproductie en kwaliteitsproductie, familiale boerenbedrijven en goedkoop voedsel omzeild of lippendienst bewezen. Tot nu toe hebben de grote landbouwvakbonden dat ook gedaan.

Ergens voor het einde van het jaar wordt verwacht dat de regering deze problemen zal aanpakken in een "landbouwpact" of "oriëntatiewet voor de toekomst van de landbouw."

Als de regering er niet in slaagt om de kern van het probleem aan te pakken - en mogelijk nog meer als ze dat wel doet - zou het Franse platteland volgend jaar wel eens echt op zijn kop kunnen staan.



Footprints

Beste van het Web: Links Ierland wijt geweld tegen vrouwen aan vrouwenhaat ter verhulling van de ware oorzaak: Open grenzen

Helen Mc
© Albin Lohr-Jones/The Official CTBTO Photostream/Wikimedia Commons/CC BY 2.0Minister van Justitie Helen McEntee
Het aantal dodelijke gevallen van geweld tegen vrouwen in Ierland kan drastisch dalen door een verstandig migratiebeleid en andere basisprogramma's.

Een rapport uit 2022 van RealClearPolitics bevestigde wat veel Europeanen al lang vermoedden, maar niet konden bewijzen vanwege het verdoezelen van gegevens door individuele regeringen: Europa heeft een enorm probleem met gewelddadige criminaliteit door immigranten.

De 10 jaar durende studie toonde aan dat in de hele EU "elke toename van de immigrantenbevolking met één procentpunt gepaard gaat met een toename van 3,6 procent van het aantal moorden." In Duitsland, waar politie en politici de criminaliteitsstatistieken van immigranten streng controleren, toonde een wetenschappelijke studie aan dat asielzoekers verantwoordelijk waren voor een enorme stijging van 10,4 procent in geweldsdelicten in Nedersaksen alleen al tussen 2015 en 2016, een duidelijk effect van Angela Merkels migratiebeleid van open deuren uit 2015. Het is een bekend patroon in de West-Europese industriële hubs. Tijdens de eerste helft van 2022 pleegden buitenlanders 70 procent van de gewelddadige overvallen in Parijs. Uit een andere academische studie die in Zweden werd uitgevoerd, bleek dat in 2017 immigranten 73 procent van alle gevallen van doodslag, moord en poging tot moord voor hun rekening hadden genomen.

Voor de inwoners van Ierland was het menselijke bloedbad dat zich op het continent ontvouwde echter abstract. Traditioneel beschermd tegen de gevaren van massale ongecontroleerde migratie vanwege zijn economische achterstand, leidde de spectaculaire economische boom van de jaren '90 en het begin van de jaren 2000 tot een massale toestroom van migranten, zodanig dat nu meer dan 20 procent van de Ierse bevolking van buitenlandse afkomst is. In 2022 kreeg Ierland te maken met criminaliteit door migranten. Zoals te verwachten viel, probeerde de regering dit in de doofpot te stoppen.

TV

Nieuwe paniek over 'Chinese ziekte' slaat toe

china covid
© Noel Celis / AFPLockdown vanwege de uitbraak van het Covid-19 coronavirus in Beijing op 10 mei 2022
Nieuws verspreidt zich door de media over een "ziekte-uitbraak" in China.

Voor velen roept dit slechte herinneringen op. De ziekte, beschreven als een vorm van longontsteking, heeft zich naar verluidt zeer snel verspreid, wat vergelijkingen oproept met de manier waarop de Covid-19 pandemie ontstond. Net als bij het coronavirus volgden er al snel beschuldigingen dat de overheid de omvang van de verspreiding in de doofpot had gestopt.

Gevallen van dezelfde ziekte buiten China, zoals in Denemarken en de VS, kregen aandacht in de media, evenals het verzoek van de Wereldgezondheidsorganisatie om meer informatie en de reactie van Beijing.

Post-It Note

SOTT Focus: We hebben er genoeg van! Stop NU met het vermoorden van kinderen!

Aed Abu Amro palestijn met vlag
© Mustafa HassonaOp het moment dat Mustafa Hassona deze foto maakte op 22 oktober 2018, nam de toen 20-jarige Aeb Abu Amro deel aan de Mars van de Terugkeer in Gaza tegen de Israëlische blokkade van de Gazastrook.
Genoeg!

Ik moet dit even kwijt, want ik weet niet wat ik anders moet doen. Het enige wat ik heb, is mijn stem, mijn woorden, en ik wil deze tijd in de geschiedenis niet doormaken met het gevoel dat ik niets heb gedaan, ook al weet ik dat het zo weinig is.

Als ik kijk naar het ene na het andere beeld, video na video, van de complete en totale vernietiging van de kleine Gazastrook, als ik de gewonden zie, de verminkten, de dode lichamen van mannen, vrouwen en kinderen, als ik kijk naar de woordeloze en schreeuwende pijn van deze mensen die door het puin moeten graven om hun dierbaren te vinden of wat er van hen over is, die hun magere bezittingen en hun kinderen op hun rug nemen om (voor een tweede, een derde keer?) naar een veiliger plek te verhuizen... Ik voel me gevangen in een ondraaglijke nachtmerrie zonder einde. Toch ben ik slechts een veraf-staande getuige, lekker veilig en comfortabel in mijn eigen huis.

