Afgelopen september beweerde de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties, António Guterres, dat klimaat-, weers- en watergerelateerde rampen de afgelopen 50 jaar met 500% waren toegenomen. Volgens professor Roger Pielke, wetenschappelijk schrijver van politieke en milieuwetenschappen, is dit "pure desinformatie." Hij stelt verder dat "je nooit een meer duidelijke en grovere onjuiste bewering zult aantreffen in openbare discussies van een belangrijkere instelling." De zaak werd volgens Pielke nog erger gemaakt, omdat de valse bewering werd "gelegitimeerd" door niemand minder dan de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO), een van de oprichters van de Intergouvernementele Werkgroep inzake Klimaatverandering.

Gedurende een groot deel van de lopende oorlog in Oekraïne volg ik de uitstekende oorlogshistoricus Michael Vlahos. Ik heb mijn voordeel gedaan met zijn kijk op de geschiedenis en zijn weloverwogen geopolitieke inzichten. Dr. Vlahos' formele referenties en vakkennis zijn onberispelijk - en overschaduwen zonder twijfel de autodidactische overpeinzingen van een obscure stem, die spreekt vanuit een achterbuurt op het platteland aan de zuidelijke rand van het Grote Bekken.

Maar met dat welverdiende vleiende voorwoord zal ik nu zijn meest recente hypothese, met betrekking tot wat hij lijkt te geloven als een wederzijds aanvaardbare oplossing voor die oorlog van de kant van de Verenigde Staten (ogenschijnlijk "NAVO") en de Russische Federatie, bekritiseren en weerleggen. Ik zal reageren op de meest recente korte discussie in een podcastreeks met John Batchelor en Dr. Vlahos.

De discussie begint met de formulering van een reeks hypotheses door meneer Batchelor, die blijkbaar gebaseerd zijn op de veronderstelling dat Vladimir Poetin opereert vanuit een zwakke machtspositie en volledige controle heeft over zowel zijn generaals als over de fundamentele strategische doelstellingen die ten grondslag liggen aan de uitvoering van deze oorlog.

De Nigeriaanse president Muhammadu Buhari dringt er bij de staatshoofden van de buurlanden die deelnemen aan de Commissie van het bekken van het Tjaadmeer op aan de kwestie van de westerse wapensmokkel vanuit Oekraïne aan te pakken.

Wapens die door westerse landen aan Oekraïne worden geleverd, "beginnen hun weg te vinden" naar de regio van het Tsjaadbekken, waarschuwde de Nigeriaanse president Muhammadu Buhari deze week.

De president sprak dinsdag in de Nigeriaanse hoofdstad Abuja de staatshoofden van de buurlanden die deelnemen aan de Commissie van het bekken van het Tjaadmeer toe: "Helaas vormen de situatie in de Sahel en de woedende oorlog in Oekraïne belangrijke bronnen van wapens en strijders die de gelederen van terroristen in de regio versterken."

Voor onze ogen worden opsporings- en controlenetwerken op poten gezet.

De Centrale Bank van Nigeria heeft aangekondigd dat ze vanaf januari het opnemen van contant geld bij banken en geldautomaten zal beperken tot slechts 45 dollar per dag, als onderdeel van een poging om het land in de richting van een cashloze economie te sturen.

Als dit een eenmalig iets zou zijn, zou ik er niet over schrijven. Maar grote banken in China, India, Rusland, Brazilië, Zweden, de VS en vele andere landen kondigden de afgelopen maanden soortgelijke griezelige nieuwe maatregelen aan, die allemaal wijzen op een op handen zijnde overgang naar een wereldwijd digitaal geldsysteem.

In de VS kondigde de Federal Reserve in november aan dat zij een 12 weken durend "proefprogramma" start, waarbij met zes grote banken een nieuwe digitale munt van de centrale bank (CBDC) getest wordt.

De aankondiging van donderdag in Nigeria is ook belangrijk, omdat Nigeria een van de slechts negen landen is die al een officiële CBDC hebben gelanceerd. Dat gebeurde eerder dit jaar en nu zijn ze al bezig om het gebruik van contant geld te beperken. Dit bewijst dat digitale valuta nooit zijn ontworpen om naast papieren valuta te functioneren, maar eerder om deze te vervangen.

De Chinese leider Xi Jinping brengt een officieel bezoek aan het koninkrijk Saudi-Arabië. Hij zal er een aantal topontmoetingen bijwonen, waaronder een top tussen China en Saoedi-Arabië, een ongekende top tussen China en de Arabische staten en een top tussen China en de Samenwerkingsraad van de Arabische Golfstaten (China-GCC). Aan de bijeenkomsten nemen 14 andere staatshoofden uit de regio deel, waaronder Saudi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten, Qatar, Oman, Irak, Koeweit en Bahrein.

