© Moskou Museum voor Moderne Kunst
"Medaille in Khankala," door I.S. Araslanov; geschilderd in 2007.
De Operationele Situatie
Onze analyse van de situatie op 25 maart 2022 bevestigt de
waarnemingen en conclusies van medio maart.
Het offensief dat op 24 februari werd gelanceerd bestaat uit twee onderdelen, in overeenstemming met de Russische operationele doctrine:
1) De voornaamste actie is gericht op het zuiden van het land, in de Donbass-regio en langs de kust van de Zee van Azov. Volgens de doctrine zijn de belangrijkste doelstellingen -
de neutralisatie van de Oekraïense strijdkrachten (de doelstelling van "demilitarisering"), en de
neutralisatie van ultranationalistische, paramilitaire milities in de steden Charkov en Mariupol (de doelstelling van "
denazificatie"). Dit belangrijkste optreden wordt geleid door een coalitie van strijdkrachten: Russische strijdkrachten van het Zuidelijk Militair District trekken door Charkov en de Krim; in het centrum bevinden zich militietroepen van de republieken Donetsk en Lugansk; de Tsjetsjeense Nationale Garde draagt bij door hun inzet in het stedelijk gebied van Mariupol;
2) Een secundair optreden tegen Kiev,
gericht op het "vastpinnen" van de Oekraïense (en Westerse) strijdkrachten, om te voorkomen dat zij operaties uitvoeren tegen de belangrijkste stootkracht of zelfs de Russische coalitietroepen uit de achterhoede uitschakelen.
Dit offensief volgt tot op de letter de doelstellingen zoals die door Vladimir Poetin op 24 februari werden gedefinieerd. Maar omdat ze alleen naar hun eigen vooringenomenheid luisteren hebben westerse "deskundigen" en politici het in hun hoofd gehaald, dat het doel van Rusland is Oekraïne over te nemen en de regering omver te werpen. Door een zeer westerse logica toe te passen, zien zij Kiev als het "zwaartepunt" (
Schwerpunkt) van de Oekraïense strijdkrachten. Volgens Clausewitz is het "zwaartepunt" het element waaraan een oorlogvoerende partij haar kracht en slagvaardigheid ontleent, en is daarom het hoofddoel van de strategie van een tegenstander. Dit is de reden waarom westerlingen in de oorlogen die zij hebben uitgevochten systematisch probeerden de controle over de hoofdsteden over te nemen.
De Oekraïense generale staf, opgeleid en geadviseerd door NAVO-deskundigen, paste, voorspelbaar genoeg, dezelfde logica toe en concentreerde zich op het versterken van de verdediging van Kiev en omgeving, terwijl ze haar troepen hulpeloos achterliet in de Donbass, langs de as van het belangrijkste Russische offensief.
Commentaar: Zie ook:
- De Wetenschap van het Kwaad: Een persoonlijke bespreking van Politieke Ponerologie
- Political Ponerology: The Study of Evil in the Political Realm
- Why 'The Circulation of Elites'? Implications of the Italian political realist school, why there will always be a ruling class
En luister naar SOTT radio's: