OF THE
TIMES
Nederland is een roofstaat, dat is de strekking van het in maart gepresenteerde boek van Ewald Vanvugt, een herziene versie van het in 2002 verschenen "Nieuw zwartboek van Nederland overzee". De woorden van Multatuli - "ja, 't dorp was veroverd door de Nederlandse soldaten, en stond dus in brand" - worden door Vanvugt meerdere keren aangehaald en geven goed weer hoe de Nederlandse kolonisatoren te werk gingen. In het boek beschrijft hij uitgebreid de gewelddadige en smerige koloniale geschiedenis van Nederland, die werd gekenmerkt door een zucht naar macht en rijkdom.Het eerste hoofdstuk van het boek gaat over de bloederige kruistochten, waar ook flink wat inwoners van de lage landen aan deelnamen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er best even moest inkomen: Vanvugt vertelt in rap tempo over deze gebeurtenissen, en zeker als je niet zo bekend bent met deze geschiedenis (zoals ik), vergt het wel wat concentratie. Maar als je eenmaal gewend bent aan deze schrijfstijl, dan wordt het boek steeds meer een pageturner: je wilt zo snel mogelijk verder lezen en steeds meer te weten komen over de roofstaat Nederland.
"Dit boekje gaat over wat misschien wel de beroemdste of beruchtste plant ter wereld is, over Hollandse kolonies en de bemoeienis van het Huis van Oranje met beide." Zo begint Hans Derks zijn boek "Verslaafd aan opium. De VOC en het Huis van Oranje als drugsdealers". Vervolgens leidt hij zijn lezers in sneltreinvaart door wel driehonderd jaar 'vaderlandse' geschiedenis. Met die ene focus dus: de koloniale productie en vooral distributie van opium, de structuren die daarvoor nodig waren, en de politieke en sociale gevolgen die dat allemaal heeft gehad. In Nederland, maar vooral ook in "de Oost": India, Sri Lanka en Indonesië.Die geschiedenis ziet er met een opiumbril op nogal anders uit dan de meeste Nederlanders op school krijgen voorgeschoteld. Derks laat haarfijn zien hoe centraal de rol van deze internationale drugshandel was voor het Nederlandse kolonialisme in die landen. De guldens die met opium konden worden verdiend, waren niet alleen nodig om de staats- en VOC-kas te spekken, die zonder deze inkomsten veel vaker met forse verliezen zou hebben gekampt. Opiumhandel stond ook centraal voor de corrupte elites van de koloniën, die daarmee hun eigen portemonnee konden vullen. Bovendien was het een ideaal middel om "de lokale bevolking" en arbeiders koest te houden en afhankelijk te maken van de kolonisator.
Commentaar: Psychopaten kennen geen berouw. Lees ook: Selective memory: British imperialism was no gift