Het bezoek omschrijven als een "mijlpaal" voor de betrekkingen van China met het Midden-Oosten, zoals een Arabische diplomaat blijkbaar deed, is juist. Het is een teken van een strategische verschuiving naar een multipolaire wereld. De partijen komen samen om een reeks gemeenschappelijke economische, strategische en veiligheidsdoelstellingen samen te voegen en laten de Verenigde Staten zien dat zij de staten in het Midden-Oosten niet kunnen voorschrijven met wie ze wel of geen samenwerkingsverband aan kunnen gaan.

Amerika wordt algemeen beschouwd als een belangrijke aanstichter van het conflict in Oekraïne, dat broer tegen broer tegen elkaar heeft opgezet.

De overwegend Russisch sprekende bevolking van de Donbas-regio, die door westerse media wordt besmeurd, gestigmatiseerd en belasterd, werd massaal afgeslacht in een meedogenloze "etnische zuiveringsoorlog" door het neonazistische regime in Kiev, dat door de VS geïinstalleerd werd nadat de CIA in 2014 de wettelijk gekozen president van Oekraïne omver had geworpen.

Hoewel de bevolking van de Donbas om Russische militaire hulp had gevraagd om hen te verdedigen tegen de steeds moorddadiger wordende militaire aanvallen van de Oekraïense regeringstroepen, waarbij meer dan 14.000 van hun mensen werden gedood, weigerde de Russische president Vladimir Poetin in te grijpen. In plaats daarvan probeerde hij een vredesakkoord tussen de strijdende partijen tot stand te brengen.

De VS en Groot-Brittannië spanden echter heimelijk samen om de vredesonderhandelingen te saboteren door president Zelenksy zover te brengen om het vredesakkoord van Minsk 2, dat de Oekraïense regering eerder had ondertekend en dat was medeondertekend door Rusland, Frankrijk en Duitsland, te negeren.

In het besef dat de VS en zijn NAVO-bondgenoten de vredesonderhandelingen nooit tot een succes zouden laten leiden, stuurde Poetin uiteindelijk op 24 februari troepen naar Oekraïne. De Russische troepen werden ingezet ter ondersteuning en versterking van de in de minderheid zijnde en kansloze speciale troepen van de Donbas, die hun land al bijna acht jaar verdedigen tegen aanvallen van de regering in Kiev.

In George Orwells boek 1984 worden de mensen gedwongen elke dag naar een korte propagandafilm - een soort nieuwsdocumentaire - te kijken,met de titel Twee Minuten van Haat. Dit is precies wat de VS met zijn geopolitieke rivalen zoals Rusland en China doet. Terwijl het afgelopen decennium de russofobie van het westen een eenvoudig doel diende - de Amerikanen en Europeanen voorbereiden op een oorlog tegen Rusland, steekt de desinformatiecampagne tegen China ingewikkelder in elkaar. Hier volgen de zes redenen achter Amerika's hardnekkige Gele Gevaar-propaganda.

Voorkom dat westerse kiezers boos worden

De afgelopen twintig jaar werd de overgrote meerderheid van de Amerikanen en Europeanen geconfronteerd met stagnatie van hun levensstandaard. Het gemiddelde inkomen van de Amerikaanse werknemer is sinds de jaren zeventig gelijk gebleven! Vrijwel alle Europese landen bevinden zich sinds de financiële crisis van 2008 op een vlakke lijn.

Op de een of andere manier is 2022 alweer bijna voorbij zonder ineenstorting van de beschaving. Hoewel na de absurde, draconische 'lockdowns' van 2020, alsmede de 'vrijwillige' ("maar als je het niet neemt, ben je ontslagen - en ZAL je gauw sterven") 'vaccins' van 2021, de meeste dingen - in meer of mindere mate - weer enigszins met succes zijn 'opgekalefaterd,' is het toch louter en alleen te danken aan de veerkracht van fatsoenlijke, werkende mensen dat er überhaupt nog iets werkt. En onze dankbaarheid gaat in het bijzonder uit naar de Canadese truckers en hun miljoenen supporters, die zich begin 2022 tegen het Trudeau-regime hebben verzet. Wie weet, misschien zouden zonder hun vreedzame opstand het covidianisme en de globalistische dictaten ons allen in veel grotere mate zijn opgelegd dan tot nu toe het geval is geweest.

Maar misschien kan het de pathocraten die de touwtjes in handen hebben geen barst meer schelen wat 'de gewone man' denkt. Waarom zagen regeringen in 2022 af van het fysiek afdwingen van verplichte 'vaccinatie': het toenemende bewijs dat de 'vaccins' geen effect hadden op het verminderen van overdracht van Covid-19 of ziekenhuisopnames? Bezorgdheid over de groeiende, wijdverspreide ontevredenheid? Of de aankondiging van Vladimir Poetin eind februari, dat Rusland niet langer werkeloos zou toekijken hoe een door de VS geïnstalleerd marionettenregime in Oekraïne etnische Russen aanvalt?

