In memoriam: Mélissa en Julie en al die andere talloze slachtoffers die ten prooi vallen en vielen aan pedonetwerken
We noemden ze eerst psychopaten - deze wezens die fysiek in menselijke vorm op onze planeet verschijnen, maar geen mensen zijn.
We merkten op dat ze immoreel waren. Dat zou ons een clue gegeven moeten hebben.
We merkten op dat ze gevoelens niet VOELEN. Dat zou ons iets bijgebracht moeten hebben.
We merkten op dat ze harteloos zijn. Daarop zouden de alarmbellen moeten zijn gaan rinkelen.
Deze wezens missen elementen die de mens onderscheidt. Ze vertonen geen band met, geen begrip voor wat wij "moraliteit", "eerlijkheid", "fatsoen", "fair play", enz. noemen. Ze missen het vermogen wat we empathie noemen. Ze missen de faculteit wat we introspectie noemen. ...
Ze lachen ons uit. Ze zeggen: "Niemand begrijpt ons. Mensen kunnen zich niet verplaatsen in de geesten van lieden die gewetenloos handelen. Ze proberen het te bevatten, maar het lukt hen niet."
Deze wezens DENKEN niet op een menselijke manier. Ze SPREKEN niet op een menselijke manier. Ze weten niet wat het betekent om menselijk te ZIJN.
We classificeren ze als "humanoïde."
Amos M. Gunsberg, Beyond Insanity
Zo langzamerhand raken we ook in Nederland steeds meer ervan doordrongen dat er zich pedocriminelen onder ons bevinden en dat onze kinderen gevaar lopen. Niet alleen kunnen onze jongeren worden misbruikt door familieleden, maar ook wordt er op hen gejaagd door seksuele roofdieren die een vertrouwensfunctie vervullen
op de sportclub,
op school,
in de kerk, in
pleeggezinnen en kindertehuizen en we vinden ze ook onder
politici,
politieagenten en
psychiaters. Wellicht moet je van redelijk goede huize komen om je te wagen in die hel gecreëerd door de meest perverse en verderfelijke lieden die er maar bestaan als je de feiten onder ogen wilt zien.
Twintig jaar geleden werd in België het onbespreekbare, t.w. georganiseerd geweld tegen kinderen inclusief verkrachting, sadistische marteling en moord, bespreekbaar, al was het maar voor even.
In 1996 werd het de wereld duidelijk toen
de affaire-Dutroux in alle hevigheid losbarstte, vernoemd naar de man die een van diegenen was die
kinderen ontvoerde, verkrachtte, martelde (en ook vermoordde) en uitleverde aan pedofielen netwerken. Onder andere zijn toenmalige vrouw (tevens moeder en lerares)
Michelle Martin reed het busje waar de gekidnapte kinderen in werden vervoerd en zij stond ook achter de camera en filmde Dutroux terwijl hij de meisjes verkrachtte.
Commentaar: Dit is duidelijk piraterij, NAVO-landen gebruiken hun marine om particuliere bedrijven te stoppen of te beroven, en dicteren met wie ze wel en geen zaken kunnen doen.