Voor hen gebeurt het allemaal echt.

Bizarro Earth

Daar gaan die glorieuze overgangsplannen naar elektrisch rijden - Australiërs geloven er niet in

Toekomstige wereld
© Image by Anwarul Quddus Sikder from Pixabay
In Australië is de kick van het hebben van een elektrische auto al verdwenen voordat het überhaupt was begonnen

Volgens nieuws dat niemand zal verbazen, behalve de minister van het Weer zelf, werd het plan van Labor om vanaf 2030 negen van de tien nieuwe automobilisten electrisch te laten rijden, verpletterd onder een massale hoeveelheid onverschilligheid. Volgens de laatste schattingen van het Australische departement dat belast is met het gissen naar dit soort zaken, zullen electrische voertuigen tegen die tijd slechts 27% van de nieuwe autoverkopen uitmaken, en geen 89%. En het model gaat ervan uit dat elektrische auto's vrijgesteld zullen zijn van de gebruikelijke tarieven en belastingen, maar nu blijkt dat de meeste Australiërs de extra belastingen op de koop toe zouden nemen en toch liever een klimaat verpestende benzineverslindende bak zullen kopen.

Volgens de klimaatwiskunde is 27% natuurlijk praktisch hetzelfde als 89% aangezien elektrische voertuigen de uitstoot mogelijk helemaal niet verminderen, maar omdat de drang om ze ons op te dringen niets te maken heeft met koolstofuitstoot, betekent de dramatische kloof tussen de realiteit en hun grootse plannen een groot verlies.

Dat en het dilemma met betrekking to de vraag wie er gaat betalen voor de back-up batterijen om het winderige, wankele nationale elektriciteitsnet als de autobezitters dat niet doen?

In 2030, na jaren van propaganda en dwang, zullen elektrische auto's naar verwachting slechts 5% van het nationale wagenpark uitmaken.

Cardboard Box

Met opzet kapot: Waarom de elites willen dat alles en iedereen een vervaldatum heeft

stofzuigers
© Raygun/Getty ImagesHet product
Maakt geplande veroudering van producten, diensten en talent deel uit van een creatief vernietigingsproces binnen het Nieuwe Normaal?

"Ze maken het tegenwoordig niet meer zoals vroeger," luidt een oude klaagzang die door de eeuwen heen in verschillende vormen weerklinkt. Het geldt zowel voor mensen als voor hun materiële voortbrengselen. De Griekse filosoof Socrates had het volgende te zeggen over de jeugd van zijn tijd, rond 470 v.Chr.:
"Kinderen; ze hebben slechte manieren, minachting voor autoriteit; ze tonen geen respect voor ouderen en houden van kletsen in plaats van bewegen. Ze staan niet meer op als ouderen de kamer binnenkomen, ze spreken hun ouders tegen en tiranniseren hun leraren. Kinderen zijn nu tirannen."
Jeugdige absolutisten kunnen inderdaad doornen in het maatschappelijk oog worden. Denk maar aan het gangbare theatrale gedrag van een jonge Scandinavische "milieuactivist," die op een missie is om de mensheid te redden. Gezellig optrekken met leiders die "milieuvriendelijke" oorlogen voeren, lijkt deel uit te maken van dat verlossingsproces.

De profeet Jesaja, die drie eeuwen voor Socrates leefde, vatte deze absurditeit uitstekend samen (Jesaja 3:12):
"Mijn volk - kinderen zijn hun onderdrukkers en vrouwen heersen over hen. O mijn volk, jullie leiders zijn misleiders, zij brengen jullie op een dwaalspoor."
Leven we dus in een tijdperk waarin de mensheid op een tragisch 'dwaalspoor' wordt gebracht? Hoe staat het gesteld met onze gemiddelde economische, ecologische, geopolitieke, maatschappelijke en technologische omstandigheden? We kunnen stellen dat de malaise systemisch en wereldwijd is. Technologie in het bijzonder wordt universeel beoordeeld op de kwaliteit van producten, maar deze genereren nu een dagelijkse tsunami van vernietigende recensies en klachten. Huishoudelijke producten en populaire gadgets worden met de dag fragieler en minder duurzaam, ondanks hun "energie-efficiëntie" en "milieuvriendelijke" stempels.

Commentaar: U bent ingelogd om uit te loggen. Vervaldatum? Alleen uw microsensor weet dat met zekerheid!