De timing was zeker interessant. Twee hele jaren gevuld met opzettelijke psychologische terreur over een relatief onschuldige ziekte maakten plotseling plaats voor het soort racistische en ronduit hatelijke scheldtirades tegen Rusland waar Hitler trots op zou zijn geweest. Dat was het dan voor wat betreft 'nooit meer.' Opnieuw is een westerse 'grande armée' in oorlog met Rusland, een oorlog die volgens hen niet zal eindigen voordat Rusland volledig is ingestort of de regering vervangen is door entiteiten die lucratief zijn voor het westerse bedrijfsleven. En dat niet alleen, er wordt ons verteld dat het een existentiële strijd is - dat het westen als zodanig zal "ophouden te bestaan" als Oekraïne Rusland niet "verslaat."

Recente opmerkingen van de voormalige Duitse bondskanselier Angela Merkel werpen licht op het achterbakse spelletje dat Duitsland, Frankrijk, Oekraïne en de Verenigde Staten hebben gespeeld in de aanloop naar de Russische invasie van Oekraïne in februari.

Terwijl het zogenaamde "collectieve westen" (de VS, de NAVO, de EU en de G7) blijft volhouden dat de inval van Rusland in Oekraïne een daad van "niet-uitgelokte agressie" was, ligt de werkelijkheid heel anders: Rusland werd misleid om te geloven dat er een diplomatieke oplossing bestond voor het geweld dat was uitgebroken in de Donbass-regio in Oost-Oekraïne, in de nasleep van de door de VS gesteunde Maidan coup in Kiev in 2014.

In plaats daarvan waren Oekraïne en zijn westerse partners eenvoudigweg tijd aan het rekken, tot de NAVO een Oekraïens leger kon opbouwen dat in staat was de Donbass in zijn geheel te veroveren en Rusland uit de Krim te verdrijven.

In een interview vorige week met Der Spiegel, verwees Merkel naar het compromis van München van 1938. Zij vergeleek de keuzes die de voormalige Britse premier Neville Chamberlain moest maken ten aanzien van nazi-Duitsland met haar besluit om zich te verzetten tegen het Oekraïense lidmaatschap van de NAVO, toen de kwestie ter sprake kwam tijdens de NAVO-top van 2008 in Boekarest.

Als de NAVO-vergadering een resolutie aanneemt waarin Rusland als "sponsor van terrorisme" wordt erkend, kan de VS een deel van hun NAVO-verplichtingen op de schouders van de Europeanen afwentelen.

Terwijl iedereen lachte om de marasmus van slome opa Biden, wist Amerika onder zijn "rusteloze leiderschap" te profiteren van de Oekraïense crisis en behaalde verbluffende resultaten tijdens de nu negen maanden durende Speciale Militaire Operatie. De regering Biden wist te bereiken wat Donald Trump eerder zonder succes had nagestreefd. Namelijk:

• Verhoging van de defensie-uitgaven van de Europese NAVO-bondgenoten tot 2 procent, zoals vereist door het handvest van de alliantie;
• Versterking van de nationale economie, onder andere door de repatriëring van industriële productie;
• Revitalisering van de Amerikaanse olie- en gasindustrie.

Het is niet eerlijk, riep Trump luidkeels, dat de VS het leeuwendeel van de veiligheidskosten binnen de NAVO dragen, terwijl de Europeanen uit zelfbescherming snijden in de kosten door te spenderen aan andere dringende behoeften. Bijvoorbeeld het ondersteunen van een haperende economie te midden van de coronamaatregelen.

Verhoog de defensie-uitgaven met minstens 0,5%, zei de Amerikaanse leider, waarbij hij zich in de eerste plaats tot Duitsland richtte. Maar de praktische Duitsers en de gierige Fransen gingen nergens mee akkoord en deden beloftes die niets betekenden. Bovendien was er geen goede reden om de uitgaven te verhogen. Het is goed eraan te herinneren dat onder militaire uitgaven niet alleen begrotingsuitgaven worden begrepen, maar ook de winsten van de militaire-industriële sector. Door te eisen dat zijn bondgenoten de militaire uitgaven verhogen, hoopte Trump uiteraard deze middelen door te sluizen naar het Amerikaanse militair-industriële complex, dat, net als de olie-industrie, door de Republikeinen wordt gecontroleerd. Het voordeel voor de VS en Trump persoonlijk was dus tweeledig: zowel politiek als economisch.

En toen vond Ruslands speciale operatie in Oekraïne plaats. In negen maanden tijd had het Russische leger, volgens rapporten van het Russische ministerie van Defensie, een enorme hoeveelheid militair materieel uit het Sovjettijdperk dat door het Oekraïense leger werd gebruikt, verpulverd. Van tanks en vliegtuigen tot handgranaatwerpers en anti-tankraketten. De Verenigde Staten realiseerden zich al gauw dat men hier in rap tempo een prima slaatje uit kon slaan. Ze vingen aan met de bevoorrading van het Oekraïense leger van alle beschikbare Sovjetwapens uit de landen van het voormalige Warschaupact.