Arrow Down

Groen bloedbad: Grote industrieën sluiten hun deuren vanwege torenhoge Duitse energieprijzen

Het Duitse "Blackout News" bericht over de vernietigende gevolgen van Duitslands scherp stijgende energieprijzen en gebrekkige stroomvoorziening.
Duitse energieprijzen
© BDEW
Duitse elektriciteit 3 keer zo duur

Blackout News meldt ten eerste dat de elektriciteitsprijs in Duitsland drie keer zo hoog is als in de VS:
De Duitse elektriciteitsprijs is drie keer zo hoog als in de VS. Er wordt kritiek geuit op het Duitse energiebeleid. Financieel expert Jan Viebig hekelt het feit dat de uitfasering van kolen en kernenergie niet goed wordt afgestemd met de Europese Unie. Het energiebeleid heeft drie hoofddoelen: lage prijzen, voorzieningszekerheid en milieubescherming met betrekking tot CO₂-uitstoot. Het Duitse energiebeleid presteert slecht op alle drie de gebieden (Focus: 03 november 2023)."

Arrow Up

Dakloosheid in Duitsland stijgt binnen een jaar tijd met 50% - media

Berlijn, dakloos, tenten, tentenstad
© Getty Images / Maja Hitij/Getty ImagesTenten van daklozen staan in de regeringswijk tijdens een sneeuwstorm op 11 januari 2017 in Berlijn, Duitsland
Een sterke stijging van het aantal asielzoekers dat in Duitsland aankomt, heeft bijgedragen aan een stijging van meer dan 50% van het aantal daklozen in de EU-staat over de afgelopen 12 maanden, volgens een rapport van een organisatie voor noodhuisvesting.

Hogere huren, een gebrek aan sociale woningen en stijgende kosten voor levensonderhoud zorgden voor een beperking van de huisvestingsmogelijkheden voor zo'n miljoen vluchtelingen die het conflict in Oekraïne ontvluchtten, meldde de krant The Times, die zich baseerde op nieuwe gegevens van Bag W, de federale vereniging voor hulp aan daklozen. Daarnaast vroegen in 2022 circa 148.000 niet-Oekraïners asiel aan in de EU-staat, waardoor de schaarste aan beschikbare huisvesting in het land nog verder toenam.

"Inflatie, hogere kosten en stijgende huren drukken zwaar op huishoudens met een laag inkomen in Duitsland," vertelde de directeur van Bag W, Werena Rosenke, aan The Times. De meest kwetsbaren, voegde Rosenke eraan toe, zijn "eenpersoonshuishoudens met een laag inkomen, alleenstaande ouders en stellen met veel kinderen."

Vorig jaar waren ongeveer 607.000 mensen op zijn minst tijdelijk dakloos in Duitsland, zei Bag W, vergeleken met 383.000 in 2021. Dit was het hoogste aantal sinds 2018, waarbij asielzoekers 411.000 van het aantal uitmaakten (71%). Hoewel de daklozenstatistieken niet werden gespecificeerd naar nationaliteit, bleek uit gegevens van januari van het Federale Bureau voor de Statistiek van het land dat Oekraïense onderdanen iets minder dan een derde van de daklozenpopulatie uitmaakten.

Commentaar: De hoeveelheid leed die de Europese bevolkingen te verduren krijgen door het krankzinnige beleid van hun leiders is niet in cijfers uit te drukken. Maar statistieken kunnen wel laten zien hoezeer dat lijden toeneemt.


Eye 1

5 manieren ter voorbereiding op de online-aanval op privacy

computer programmeur
Het internet staat op het punt te veranderen. In veel landen wordt momenteel gewerkt aan wetgeving om versleuteling van door gebruikers geüploade inhoud te verbieden onder het mom van de bescherming van kinderen. Dit betekent dat websites of internetdiensten (berichtenapps, e-mail, etc.) strafrechtelijk of civielrechtelijk aansprakelijk kunnen worden gesteld als iemand het gebruikt om aanstootgevend materiaal te uploaden. Als deze wetsvoorstellen worden aangenomen, kunnen mensen zoals ik, die helpen bij het aanbieden van privé-communicatiediensten, worden gestraft of in de gevangenis belanden voor het simpelweg beschermen van de privacy van onze gebruikers. In feite zou iedereen die een website beheert met door gebruikers geüploade inhoud op dezelfde manier gestraft kunnen worden. In dit artikel laat ik zien waarom deze wetsvoorstellen niet alleen tekortschieten bij het beschermen van kinderen, maar ook het internet zoals we dat nu kennen in gevaar brengen en waarom we vraagtekens moeten zetten bij de organisaties die achter deze plannen schuilen.

Laten we de wetgeving even op een rijtje zetten.

Europese Unie

- Chat Control: zou internetdiensten (e-mail, chat, opslag) verplichten om alle berichten en inhoud te scannen en verdachte inhoud aan de EU te melden. Dit betekent dat elke internetdienst alles moet scannen wat er naar die dienst wordt geüpload, zelfs als het om end-to-end-versleutelde inhoud gaat. De inhoud zou worden geanalyseerd met behulp van machinaal leren (d.w.z. AI) en treffers zouden automatisch aan de politie worden gemeld. Dit moet nog worden goedgekeurd door de Commissie burgelijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken (LIBE) van de EU.

chat control
Ondanks massale tegenstand van EU-burgers boekt Chat Control vooruitgang. Bron